‘Noteer stille tijd in je agenda’

Bezinning op tijdsbesteding is nodig, blijkt uit de lezing die ds. W. Silf- hout op de winterconferentie van de Werkgroep voor studenten zou houden. De inleider kan vanwege quarantaine niet aanwezig zijn, maar hij heeft zijn lezing opgeschreven, zodat ds. P.J. de Raaf, nieuw lid van de werkgroep, deze op vrijdag 21 januari in Gouda voor de aanwezige studenten kan voordragen.

Beperkt en eindig

De lezing geeft wat cijfers. ‘Het CPB bere- kende in 2016 dat wij gemiddeld 46 uur per week besteden aan verplichte activi- teiten, 77 uur aan persoonlijke activiteiten (waaronder eten en slapen) en 44 uur vrije tijd overhouden. Hoewel we meer vrije tijd hebben dan ooit, komen wij steeds meer tijd tekort. Andere culturen laten zich echter absoluut niet regeren door de klok’. Ds. Silfhout doet een poging tijd te omschrijven. ‘Tijd is een opvolging van ogenblikken, de bestaansvorm die God aan al het geschapene gegeven heeft. God Zelf daarentegen heeft geen tijd, maar een eeuwig heden. De mens is in de beperkte en eindige tijd geplaatst tot Gods eer, om deel te hebben aan de eeuwigheid. De eis om zó onze tijd te besteden blijft, ook al richten wij onze activiteiten na de zondeval op onze eigen eer en onze eigen doelstellingen’. ‘De vrije tijd onthult hoe de mens de vraag naar de zin van het leven ontloopt’, zei Okke Jager. ‘Wij moeten tijd maken voor het ene nodige’. Ds. Silfhout citeert de bekende klompenmaker: Ik ben onderweg naar het hemelse vaderland en onderweg maak ik klompen’.

Regelmatig

Hoe geef je dat vorm? ‘Mensen zoeken tegenwoordig vaak korte vakanties om op te laden. Het is echter belangrijker het dagelijkse leven in te richten met regelmatige rustpunten. Als je die niet hebt, sneuvelt de tijd voor zingeving als eerste. Je mag stille tijd dus gerust in je agenda noteren’.

Het kan moeilijk zijn om daarvoor de nodige zelfdiscipline en toewijding op te brengen, erkent ds. Silfhout. ‘We vormen zelf de grootste afleiding, doordat we onze prioriteiten vaak verkeerd stellen. De Heere Jezus nam regelmatig de tijd om te bidden. Om Gods stem te horen, moeten we luisteren naar Zijn Woord, voor bekering én heiligmaking’.

Je kunt je daarin trainen, volgens ds. Silf- hout. ‘Een paar tips: plan een vast moment op de dag. Zet stoorzenders uit en schrijf storende gedachten even op. Zet Schrift- lezing en gebed centraal. Lees niet te snel. Gebruik een Bijbelleesrooster en een goede Bijbelverklaring, bij voorbeeld die van Matthew Henry, de Studiebijbel, de kanttekeningen, de Bijbel met uitleg. Neem voldoende tijd voor het overden- ken van Gods Woord, van je zonden en je vreugden. Besef je afhankelijkheid van de Heere, dan wordt de omgang met Hem als eten en drinken’.

Klooster

Na de pauze, met iets lekkers vanwege het 50-jarig bestaan van de werkgroep, bespreken de studenten in groepjes een aantal stellingen. Dan gaan ds. G. Cle- ments en ds. De Raaf in op de uitkomst van de discussies.

De predikanten herkennen de valkuilen qua tijdsbesteding. Ds. De Raaf: ‘Hoewel in een goede tijdsinvulling plaats is voor ontspanning, heeft meer vrije tijd ons niet gelukkiger gemaakt. Wij vullen die vaak zo ik-gericht in’. De predikant reserveert daarom bewust alle ochtenden voor stille tijd en Schriftonderzoek. Ds. Clements relativeert het tijdelijke: ‘Calvijn noemt alle dingen van de aarde ‘proviand voor onderweg’’.

De besproken stelling dat een weekje in een klooster goed is, wijst ds. De Raaf af. ‘Je verwart dan middel en doel. En je neemt jezelf mee. God zoeken hoort in het dagelijkse leven verweven te zijn, maar om God echt te ontmoeten is Gods Geest onmisbaar’.

Hij is ook geen voorstander van vasten. ‘Op zondag de wereld buitensluiten en je op God richten, kun je ook als vasten zien. Verplicht of vrijwillig vasten kan een nieuw gebod worden; maak daar niet je godsdienst van’. Datzelfde geldt overigens voor stille tijd. ‘Het gaat er niet om dat wij zulke mooie dingen hebben gelezen, maar dat de Heere ons stil maakt en dat Hij Zelf de antwoorden moet gaan geven, dat de zaligheid bij Hem vandaan moet komen’. Ds. Clements: ‘Dát was Luthers kloostercel: voor Gods aangezicht gesteld worden’.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen