De roepende kerk

Een consequentie van deze dub- bele belasting is dat de bidstond, voorafgaand aan de eerste synodezitting, niet wordt gehouden in het kerk- gebouw van Gouda. Op dinsdagavond een kerkdienst houden, en vervolgens zorgen dat op woensdagmorgen een deel van de banken verwijderd is en de synodetafels geplaatst zijn, dat is ondoenlijk. Vandaar dat de kerkdienst dit jaar wordt gehou- den in het kerkgebouw van Barendrecht. Dat is al eens eerder gebeurd. Bij de vorige synode was Baren drecht ook de plaats waar de bidstond werd gehouden. Toen was de reden dat Aagtekerke roepende kerk was. Vooral voor afgevaardigden uit het noorden en oosten van het land zou het een (te) verre reis zijn geweest om de bidstond op Walcheren bij te wonen.

Plaatselijke gemeente

Omdat de meerdere vergaderingen in de Gereformeerde Gemeenten, waaronder de Generale Synode, geen permanent karakter hebben, moet er een instantie zijn die een synode bijeenroept. Dat is de roepende kerk, een plaatselijke gemeente die daarvoor door de laatstgehouden synode is aangewezen. Volgens ds. W. Silfhout, die zelf enkele malen deel uitmaakte van het moderamen van de Generale Synode, wordt bij de keus voor de roepende kerk meegewogen of een gemeente de capaciteit heeft om als roepende kerk te fungeren en of zo’n gemeente niet recent al aan de beurt is geweest. Het is de gewoonte om bij toer- beurt een gemeente uit een van de vier Particuliere Synodes te kiezen. Scriba A.J. Kersten van Gouda zegt dat de kerkenraad van een roepende kerk er best ‘een behoorlijke taak’ bij krijgt als ze als roepende kerk wordt aangewe- zen. Hij haast zich ook te zeggen dat het leeuwendeel van het werk wordt gedaan door het Kerkelijk Bureau in Woerden. ‘Die ondersteuning uit Woerden is van grote waarde. De medewerkers van dat bureau hebben een groot stuk ervaring. Dat mist de kerkenraad van de roepende kerk. Zo’n kerkenraad is één of misschien twee keer in haar geschiedenis verant- woordelijk voor het bijeenroepen van de synode. Ik had die steun vanuit Woerden niet willen missen. Al blijft de roepende kerk uiteindelijk wel verantwoordelijk voor de organisatie van de synode’.

De voorbereiding

Hoewel de daadwerkelijke voorbereiding dus grotendeels door het Kerkelijk Bureau wordt gedaan, heeft de kerkenraad te Gouda besloten dat naast de scriba ook een medebroeder, diaken Pas, de voorbereiding regelt. Naarmate de synodever- gadering dichterbij komt, neemt volgens scriba Kersten de werklast toe. ‘In het begin is het een uurtje per week, maar het laatste halfjaar is het een veelvoud daarvan’. De belangrijkste taken van een roepende kerk zijn: het uitnodigen voor de bidstond, het samenroepen van de synode, het opstellen van de agenda en zorgen dat de stukken tijdig worden toegestuurd naar de afge- vaardigden. Daarnaast heeft ze de taak te zorgen voor organisatorische aspecten, zoals catering en andere voorzieningen. Doorgaans weet een roepende kerk na afloop van de voorgaande Generale Synode wanneer de volgende vergadering wordt gehouden. Maar het kan zijn dat er besloten moet worden eerder samen te komen. Dat is aan de orde als er een verzoek komt van een appellant of van een mindere kerkelijke vergadering om de synode eerder bijeen te roepen. Doet zich dat voor, dan moet de roepende kerk het verzoek voorleggen aan de classis waarvan ze zelf deel uitmaakt. De clas- sis adviseert daarin, na de deputaten van de Particuliere Synode gehoord te hebben. De roepende kerk neemt daarop een besluit.

Wanneer er een appelschrift bij de Gene rale Synode wordt ingediend, betekent dat vooral voor de scriba van de roepende kerk een extra belasting. Hij moet ervoor zorgen dat de administratieve procedure zorgvuldig wordt afgewerkt. Zogenoemde procedure- of vormfouten kunnen in het kerkelijk leven vervelende consequen- ties hebben.

De laatste taak van de roepende kerk is het verzorgen van de opening van de eerste synodezitting. De voorzitter van de kerkenraad, in dit geval ds. G. Clements, opent de synode met een overdenking. Daarna doet hij samen met de scriba een onderzoek naar de lastbrieven van de afgevaardigden. Daarmee wordt de wet- tigheid van de vergadering vastgesteld. Vervolgens leiden de voorzitter en scriba de verkiezing van het moderamen. Als dat is gebeurd, is de taak van de roepende kerk ten einde.

In negen artikelen belichten we uiteenlo- pende facetten van de Generale Synode. Deel 3 volgt over enkele weken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen