Zusterkerk in synode bijeen

Het was door de coronabeperkingen meer dan vier jaar geleden dat de synode van de Netherlands Reformed Congregations vergaderde. Het was te merken dat het de broeders predikanten, ouderlingen, diakenen en belangstellenden goed deed om elkaar weer te ontmoeten.

Er is een diepgewortelde historische band met onze Nederlandse gemeenten. Uiteraard vanwege emigratie, maar in het verlengde daarvan ook in verbondenheid aan de Schriftuurlijk-bevindelijke prediking. Dit geeft ook inhoud aan de correspondentieband van onze gemeenten met de NRC.

Op de Generale Synode te Utrecht van 1956 werd er gesproken over de verhouding tot de buitenlandse kerken (Amerika en Canada).

De algemene voorwaarden voor een correspondentieband werden nauwkeurig vastgesteld: ‘De kerk, waarmede men in correspondentie wenst te treden, moet tot zodanige openbaring gekomen zijn dat zij in leven en leer kenbaar is als kerk van Christus. Maar waar dan ook deze voorwaarden vervuld zijn, behoort zich de correspondentie zo wijd mogelijk uit te strekken, naar artikel 27 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis’.

Het betreft hier dus een correspondentieband in de ruimste zin van het woord. De zusterkerk is een zelfstandig kerkverband, zoals wij dat ook zijn. Maar de kerkelijke binding is sterk. Denk voorbeeld aan het over en weer beroepen van elkaars predikanten en het wederzijds aanvaarden van attestaties.

Ik mocht als afgevaardigde namens onze Synode en het deputaatschap Buitenlandse Kerken in Grand Rapids aanwezig zijn bij de bidstond en de beide vergaderdagen van de synode. Er was veel werk te doen. Een dikke map met verslagen moest besproken worden, over de Theologische School, het zendingswerk in Bolivia, het kerkblad The Banner of Truth, enzovoort. Ook vroegen ingediende punten van de classes de aandacht. Opnieuw werd ds. J. den Hoed gekozen tot preses. Al zijn de levensjaren hoog geklommen, de Heere gaf onze broeder kracht, wijsheid en liefde om de vergaderingen te leiden, bijgestaan door de andere leden van het moderamen.

Graag voldoe ik aan het verzoek om de hartelijke dank over te brengen voor de ontvangen financiële steun van het deputaatschap voor Bijzondere Noden voor de eigen scholen in Canada en Amerika.

Uit de besprekingen werd duidelijk dat het kerkelijke leven in Noord-Amerika ook zijn zorgen heeft. Ook daar zijn er de aanslagen op het zuivere Woord en het leven naar Gods goede geboden staat ook overzee onder druk. Toch is er verwachting. Want Christus is en blijft als de Koning van Zijn Kerk gisteren en heden en in der eeuwigheid Dezelfde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen