Kerk aan de rand

Hoe is het om kerk te zijn aan de rand van het land? In veel opzichten niets anders dan in het centrum. Zo’n vraag laat misschien al zien dat wij al te makkelijk onze eigen woonplaats als uitgangspunt nemen. Dat gebeurt niet alleen in de kerk. Ook de politiek wordt vaak een focus op de Randstad verweten. Groningers weten zich niet gezien en gehoord, zoals uit het onderzoek naar de gaswinning opnieuw blijkt. Op een kerkelijke bijeenkomst in het noorden verzuchtte iemand uit het midden van het land eens dat het zover rijden was. Waarop een ander reageerde dat het helemaal niet ver weg is als je er woont. Je eigen omgeving ervaar je niet als rand of periferie. Het heeft echter wel invloed als de meeste andere christenen en kerken elders zijn. Je kunt als kerk ook aan de rand staan als er weinig gelijkgezinden en andere kerken om je heen zijn. Dat heeft voordelen: er is minder grensverkeer tussen kerken om kleinigheden; je wordt teruggeworpen op de kern; je zoekt samenwerking met andere kerken. Het brengt ook vragen met zich mee: wat betekent het als je weinig andere christenen ontmoet, als er geen christelijke scholen zijn, als het kerkverband alleen al geografisch altijd ver weg is? Hoe blijf je dan op elkaar betrokken?

Wereldwijd gezien is een kleine christelijke gemeente in een seculiere omgeving eerder regel dan uitzondering. In het Nieuwe Testament komen we dezelfde situatie tegen. Kerk-zijn aan de rand is minder ver weg dan het lijkt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen