Geen jongen, geen meisje
Ja hoor, daar hebben we de eerste rechtszaak al. Vader en moeder (of mag ik dat niet meer zeggen) hebben zich gewend tot de rechter. Ze hebben per ongeluk hun zoon laten registreren als mannelijk. En ja, ze weten natuurlijk niet of het kind dit later wel zo ervaart. Dus hebben ze maar besloten om de registratie aan te passen. ‘Maak er maar een X van’.
Het lijkt ongelooflijk, maar het is waar gebeurd. En de rechter heeft bepaald dat de geboorte- akte gewijzigd moet kunnen worden.
Inmiddels is er een wet in de maak die dit zogenaamde ‘probleem’ moet oplossen. Overigens niet alleen voor een pasgebo- ren kind, of voor die ouders. Nee, ook een kind dat wat ouder geworden is, moet dit gaan gelden.
In deze wet wordt het eigenlijk op twee manieren gemakkelijker gemaakt om de geboorteakte te laten wijzigen. Tot nu toe mocht je een wijziging van je geboorte- akte doorvoeren vanaf je 16 e jaar. Dat is natuurlijk al extreem jong. Bij de meeste dingen moet je meerderjarig zijn en is de leeftijd van 18 het ijkpunt. Maar nu wil deze wet de minimumleeftijd loslaten. Zo kan straks een 12-jarig meisje besluiten dat zij (of moet ik zeggen: dat hij?) als jongen te boek wil staan. En de ouders hebben daar dan geen invloed op.
Wat een splijtzwam kan dit zijn in een gezin. Stel dat vader of moeder het daar niet mee eens zijn. Dan krijgen we dezelfde toestanden als in Canada, waar onlangs een vader de cel in moest, omdat hij zijn dochter van 15 jaar, die zich laat behandelen, geen zoon wil noemen.
Geen deskundigenoordeel
In de nieuwe wet wordt ook geregeld dat het niet noodzakelijk is dat er een deskundigenoordeel aan een geslachts- verandering te pas komt. In combinatie met de lagere leeftijd waarop kinderen hier hun keuze in kunnen maken, is dat nog een extra risico. Zonder goed onderzoek bestaat immers de kans dat een jong kind, of een oudere, door bijzondere omstandig- heden of door een ongeval, of door dwang vanuit de omgeving, gebracht wordt tot het besluit om van het andere geslacht te zijn, of zelfs tot een geslachtsverandering. En als dat gebeurt, dan ontstaan weer nieuwe problemen. Al eerder heeft een minister in een debat in de Eerste Kamer toegegeven dat een keuze niet voor het leven hoeft te zijn. Bij deze wet gaat het er dus niet meer om hoe je geregistreerd bent, ook niet om het biologisch geslacht, maar om het gevoelen dat iemand heeft. En dat gevoelen kan zomaar weer anders zijn of worden. En zo brengen we ons in de meest onmogelijke posities. Want stel dat een vrouw zich een poosje man voelt, maar later toch weer vrouw! De minister heeft in het al eerder genoemde debat toegege- ven dat in dat geval opnieuw een wijziging van registratie mogelijk moet zijn.
Als dit doorgaat, zijn er nog heel wat andere problemen te verwachten. Wat te denken van kinderen die op school aan- geven dat ze eigenlijk van het andere geslacht willen zijn. Ouders hebben daar straks niets meer over te zeggen. Laat staan dat docenten er een opmerking over zouden mogen maken. En praktisch is het de vraag of jongens dan nog geweerd kunnen worden van de meisjestoiletten, of meisjes uit de jongenskleedkamers bij de gymzaal.
Of denk aan vrouwen die bescherming nodig hebben tegen mannen, maar die nu overal de kans lopen opnieuw tegen mannen aan te lopen die zich vrouw noemen, of tegen vrouwen die zich man noemen en op zoek zijn naar een vrouw. Kortom, er zal geen touw meer aan vast te knopen zijn.
Vervreemding
Terwijl ik dit schrijf, overvalt me een groot gevoel van machteloosheid en vervreem- ding. Waar gaat het naar toe? Wie wordt hier nu echt mee geholpen? Als de goede scheppingsorde, die wij kennen vanuit de Schriftwoorden ‘man en vrouw schiep Hij hen’ worden aangetast, dan raken we het spoor helemaal bijster. Bij alles wat ons in Nederland alleen maar meer en meer ver- vreemdt van God en van Zijn Woord past dit oude kerklied:
Bewaar, o Heer! ons volksbestaan!
Zie Neêrland in ontferming aan
En deel Uw heil ons mede!
Weer van ons vaderland het leed;
Laat ons, wat ook ons volk misdeed,
Den zegen van den vrede!
O! zie in liefd’ op Neêrland neêr
En blijf het trouw beveil’gen;
Maar wil vooral, Uw Naam ter eer,
Ons volk in Christus heil’gen!
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 augustus 2021
De Saambinder | 20 Pagina's

Bekijk de hele uitgave van donderdag 26 augustus 2021
De Saambinder | 20 Pagina's