Bidden en de Naam van God

Misbruik

De vraag stellen is hem beantwoorden. Maar we begrijpen dat de vraagsteller dit onder de aandacht wil brengen. Want, zo lezen we in onze Heidelbergse Catechismus bij Zondag 36: ‘er is geen groter zonde, noch die God meer vertoornt, dan de lastering Zijns Naams; waarom Hij die ook met de dood te straffen bevolen heeft’. Wij denken bij grote zonden zo vaak aan de onherroepelijke daad van moord, of de zonden - met zoveel verwoestende gevolgen - tegen het zevende gebod. Dat zijn zeker verschrikkelijke zonden, maar onze Heidelberger schrijft dat het misbruik van de Naam van God ernstiger is en Hem meer vertoornt. Dezelfde Zondag, rond het derde gebod van Gods heilige wet, spreekt in antwoord 99 heel nadrukkelijk uit ‘dat wij den heiligen Naam Gods anders niet dan met vreze en eerbied gebruiken, opdat Hij van ons recht beleden, aangeroepen, en in al onze woorden en werken geprezen worde’. Als we dat overdenken, moeten we van onszelf wel een afkeer krijgen. Hoe menigmaal misbruiken we dan Zijn Naam? Maar zonder het ontdekkende werk van Gods Geest bidden we maar verder…

Wat is er dan veel kwalijk bidden. Ds. F. Bakker (1919-1965) schrijft erover in “Gebedsgestalten”. We lezen: ‘Want hier kan ik zelfs om bekering vragen, om behoud, om zaligheid, om de hemel en toch een slechte bidder zijn. Als ik namelijk bid om bekering, maar zonder bekeerd te willen worden. Als ik vraag om behoud, maar zonder smart te hebben van eigen verlorenheid. Als ik vraag om zaligheid, maar nooit eigen rampzaligheid heb erkend. Als ik vraag om de hemel, maar toch niet verlegen ben om de God van de hemel. Ik kan om alles bidden wat Gods volk mag bezitten, terwijl ik echter de Heere Zelf daarin missen kan. Is er nu nog iemand die bidden kan? Dat is niet te hopen. Hij zou zichzelf bedriegen, als hij dat dacht’.

Gebruik

Toch heeft het de Heere behaagd om Zichzelf Namen te geven. Wat kan dat diep verootmoedigen! De Allerhoogste heeft Zichzelf geopenbaard, ook in Zijn Namen. Onheilige, kleine mensjes mogen die Namen gebruiken. Om met eerbied en ontzag Hem aan te spreken zoals Hij Zich in Zijn Woord heeft geopenbaard. Als we daar wat indrukken van krijgen, zijn we beducht om die Namen steeds te noemen. De Namen van God mogen nooit als ‘stopwoord’ worden gebruikt.

Maar de vraagsteller wees er al op dat het vaak gebruiken van Zijn Naam soms in de Bijbel ook wel voorkomt. In de acht verzen die Psalm 130 telt, vinden we acht keer de Naam ‘HEERE’ of ‘Heere’. Deze psalm is een ‘hartgrondig gebed van een godzalig mens’, schrijven de kanttekenaren. De bidder roept God aan vanuit zijn nood en ellende. Zoals een moeder die haar kind kwijt is op een drukke markt niets anders kan doen dan de naam van haar kind steeds weer roepen, zo mag de dichter hier met ‘vreze en eerbied’ herhaaldelijk de Namen van God uitspreken.

Lezer(es), lijken onze gebeden op de Bijbelse voorbeelden? En: verstaat u de vraag van de jongeren van Jezus: ‘Heere, leer ons bidden’?

Heb jij/hebt u ook een vraag?

Mogelijke vragen over onderwerpen binnen de doelstelling van De Saambinder kun jij/kunt u mailen naar ds. B. Labee of hem per post toezenden (zie colofon). Er volgt -zo mogelijkaltijd een reactie. Echter alleen als de redactie het waardevol acht voor de lezers, volgt een antwoord op jouw/uw vraag in een nummer van De Saambinder. Graag wel wat geduld. Er liggen nog tientallen vragen op een reactie te wachten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen