De scholen zijn weer begonnen!

Ongetwijfeld hebt u de grote banners boven de straten zien hangen: De scholen zijn weer begonnen. De banners zijn bedoeld als een opscherping in het kader van de verkeersveiligheid: pas op, kinderen op weg naar school kunnen nog wel eens voor een onverwachtse situatie zorgen. Hier gaat het mij in dit artikel niet om. Wel wil ik de aandacht vragen voor het feit dat we nog steeds reformatorisch onderwijs hebben en dat de schooldeuren van de school met de Bijbel weer open staan. We kunnen het zomaar gewoon gaan vinden.

Grondrecht

“Het grondrecht van de vrijheid van onderwijs moet worden beschermd”, staat er in het gepresenteerde hoofdlijnenakkoord van PVV, VVD, NSC en BBB. Dat klinkt geruststellend en dat is het enerzijds ook, want artikel 23 blijft tekstueel onaangetast. Anderzijds wordt de ruimte ingeperkt door voorstellen voor meer overheidsbemoeienis met onderwijsmethoden en voor het aanpakken van “anti-rechtsstatelijk onderwijs”. Ik had gehoopt dat de nieuwe regering de plannen om informeel onderwijs onder toezicht te plaatsen in de prullenbak zou gooien, maar dat is niet het geval. Oud-onderwijsminister Mariëlle Paul is staatssecretaris geworden in het nieuwe kabinet en gaat door met dit dossier. Teleurstellend!

Aanscherping

De nieuwe regering heeft afgesproken dat de doelen voor burgerschap en relationele en seksuele voorlichting neutraal moeten zijn en ook beter toegesneden op de leeftijd van leerlingen. Dat klinkt niet verkeerd, maar wat is neutraal? Wie het weet, mag het zeggen. Ook wordt de burgerschapsopdracht aangescherpt om radicalisering te voorkomen. Een aanscherping die de buitengrens van radicalisering en anti-rechtsstatelijkheid moet afbakenen. Hier blijkt al hoe lastig het is om neutraal te blijven.

Niet neutraal

Overigens is het reformatorisch onderwijs ook niet neutraal. Bijbels onderwijs kleurt het onderwijs en geeft het smaak. Dat zijn we ons bewust. Als het goed is, werkt de Bijbelse boodschap door als een zuurdesem. Dat is voor ons de kern van de vrijheid van onderwijs. We hopen dat die vrijheid er mag blijven, ook als het hoofdlijnen akkoord omgezet gaat worden in een regeringsprogram. Geve de Heere gebed voor onze regering. Laten we bedelen of Hij hen bedele met wijsheid en voorzichtigheid.

Graven en bedelen

De scholen zijn weer begonnen. Dat geldt ook de docenten die onze kinderen onderwijs geven. Zij hebben een belangrijke taak: naast het leren van allerlei nuttige zaken, mogen ze iedere dag de Bijbel weer openen en vandaaruit de nodige lessen geven. Dat vraagt altijd weer veel voorbereiding. Onwillekeurig moet ik denken aan de gelijkenis van de onrechtvaardige rentmeester (Lukas 16:1-13). Deze gelijkenis eindigt met een belangrijke les, die tijdens de lessen op onze scholen regelmatig zal klinken: Geen huisknecht kan twee heren dienen; want óf hij zal den enen haten en den anderen liefhebben, óf hij zal den enen aanhangen en den anderen verachten; gij kunt God niet dienen en den Mammon (Lukas 16:13). Hier is veel over te zeggen, maar het gaat me in het verband van dit artikel om het derde vers: En de rentmeester zeide bij zichzelven: Wat zal ik doen, dewijl mijn heer dit rentmeesterschap van mij neemt? Graven kan ik niet; te bedelen schaam ik mij. In deze tekst wordt de mens getekend in zijn gevallen staat. Hij zegt niet te kunnen graven, maar het is geen natuurlijke, maar een zedelijke onbekwaamheid waar hij last van heeft. Hij bedoelt: graven wil ik niet. Daar is hij te lui voor. Het is te vergelijken met dat we zéggen dat we ons niet kunnen bekeren, maar we bedóelen dat we ons niet willen bekeren. De onwil gaat aan de onmacht vooraf. De rentmeester mist ook de ootmoed en nederigheid om te bedelen. Hij is dus niet alleen lui, maar ook hoogmoedig.

De rentmeester had meer reden om zich te schamen voor zijn bedrog, dan om te moeten bedelen als hij zichzelf niet kan helpen en een ander nodig heeft. Dit geldt ook de dagopening op school: leerkrachten en docenten zullen elke dag in Gods Woord moeten graven en schatten opdelven, om die vervolgens door te kunnen geven aan de leerlingen en studenten. Dat kost veel tijd, maar het is zeer waardevol. Dat graven kost niet alleen inspanning, het levert ook veel op.

Het is doorgaans niet alleen leerzaam voor de leerlingen, maar ook voor de graver zelf. Het graven en het uitdelen kan niet in eigen kracht worden gedaan. Dat vraagt een biddend leven: er behoort gebedeld te worden aan Gods genadetroon, of Hij Zijn zegen wil verbinden aan het werk en of Hij Zijn Geest wil paren aan het Woord. Werken met kinderen en studenten is een mooi, maar ook een verantwoordelijk werk!

Leerlingen en studenten

De scholen zijn weer begonnen. We wensen de leerlingen en studenten een fijne en leerzame tijd toe op school. Ook voor hen is graven en bedelen van belang. Graven in de studieboeken, maar vooral in de Bijbel. Het persoonlijk Bijbellezen mag er niet bij inschieten. Laat het gebed de sleutel zijn van de morgen en de grendel van de avond. Aan de zegen van de Heere is alles gelegen!

Ouders

De scholen zijn ook voor de ouders weer begonnen. Ze kunnen opgelucht zijn, omdat de kinderen elke dag weer naar school gaan. Een hele taak en verantwoordelijkheid minder! Maar is dat eigenlijk wel zo? De eerst opdracht om kinderen op te voeden en te onderwijzen ligt bij de ouders. Ook als de kinderen naar school gaan. Dat graven en bedelen is dus ook een zaak van de ouders, elke dag weer opnieuw. Daarnaast is het van groot belang dat ouders de school waar mogelijk steunen.

Het gebeurt steeds vaker dat ouders de school ter verantwoording roepen als hun kind ergens op aangesproken is of een straf heeft gekregen. Het gaat soms ook om het naleven van de kledingregels van de school. De school moet dan niet zo moeilijk doen, er zijn veel belangrijkere zaken, laat de school zich met zijn eigen zaken bemoeien etc.

In veel gevallen is dit ook een uiting van handelingsverlegenheid: als ze het niet voor hun kind opnemen, hebben ze thuis een probleem erbij. Door partij te kiezen voor hun kind voorkomen deze ouders een nieuwe ruzie thuis. Maar ze voorkomen daarmee niet dat de gezagsrelatie tussen hun kind en de school meer en meer onder druk komt te staan. Het is altijd goed als ouders bij de school informeren (‘graven’) wat er precies is gebeurd, voor zover de school nog geen contact heeft opgenomen, maar laat ouders -waar mogelijk- wegblijven van een oordeel. En laat de ouders ondertussen bedelen aan Gods troon om wijsheid voor iedere betrokkene.

Wijsheid

Het onderwijzen en opvoeden van kinderen is niet eenvoudig. Sterker nog, het is een bijna onmogelijke opdracht. Het advies van Jakobus is echter niet te overtreffen: En indien iemand van u wijsheid ontbreekt, dat hij ze van God begere, Die een iegelijk mildelijk geeft, en niet verwijt; en zij zal hem gegeven worden (Jak. 1:5).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen