Een lied in de herberg

De smid zweeg aangedaan. ‘Ik had bijna het laagste nummer en wachtte met angst de dag af waarop ik naar de kazerne moest. Als je ergens tegenop ziet, valt het echter nog weleens mee. Ik vond er geschikte vrienden, waar ik mee om kon gaan en ik bleef de nette jongen. Toch vond ik ondanks al mijn biechten en kerkgaan geen rust en vrede in mijn hart…’.

‘Dat geloof ik’, zei Hendrik. ‘U zocht het niet op de goede plaats’.

‘Juist. Dat heeft de Heere me later laten zien. Ik probeerde door mijn goede werken de hemel te verdienen en zag toen nog niet dat zelfs onze beste werken met zonden besmet zijn. We kunnen alleen door de verdienste van de Heere Jezus zalig worden. Op een dag stierf plotseling één van mijn vrienden. Het werd voor mij een wonder dat ik het niet was. Wat was ik toen bang voor de dood. Juist in die tijd bezocht u de kazerne. Wat u toen hebt gesproken, maakte diepe indruk op mij. Het raakte mij veel meer dan wat ik bij ons in de kerk hoorde. Op uw aanraden kochten enkele anderen en ik een Bijbel. Tot die tijd had ik er nooit één in mijn handen gehad. Nu had ik eindelijk ook een Bijbel’.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen