Zondeval

Soms ontdek je tot je verrassing dat een veelgebruikt woord in preken en in catechisatielessen helemaal niet in de Bijbel staat. Van het woord ‘Drieeenheid’ weten we dat meestal wel, maar dat het woord ‘zondeval’ niet in de Bijbel voorkomt, is minder bekend. Wie zoekt op ‘val’, komt ook niet bij de zondeval uit.

Toch kunnen en moeten we wat in Genesis 3 beschreven wordt, de zondeval noemen. Het gaat daar niet om een van de vele zonden die er in de wereld zijn, maar om de zonde die de mens(heid) ten val heeft gebracht, een val waaruit de mens op geen enkele manier op eigen kracht kan opstaan.

Door te spreken over de ‘zondeval’ zeggen we dat de zonde niet bij Gods goede schepping hoort. De schepping was goed. De mens is saboteur van de schepping en is in opstand gekomen tegen God en sindsdien zondaar. Van huis uit (je mag ook zeggen: van nature) zijn we zondaars en staan we schuldig voor God. Daar hoef je niet eerst een crimineel voor te worden. Zo komen we ter wereld. Met dat we het woord ‘zondeval’ gebruiken, zeggen we: dat was oorspronkelijk niet zo. Maar zo is het vanaf de zondeval.

God heeft daar geen schuld aan, maar Hij nam in Zijn Zoon wel de schuld op Zich. Gods Zoon is net zo diep gekomen en gegaan als wij gevallen zijn. Laten we daarom niet te vaak de vraag stellen waarom toch die boom in het paradijs stond en waarom de mens in zonde gevallen is, maar veel vaker waarom toch dat kruis op Golgotha stond en waarom de Heere zo genadig is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen