In de ban van…

‘Jij dient kennelijk een andere meester dan ik’. De woorden van meneer Schot komen terug als Henk op bed ligt. De volgende morgen, als hij na een vreselijke droom wakker wordt, zijn diezelfde woorden er weer. ‘Andere meester! Andere meester!’ Het lijken wel hamerslagen. Was hij maar nooit meegegaan. Had hij maar ‘nee’ blijven zeggen op de uitnodiging van een aantal klasgenoten. Ze moedigden hem aan. Niemand zou het merken. En… een kijkje nemen bij de kermis die in opbouw was, was heus niet zo erg. Henk ging overstag. Maar daar, op dat kermisterrein, gebeurt iets wat Henk niet verwacht. Ongedacht en onverwacht komt hij terecht in de banden van duistere machten.In haar boek Toch gered beschrijft mevrouw J.W. van den Berg het leven van Henk. Ze vertelt hoe hij op het kermisterrein in aanraking komt met een waarzegster. Die dwingt hem bij haar te komen. Tijdens de vakantie in Zwitserland ontmoet Henk de zwart geklede man met de zwarte dwingende ogen, die hij ook bij de waarzegster zag toen zij hem de toekomst voorspelde. Deze hypnotiseur krijgt Henk in zijn verdere leven steeds meer in zijn macht. Henk gehoorzaamt de blik in zijn dwingende ogen. Hij kan niet anders. In de narigheid grijpt Henk naar drugs en hij komt terecht in de satanskerk. Zijn biddende ouders en vrienden staan om hem heen. Maar ook zij beseffen dat ze Henk zomaar niet kunnen bevrijden. Alleen de Heere kan uitkomst geven. Hij doet het op het gebed.Jaren geleden heb ik als puber het boek over Henk gelezen. Het maakte veel indruk op me. Opnieuw heb ik het boek opgezocht en gelezen. Onder het lezen voelde ik opnieuw de spanning. Het duistere, het demonische, het angstaanjagende. Dan te beseffen dat het werkelijkheid is voor jongeren en ouderen die in deze wereld terecht zijn gekomen. Misschien wel op dezelfde manier als Henk. Of uit nieuwsgierigheid. Niet beseffend welke gevolgen een stap in de verkeerde richting kan hebben.De duivel is listig. Veel listiger dan wij beseffen! Paulus waarschuwt dikwijls voor hem. Paulus kende de duivel en hij wist welke tactieken hij gebruikt. Niet voor niets wekt Paulus de gemeenteleden in andere zendbrieven op om vurig te bidden. In Efeze 6 schrijft hij: Doet aan de gehele wapenrusting Gods, opdat gij kunt staan tegen de listige omleidingen des duivels. Want wij hebben den strijd niet tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de geweldhebbers der wereld, der duisternis dezer eeuw, tegen de geestelijke boosheden in de lucht.Van nature zijn we allemaal gewillige slaven van de duivel. Zolang we maar doen wat deze meester zegt, hebben we geen last van hem. Maar wie door genade een andere Meester kreeg, leert hem kennen. In eigen kracht kunnen we niet staande blijven, maar de grote Meester riep uit: Het is volbracht. Hij heeft satans kop vermorzeld. Nu zwiept hij alleen nog met zijn staart. En … hij heeft nog maar een korte tijd.