De Maanreis

De verovering van de lucht.

Men is blijkbaar bang geweest dat het wandelen van de mens op een andere planeet, n.1. de maan, afbreuk zou doen aan de essentie van het christelijk geloof. Misschien waren velen gerust gesteld nadat het Moderamen van de Generale Synode van de Ned. Herv. Kerk een verklaring had uitgegeven dat de geweldige prestatie van de bemanning van de ApoUo 11 ons geloof niet aantast. Wij waarderen de verklaring van de Ned. Herv. Kerk wel, maar Christus Kerk kan ook niet tot een andere conclusie komen.

Wij hebben vanzelfsprekend bewondering en ontzag voor het menselijk kennen en kuimen voor wat betreft de verovering van de ruimte. In 60 jaar tijd is het ongelooflijke gepresteerd. Als kind zijnde weten wij nog dat in 1909 de Fransman Louis Blériot met zijn eendekker het Kanaal over vloog. De motor telde 25 p.k. en de gemiddelde snelheid was 60 km. per uur. Nu in 1969 landen de mensen op de Maan. De Maan is wel is waar een andere planeet, maar toch behoorte zij bij de aarde. Zij begeleidt de aarde op haar reis door de wereldruimte. Zij vergezelt onze planeet bij haar beweging om de Zon. Hoewel ondeskundig op het gebied van de natuurwetenschappen, geloof ik niet dat het reizen naar de Maan in de nabije of verre toekomst grote afmetingen zal aannemen. Men zal deze geslaagde maanreis zeer zeker herhalen, vermoedelijk in november a.s. al, maar men kan op de Maan niet duurzaam leven en werken. Het is beslist uitgesloten dat b.v. de N.V. Offringa de Rijksweg no. 1 daar zal aanleggen. De oppervlakte van de Maan bestaat uit kale rotsen en woeste steenblokken. Van een atmosfeer op deze planeet zijn geen of nage­ noeg geen sporen gevonden. Plantenleven of dierlijk leven is, voor zover wij ons kunnen voorstellen, op de Maan niet mogelijk.

Dit alles in aanmerking genomen zal de mensheid wel gehouden worden binnen de grenzen van de taak, die God aan de mens heeft opgelegd. Wij kunnen wel op de Maan wandelen en er een korte tijd op vertoeven, maar wij kunnen er niet op leven en werken. De mens, het hoogste schepsel op aarde, werd door God met het koningschap over de aarde, met al wat er by behoort een vaste grond, water en ook de lucht, bekleed. Aan die bekleding van dat koningschap gaat een opdracht gepaard: „Weest vruchtbaar, en vermenigvuldigt en vervult de aarde, en onderwerpt haar." Deze opdracht geldt dus de gehele mensheid en haar opeenvolgende geslachten. Aarde, water en lucht worden door God zelf onder 's mensen heer­ schappij gesteld. Door de macht van haar vindingrijke geest moest de mensheid in de loop der eeuwen natuurlijk allereerst die drie gebieden doorvorsen met behulp der wetenschap om er de geheimen aan te ontwringen, en zo langzamerhand onder haar beheersing te krijgen, en ze dus waarlijk aan zich te onderwerpen.

De lucht is 't langst ontoegankelijk gebied gebleven. De dappere mannen, vol energie en ondernemingsgeest, spelen waarlijk niet met het gevaar door onverantwoordelijke acrobatische toeren in de lucht, die alleen aantrekkelijk zijn voor een op sensatie belust publiek.

Zonder het misschien zelf te beseffen, arbeiden zij mede aan de Goddelijke op dracht aan de mensheid om ook de heerschappij over het luchtruim te oefenen. Wij brengen een eresaluut aan de onversaagde helden, die er in geslaagd zijn om het luchtruim te veroveren en in toenemende mate te beheersen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen