De band van de liefde

Het Reformatorisch Dagblad van 28 oktober berichtte over dit boek. Een dag later meldt de krant dat meer dan 2600 christenen een door Britse predikanten en pastoraal werkers gepubliceerde verklaring hebben ondertekend waarin de klassieke visie op huwelijk, seksualiteit en identiteit wordt onderstreept.

Dat er sprake is van een diepe crisis rond huwelijk, seksualiteit en identiteit, is dui- delijk. Het aantal echtscheidingen, ook in onze gezindte, neemt toe. Huwelijkspro- blemen bezorgen psychologen en andere hulpverleners veel werk. Gelukkig dat ook in Engeland oproepen klinken om te bena- drukken dat het huwelijk een verbintenis is tussen een man en een vrouw en dat huwelijk en seksualiteit onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.

Luther

Kardinaal Eijk gaat ook in op de oorzaken van de crisis. Hij wijst op de secularisatie, op de pijlsnelle geloofsafval, de verwar- ring op ethisch gebied. Ontkerkelijking en geloofsverlies leiden er volgens Eijk toe dat velen het huwelijk niet meer zien als een scheppingsinzetting van God, maar als een menselijke instelling, die je een eigen invulling mag geven. In deze analyse van oorzaken kunnen we dr. Eijk geheel bijvallen. In die zin is het toe te juichen dat ook van rooms-katholieke zijde kritische kanttekeningen worden geplaatst bij de moderne huwelijksmoraal en wat daarmee samenhangt.

Opmerkelijk is de opvatting van kardinaal Eijk dat Luther heeft bijgedragen aan de secularisering van het huwelijk. Dat komt, zegt hij, omdat volgens Luther het huwelijk geen sacrament is. Luther en de Refor- matie zouden hebben bijgedragen aan de secularisatie door een scherpe scheiding te maken tussen de profane en de religi- euze wereld. Eijk beroept zich daarvoor op de Canadese filosoof Charles Taylor, die de secularisatie wijt aan de Reformatie en de verlichte wetenschapsfilosofie.

De theologie van de Reformatie betekende inderdaad het einde van het cano- nieke huwelijksrecht, maar Luther sprak over het huwelijk als een Goddelijke instel- ling, die tegelijk een ‘wereldlijk iets’ is en daarmee tot het ‘wereldlijk terrein’ behoort. Luther maakte geen scheiding tussen de profane en de religieuze wereld, maar verbond die juist met elkaar als fundamenteel voor de samenleving.

Sacrament

Hier komt het verschil openbaar tussen de refor- matorische en de roomse visie op het huwelijk. Voor Rome is het huwelijk een sacrament dat de genade bewerkt. Wel hebben mensen geloof nodig om die genade te ontvangen, maar sacramenten veronderstellen geloof en op hun beurt verdiepen ze dat geloof.

De Reformatie kent slechts twee sacra- menten: de Heilige Doop en het Heilig Avondmaal. Ze dienen tot versterking van het geloof. Rome kent er zeven. Bij Rome begint alle ware gerechtigheid door de sacramenten. Ook het sacrament van het huwelijk. De reformatoren hebben dat sacramentele karakter niet aan het huwelijk gegeven. Hoe hoog de waarde van het huwelijk ook wordt geacht, toch wordt door het sluiten van een huwelijk geen genade meegedeeld.

We kunnen met Eijk niet instemmen als hij de gevolgtrekking maakt dat de huwelijks- gemeenschap een weerspiegeling is van de gemeenschap van de drie Goddelijke Personen binnen de Drie-eenheid. Dat is niet in overeenstemming met de Schrift.

Christus

De Britse predikanten verklaren dat het huwelijk getuigt van de eeuwige liefde van Christus voor Zijn Kerk. Dat is meer in overeenstemming met de op de Schrift gebaseerde klassieke visie op het huwelijk.

De apostel Paulus vergelijkt in Efeze 5 het huwelijk met de relatie tussen Christus en Zijn gemeente. Hij stelt die relatie aan de gehuwden tot een voorbeeld. Het huwe- lijk behoort naar Gods bedoeling door herscheppende genade iets af te schadu- wen van de heiligheid van het geestelijk huwelijk tussen Christus en Zijn bruids- kerk. Dat blijkt ook uit de verheven wijze waarop al in het Oude Testament over het huwelijk wordt gesproken. Als God Zijn liefde en genade jegens Zijn volk zo hartelijk mogelijk wil tonen en verklaren, dan maakt Hij Zichzelf bekend als een bruidegom en echtgenoot en worden Zijn kinderen aangeduid als Zijn bruid en echt- genote. Dat zien we vooral in het Hooglied.

Dat Eijk huwelijk en seksualiteit dicht bij elkaar houdt zal door rooms-katholieken niet door iedereen worden onderschreven. Hij moet zelf erkennen dat zijn boek niet veel instemming zal oogsten, maar eerder tegenspraak. Dat zal met de verklaring van de Britse predikanten niet veel anders zijn. Ook in die verklaring wordt gesteld dat seksualiteit vraagt om een kwetsbare opstelling die alleen in een liefdevolle beschermende huwelijksrelatie past.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen