Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Gebed voor komende dankdag

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gebed voor komende dankdag

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het gebeurde eens na een dienst op de dankdag dat mij min of meer verontwaardigd werd gezegd: ‘Waarom bad u vanmorgen voor een dankbaar hart op de dankdag? Ik bén dankbaar!’ Het greep me aan: we hoeven dus niet te bidden om een dankbaar hart, want we zijn al dankbaar.

We hopen weer dankdag te houden, hetzij hier of in Nederland. In Canada is dat altijd de tweede maandag in oktober, in de Verenigde Staten de laatste donderdag van november. Het zijn vooral in Canada drukke dagen omdat de dankdag daar direct na de zondag valt.

Als het weer dankdag wordt, denk je onwillekeurig aan het achterliggende seizoen. Er is reden te over om te mediteren en terug te zien op de vele zegeningen en weldaden die we persoonlijk, ambtelijk en in zoveel andere opzichten mochten ontvangen.

Echter, hoe moet je dankdag houden als tegenspoed, kruis, ziekte, rouw of verdriet je deel waren? Hoe móet het, als je geen dankbaarheid voelt? Wat kan er geworsteld worden met andere gedachten dan dankdaggedachten! Hoe moet je als ambtsdrager dankdag houden, als je in het achterliggende seizoen in zoveel opzichten tekort bent geschoten? Hoe zou je dankdag moeten houden als je weinig of geen dankbaarheid ervaart, zelfs als er zoveel reden is om dankbaar te zijn?

Kerkelijk leven

Misschien herken je deze worsteling wel. Wat is er misschien veel gebeden in de tijd die achter ons ligt, niet alleen om een dankbaar hart, maar om zoveel andere dingen!

Zo dachten we aan deze zijde van de oceaan na over het wel en wee van alles wat er in Noord-Amerika gaande is rond de komende dankdag. De Synode ligt inmiddels weer achter ons. De kerkelijke molens draaien ongehinderd door. Het gáát ook allemaal wel door, en het gaat nog snel ook, maar weten we nog waar het kerk– en gemeente-zijn ten diepste over gaat? Er zijn activiteiten, commissies en vergaderingen genoeg en te over zelfs, maar waar was de wandel in de hemelen waaruit wij ook de Zaligmaker verwachten, zoals Paulus daarvan spreekt in Filippenzen 3:20? Werden er in het achterliggende seizoen parels gehecht aan Immanuëls middelaarskroon?

Onze gedachten scheren langs de gemeenten die we mogen dienen. Er zijn gemeenten die reeds jaren een eigen predikant mogen hebben, terwijl andere al jaren aaneen vacant blijven. We denken aan de afbraak en het verval van kerk en staat, aan het afnemend Godsbesef, aan de verwatering van wat voorheen onbetwist en standvastig leek. Het doet me denken aan het ontroerende gedicht van Herman Witsius:

Is er nog, o groot Ontfermer,

is er voor een nare kermer,

voor een schreier nog gehoor?

is er nog een open oor?

Is er Heer’, nog enig hopen?

staat de deur Uws goedheids open

voor een zondaar, die de meest’

licht* van allen is geweest?

* wellicht

Hoe moet het dankdag worden als je meer vragen hebt dan antwoorden, meer raadsels dan oplossingen? Het antwoord op al zulke vragen mag er zijn! Er is namelijk een Voor-bidder en een Voor-danker bij de Vader. Hij heeft gebeden. Jezus bidt en Hij dankt. Een afschrift daarvan heeft Hij nagelaten in Johannes 17.

Lezer, van dat gebed mag de Kerk leven en aan die dank mag de Kerk zich bij tijd en wijle optrekken.

Met alle eerbied gesproken: dan hoeft de Kerk niet meer te bidden omdat het móet, en evenmin te danken omdat het kán. Maar dan gaat het vanzelf in en door Hem, Die het altijd goed doet, en nooit aflaat om het te doen! Dichtte Groenewegen het niet: ‘Ja, mijn ziel, gij moogt wel beven, was er Koning Jezus niet’?

Tekort en schuld

Wat een bevrijding, als door het geloof even gezien mag worden: er is er Eén Die bidt, en Eén Die dankt. Er zijn genoeg mensen die bidden en danken kunnen, en genoeg die het niet kunnen. Je leest weleens van oudvaders die het lang konden volhouden: uren achtereen. Wat kun je dan in vergelijking met anderen je tekort en schuld ervaren. Maar voor zover het gebed en de dankzegging van Christus mij is toegerekend, heb ik echt gebeden en echt gedankt. Zoek achter die toerekening door het geloof te mogen schuilen. Dan zult u een gezegende dankdag hebben.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 oktober 2024

De Saambinder | 24 Pagina's

Gebed voor komende dankdag

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 oktober 2024

De Saambinder | 24 Pagina's