Blijven In Christus

Ten slotte vind ik onder de letter B dat het geloof een ‘blijven in Christus’ genoemd wordt. In Johannes 15:5 staat: ‘Die in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht; want zonder Mij kunt gij niets doen'. U ziet dat de grote God en Zaligmaker in dit hoofdstuk het beeld van een wijnstok gebruikt. De Vader is de Landman, de goede ranken zijn de gelovigen. Het was Zijn gewoonte om door middel van beelden of gelijkenissen te spreken en op die manier geestelijke zaken duidelijk te maken door dingen uit het natuurlijke leven. Hij maakt hier duidelijk dat er een heel nauwe en zeer wezenlijke -wederzijdsever- eniging is tussen Hem en de ware gelovigen. Tegelijk laat Hij zien dat het de plicht van Gods kinderen is om vanuit deze vereniging vruchten van heiligmaking voort te brengen. Dat is namelijk tot verheerlijking van hun Vader in Christus, de Vader, Die de ware Landman is.

Als Christus hier spreekt van een blijven in Hem als de ware Wijnstok, geeft Hij daarmee aan dat de ware gelovigen -die in Hem moeten zijn en blijven door het geloofwerkelijk zijn afgehouwen van de oude stam ‘Adam’, waaruit zij eerst groeiden uit kracht van het werkverbond (zie Rom. 11:16-24). Door het ware zaligmakende geloof zijn zij Hem ingeënt; zij moeten hun levenskracht uit Hem halen, Die de goede stam is, om te groeien en vruchtbaar te zijn.

Uit de oude stam weggenomen

Over deze dingen willen we vanuit de nu gelegde grondslag verder spreken. We zullen eerst aangeven hoe de mens als een natuurlijke rank uit de oude stam, de eerste Adam, wordt weggenomen en in deze Goddelijke stam wordt ingelijfd. Dit zijn zaken die het wel dubbel waard zijn door ieder overwogen te worden. Nu eerst iets over het eerste punt, hoe de mens uit de oude stam wordt weggenomen. Hoe meer we over deze dingen hebben nagedacht, hoe meer reden we hadden om gebruik te maken van wat de vrome Thomas Boston hierover geschreven heeft in zijn boek “De viervoudige staat”.

Van zorgeloosheid tot wetsijver

Volgens Boston begint de Geest van de Heere in de zondaar te werken met het doel hem tot Christus te brengen, als deze in een geestelijke gestalte is die lijkt op de mensen uit Laodicéa. Hij is slaperig, leeft rustig voort en beeldt zich in dat hij eeuwig zalig zal worden. Hij is echter jammerlijk, ellendig, blind en naakt. Het eerste wat Gods Geest doet, is daarom dat Hij een straal van Goddelijk licht in zijn ziel laat schijnen. Daardoor ziet de mens zichzelf als een arme en verloren zondaar, als hij de bladzijde van zijn levensboek niet omslaat en zijn leven niet anders en beter wordt. Zo richt Gods Geest, Die in zijn ziel werkt als een Geest der dienstbaarheid (zie Rom. 8:15), in zijn geweten een rechtbank op. De arme mens wordt voor deze rechtbank gedaagd; hij wordt daar schuldig verklaard. Het vonnis luidt dat hij een ‘man des doods’ is vanwege de overtredingen van Gods zeer heilige wet (zie Joh. 16:8). Nu kan de mens niet langer meer in zijn zorgeloze slaap blijven en zijn oude levenspatroon handhaven.

wordt vervolgd

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen