Vuur

Onwillekeurig denken we aan de geschiedenis van Mozes. Hij was bezig met zijn dagelijks werk als herder. Hij was in de buurt van de berg Horeb. Hij zag een vuur branden. Een doornstruik die in brand staat, maar niet verteert. Bijzonder. Het vuur was aanwezig tijdens de wetgeving op de Sinaï. ‘De ganse berg Sinaï rookte, omdat de HEERE neerkwam in vuur’ (Ex. 19:18).

Je kunt denken aan het eerste offer dat Aäron bracht. ‘Want een vuur ging uit van het aangezicht des HEEREN en verteerde op het altaar het brandoffer en het vet’ (Lev. 9:24). Vergeet ook de indringende geschiedenis niet van Elia op Karmel. Het is inmiddels drieënhalf jaar droog. Elia daagt de Baälpriesters uit om een offer te brengen. Het offer mogen ze zelf niet aansteken, maar ‘de God Die door vuur antwoorden zal, Die zal God zijn’ (1 Kon. 18:24). Je weet hoe deze vuurproef is afgelopen.

En hoe zal het er op de laatste dag aan toegaan? Welke tekenen zullen er gezien worden? ‘Bloed en vuur en rookdamp’ (Hand. 2:20). Vuur verteert alles, spaart niets, laat niets levend. Vuur is in de Bijbel onder andere een beeld van Gods heiligheid, rechtvaardigheid en toorn. We kunnen bij ‘onze God Die een verterend vuur is’ niet leven, zonder Middelaar.

Het reddend handelen van God is dat het vuur van Gods toorn tegen de zonde in volle omvang ontladen is op Zijn eigen Zoon. Als het grote Slachtoffer werd Hij op het kruisaltaar gelegd en daalde het vuur op Hem neer. Hierop ziende en hieruit levend blijft alleen de lofzang en verwondering over: de hitte van Gods gramschap is geblust!

Leestip: Exodus 3:1-6

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen