Verdeeld…

In het begin van de schepping was in het paradijs van verdeeldheid geen sprake. Integendeel! Er was een volkomen harmonie tussen God en Adam en Eva. Heel de schepping was een volkomen loflied zonder enige dissonant op Gods majesteit en heerlijkheid.

In deze tijd en wereld vol barsten, scheuren en scheidingen kunnen we ons dit nauwelijks voorstellen. Paulus zegt: ‘Want wij weten dat het ganse schepsel tezamen zucht en tezamen als in barensnood is tot nu toe’. Verdeeldheid onder de scheiding der machten. Dat is het karakteristieke in het werk van de satan, de verwoester, die ons daarin heeft meegesleurd naar de diepte in Adams val. En zo leven we ten gevolge daarvan met onze kinderen in een totaal verdeelde wereld. Wereld…? Helaas, door onze zonde ook in de kerk en zelfs onder Gods kinderen en knechten. Ooit riep ds. A. Vergunst in de beleving hiervan: ‘Quis non fleret’ (wie zou niet wenen)? Onder tranen leed hij over de versplintering van de kerk en voerde hiertegen een machteloze strijd.

Paulus en Bárnabas

Nu wordt de verdeeldheid niet alleen veroorzaakt door de satan, maar, hoe onbegrijpelijk, ook door Christus en door de Geest van Christus. Dit alles blijkt heel duidelijk onder de prediking van Paulus en Bárnabas in Ikónium. Met grote vrijmoedigheid mochten zij, te midden van een omvangrijke schare, in de synagoge Jezus Christus en Dien gekruisigd verkondigen. En die bediening der verzoening is niet vruchteloos geweest. Een grote menigte van Joden en zelfs Grieken geloofde. Ze geloofden onverdeeld en ongetwijfeld door het Woord en waren in liefde verbonden aan de Heere en Zijn dienaren. Maar als er één is voor wie dit onverdraaglijk is, dan is het de satan. Altijd zoekt hij waar de Heere Zijn tempel bouwt er een kapel naast te krijgen.

Er ontstaat daar in Ikónium verdeeldheid onder de Joden, onder hen aan wie de woorden Gods waren toebetrouwd. Een verdeeldheid die altijd weer vrucht blijkt te zijn van de zuivere prediking. Een prediking naar de zin en mening van de Heilige Geest en naar het hart van Gods Kerk. Dat is dus ten diepste een verdeeldheid gewerkt door Gods Geest. Want immers, zo zegt Paulus in 2 Korinthe 2 vers 16: ‘Dezen wel een reuk des doods ten dode, maar genen een reuk des levens ten leven’.

Stinkende hoogmoed

Geliefde lezer van onze Saambinder, waar heeft de geur van het Evangelie ons gebracht? Door de ontdekking van Gods Geest zullen we toch een keer hebben moeten walgen van onze stinkende hoogmoed en vijandschap tegen God en Zijn Gezalfde! Maar wat een genade als we in de smart daarover gebracht mogen worden tot de lieflijke reuk van Christus. Kom, waar ruik jij naar, of waar stinkt u naar?

De Joden en de Grieken die aan het Woord ongehoorzaam waren, verbitterden tegen de apostelen en de gelovigen. ‘En de menigte der stad werd verdeeld; en sommigen waren met de Joden, en sommigen met de apostelen’. Verdeeldheid, dat is het wat de satan bedoelt te zaaien. Of toch niet…? Is het niet Christus Zelf Die deze verdeeldheid veroorzaakt? Immers, het zijn Zijn eigen woorden: ‘Meent niet dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op de aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard. Want Ik ben gekomen om den mens tweedrachtig te maken’. De Vredevorst bedoelt hier de moedwil waarmee en waardoor de mensen Zijn Evangelie verwerpen.

Gemeenschap der heiligen

‘En de menigte der stad werd verdeeld’. Dat betekent dat er een deel is dat door Zijn Woord en Geest is toegebracht tegenover het deel dat tot de ondergang is gedoemd. En zo is het tot op de dag van vandaag in de kerken: verdeeldheid. Op alle mogelijke manieren wordt geprobeerd een eenheid te smeden, maar in de praktijk blijkt het uit te lopen op een valse eenheid. ‘En indien een huis tegen zichzelf verdeeld is, zo kan dat huis niet bestaan’ (Mark. 3:25). Daarom is het een zegen als de Heere te midden van de gemeente een prediking geeft naar de Schrift waarin niet anders wordt verkondigd dan de drie-enige God, de twee wegen, en de drie stukken.

Zo hebben Paulus en Bárnabas in Ikónium met vrijmoedigheid mogen spreken in de Heere, getuigenis gevende aan het Woord Zijner genade.

Alleen het Woord der waarheid is eenheid-bevorderend, al lijkt dat tegenstrijdig wanneer de tekst onzer overdenking zegt dat de menigte der stad werd verdeeld.

Er is een deeltje op deze wereld dat een eenheid in zich bergt waarin het gelooft in één heilige, algemene christelijk Kerk en de gemeenschap der heiligen. Al is de praktijk weerbarstig. Nee, de Kerk met een hoofdletter zal niet uit elkaar vallen, want er ligt een onverbrekelijke band in één Heere, één geloof, één hoop en één liefde. Dat vooral!

In de tekst staat dat er onder de prediking tekenen en wonderen geschiedden. Tekenen van leven door geboorte in de Heere Jezus Christus waaronder het hongeren en dorsten naar de gerechtigheid. Tekent dit ook ons leven? Dan zijn we een vriend en metgezel van allen die Zijn Naam ootmoedig vrezen en leven naar Zijn Goddelijk bevel.

Kom, van welk deel in de verdeeldheid maakt u deel uit? Sommigen waren met de Joden en sommigen met de apostelen.

En de menigte der stad werd verdeeld.

Handelingen 14:4a

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen