De lessen voor ons

Kunnen discussies rond vrouw en ambt en het toestaan van homoseksuele relaties ons kerkverband ook gaan beroeren? Nee toch, zo zullen velen zeggen. We houden toch vast aan Gods Woord. Maar, de geschiedenis laat zien dat kerken die lange tijd vasthielden aan het gezag van Gods Woord op deze punten door de bocht gingen. We moeten ons niet vergissen. De tijdgeest waait door alle kerken heen, beïnvloedt mensen, ambtsdragers. Dus ook ons!

De beïnvloeding door de tijdgeest gaat zo ver dat we kunnen dénken de Bijbel serieus te nemen, terwijl we volop meegaan met de tijdgeest. We kunnen denken ‘geeste- lijke pioniers’ te zijn en met verve nieuwe inzichten verdedigen, terwijl een ‘kracht der dwaling’ (2 Thess. 2:11) ons in de greep houdt. Het kenmerk van deze kracht der dwaling is dat God hem als een oordeel zendt. Dat oordeel heeft als gevolg dat de leugen wordt geloofd. Dat kan! We kunnen de leugen voorstaan, terwijl we denken voor de waarheid op te komen.

Juist om deze reden past ons wantrouwen tegen alle gedachten die uit ons menselijk hart opkomen. Wie zichzelf leert kennen als ‘onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad’ zal niet snel het stempel van Gods Woord op eigen opvattingen zetten. Wie beseft dat de satan ook kan komen als een ‘engel des lichts’ zal zijn eigen gevoel en inzichten niet als de stem van Gods Geest durven aanmerken.

Mensbeeld

Een gezond bijbels wantrouwen van onszelf wordt gemist in met name vooruitstrevende delen van de kerken. Heeft dat te maken met een optimistisch mensbeeld, dat ontstaat uit gebrek aan ontdekking aan ons zondige bestaan? Opvallend is dat moderne opvattingen vooral ingang vinden bij kerken of delen van kerken waar de ontdekkende prediking van Gods wet naar de achtergrond verdwijnt. Dat gevaar lopen wij ook, want de wetsprediking staat haaks op ons gevallen bestaan.

In de praktijk verdwijnt de wet vaak achter de liefde. Hebben twee mensen van hetzelfde geslacht elkaar lief en willen ze daarom een seksuele relatie aangaan? Het komt niet overeen met de letter van de wet, maar toch, ze hebben elkaar lief. En dat is toch het belangrijkste? Zo gaat de autonome mens bepalen wat de wet zegt, terwijl de wetsprediking juist nodig is om onze autonomie te breken.

Genesis 3

Wie Genesis 3 doorleeft, heeft verzoening én vernieuwing nodig. Functioneert de zondeval niet meer, dan wordt het uitgangspunt de gelovige mens. Deze gaat ervan uit dat Gods Geest in hem woont en vertrouwt erop de juiste keuzes te maken. Waar een bijbels-separerende prediking ontbreekt, worden allerlei vernieuwingen gemak- kelijker doorgevoerd. Die vernieuwingen worden vervolgens in de Bijbel ingelezen. We noemden eerder het beroep op Gala- ten 3:27-28, waar de apostel schrijft dat in Christus geen man en vrouw is. De rede- nering luidt als volgt: Het verlossingswerk van Christus bevrijdt ons van de ongelijk- heid van man en vrouw, die vrucht is van de zondeval. Zo groeien we toe naar de nieuwe werkelijkheid van Christus’ Konink- rijk en wissen we nu reeds de ongelijkheid van man en vrouw uit. Dus mogen vrouwen in de ambten dienen.

Op grond van Galaten 3:27-28 vindt een gereformeerd vrijgemaakte predikant zelfs dat we rustig genderneutraal kunnen spreken en de gemeente in de kerkdienst mogen begroeten met ‘goedemorgen mensen’. Christenen verabsoluteren immers het verschil tussen man en vrouw niet meer.

Dergelijke redeneringen schuiven in feite Gods scheppingsorde opzij. Maar Paulus grijpt juist daarop terug als hij, door de Heilige Geest geïnspireerd, het verschil tussen man en vrouw uitlegt (1 Tim. 2:9-15).

Veel bedelen

De nieuwe manier van Bijbellezen, de nieuwe hermeneutiek dus, brengt allerlei ontwikkelingen in kerken in een stroom- versnelling. Een vanouds traditioneel kerkverband als de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) wordt in rap tempo een moderne kerk, waarin de boodschap van zonde en genade steeds vager klinkt en de moderne mens het steeds meer voor het zeggen heeft. Wat ons daarom te doen staat? De tijd doorgronden, de geesten beproeven en veel bedelen om het licht van Gods Geest.

Maak in Uw woord mijn gang en treden vast,

Opdat ik mij niet van Uw paân moog’ keren; En wordt mijn vlees door ‘t kwade licht verrast,

Ai, laat het mij toch nimmer overheren; Verlos mij, HEER’, van ‘s mensen overlast, Dan zal ik U, naar Uw bevelen, eren.

(slot)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen