De Kus Van Orpa En De Keus Van Ruth

Orpa was beslist geen vervelende schoondochter. Integendeel, een lieve vrouw die haar schoonmoeder Naomi beslist een warm hart toedroeg. Wie zou je zo’n schoondochter niet gunnen! Ze kuste haar schoonmoeder en ze was intens verdrietig toen ze afscheid moest nemen van Naomi. Een lieve vrouw, maar helaas, haar hart lag in Moab.

Toen Naomi terugging naar Judea, leek het erop dat beide schoondochters met haar naar Bethlehem zouden trekken. Zo leek het tenminste, want Orpa ging mee tot aan de grens, maar daarmee was voor haar tegelijk ook een grens bereikt. Als ze ziet hoe het Naomi de laatste tien jaar vergaan is, dan weet ze nog niet of ze de God van Naomi dienen wil. Het viel haar moeilijk om afscheid te nemen van Naomi, ze weende en ze kuste haar schoonmoeder, maar ze ging terug. Terug naar haar volk en terug naar haar goden.

En Naomi wist het, want we horen haar zeggen tegen Ruth: ‘Zie uw zwagerin is wedergekeerd tot haar volk en tot haar goden; keer gij ook weder, uw zwagerin na.’ Orpa keerde terug, niet alleen naar haar volk, maar vooral ook naar haar goden. Feitelijk had ze er nooit afscheid van genomen.

Moab verlaten kon ze niet. Het leven in Moab was zo beroerd nog niet en haar leventje opgeven? Dat ging haar te ver, die grens wilde ze niet over.

Bij Ruth lag het anders. Bij haar is sprake van een onberouwelijke keus. We horen haar zeggen: ‘Want waar gij zult heengaan, zal ik ook heengaan, en waar gij zult vernachten, zal ik vernachten; uw volk is mijn volk, en uw God mijn God.’ Wat een heerlijke belijdenis sprak ze daarmee uit! Moab moet ze niet meer, want de Heere is God!

Bij Orpa zien we wat een tijdgeloof is. Je doet mee, zolang het aardig te combineren is met het leven in Moab en zolang het geen moeilijkheden oplevert. Toen het echter op een keuze aankwam, toen bleef ze in Moab. In het Koninkrijk der hemelen kunnen we echter niet met één been in Moab staan en met het andere been in Judea. In het Koninkrijk der hemelen is een leven met twee paspoorten onmogelijk. Hier geldt: ‘Kiest dan heden wie gij dienen zult!’ Orpa kuste haar schoonmoeder, maar bleef uiteindelijk waar ze was, in Moab. Ze leek wel wat op de rijke jongeling. Ook hij was verdrietig, maar liep wel bij Jezus weg…

Bij Ruth lag het anders, zij kwam in het broodhuis Bethlehem, waar eens uit haar nageslacht de Zaligmaker geboren zal worden. Wie had dat ooit kunnen denken! Ruth de Moabitische, een van de stammoeders van de Heere Jezus. ‘Heilig zijn o God Uw wegen, niemand spreek Uw hoogheid tegen.’ Straks zal Jezus Zich aan de schare bekend maken als het ware Hemelbrood van de Vader gegeven en velen zullen Hem vanaf dat moment niet meer volgen. Maar Petrus zei: ‘Tot wien zullen wij heengaan, Gij hebt de woorden van het eeuwige leven.’ Voor Petrus was er geen andere weg, voor Ruth ook niet. Op wie lijken wij? Op Ruth, of op Orpa? Mag u al door Gods genade instemmen met Ruth: ‘Uw volk, is mijn volk en uw God mijn God.’

Zingt u mee met Psalm 48? ‘Want deze God is onze God, Hij is ons deel ons zalig lot, door tijd noch eeuwigheid te scheiden.’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen