Naar de norm van Gods Woord

Belangrijk is om de levensomstandigheden of levensperiode mee te laten wegen: die bepalen immers in belangrijke mate de inhoud van het testament. We willen nu wat dieper ingaan op de concretere inhoud van een op te maken testament (zonder volledig te kunnen zijn).

Voorop gesteld: ook de inhoud van een te maken testament staat onder het gezag van Gods Woord. Wat we daarmee bedoelen? Dat we er aan moeten denken dat alles wat we proberen te regelen in een testament, naar de norm van Gods Woord moet zijn. Het kan (en mag) toch niet zo zijn dat het testament een instrument wordt om verkeerde gedachten of zondige oogmerken vorm te geven. We moeten ons maar eerlijk afvragen wat ons wérkelijke oogmerk is. Hoe ligt het in de onderlinge verhoudingen ten opzichte van onze naaste? Hoe komt dat? Ligt er schuld bij onszelf? Aangrijpende, tere, maar ook eerlijke zaken en vragen.

Als we de vraag naar de inhoud verder bezien, kunnen we vervolgens aan meerdere dingen denken.

Voogdij

Een belangrijk punt is het achterlaten van minderjarige kinderen, dat zijn kinderen die de leeftijd van achttien jaar nog niet hebben bereikt (en dus wettelijk nog niet meerderjarig zijn). Als het ouderlijk gezag eindigt door het overlijden van beide ouders, zullen minderjarige kinderen onder voogdij gesteld moeten worden.

Als er bij leven door de ouders geen voogd(es) is benoemd, zal de rechter er aan te pas moeten komen om een voogd te benoemen over de minderjarige kinderen.

Daarom is het belangrijk dat ouders zelf voorzien in het benoemen van een voogd(es). Dat kan op twee manieren: door dit in een testament vast te leggen, of door dit in een daarvoor bestemd formulier in het gezagsregister te laten inschrijven. Maar, waar ligt nu eigenlijk het belang hiervan?

Het behoeft geen betoog dat voor ouders het zwaartepunt van de opvoeding ligt in het onderwijs van Gods Woord. Een opvoeding waarbij geprobeerd wordt om te staan in de lijn van Schrift en belijdenis. Denk hierbij aan het gegeven ja-woord bij de bediening van de Heilige Doop aan onze kinderen. Is dat eenvoudig? Nee, zeker niet. Maar het is wel een enorme verantwoordelijkheid. Daarom is het zo belangrijk dat deze Bijbelse opvoeding haar voortgang kan hebben als beide ouders komen weg te vallen.

En dus is het van groot belang dat een persoon (rechtsgeldig) wordt aangewezen (als voogd of voogdes), die in dezelfde lijn wil (proberen te) staan. Het gaat om onze kinderen, nietwaar? Ze hebben een gedoopt voorhoofd, maar ook een onsterfelijke ziel.

Erfgenamen

Een ander belangrijk punt, als het gaat om de concrete inhoud van een op te maken testament, is het benoemen van erfgenamen. Welke personen of welke instellingen worden benoemd tot erfgenaam/erfgenamen en voor welk gedeelte? Uiteraard maakt het dan verschil in welke levensomstandigheden we verkeren. Gaan we ongehuwd - en dus in die zin alleen - door het leven, of zijn we in de avond van ons leven gekomen en mogen we (wel of geen) kinderen en kleinkinderen hebben? Ook kan hier gedacht worden aan de fiscale gevolgen: welke afdrachten aan erfbelasting (vroeger: successierechten) zullen de erfgenamen moeten doen. Het is goed om daarbij te weten dat de ‘onder ons bekende goede doelen’ algeheel(!) zijn vrijgesteld van erfbelasting. Over die verkrijgingen vanuit het testament behoeft dus geen erfbelasting te worden afgedragen. Om het nog concreter te maken, we kunnen hier bijvoorbeeld denken aan onze Theologische School, Zending (ZGG), Evangelisatie (EVGG), Bijzondere Noden (BN), Bijbelverspreiding, het Deputaatschap Israël, enzovoorts.

wordt vervolgd

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen