Boekbesprekingen

De auteurs, die beiden verbonden zijn aan Seattle Pacific University, stellen vragen bij de parallel tussen de leer van de twee naturen van de Heere Jezus en de goddelijke en menselijke factor van de Schrift. Ik deel hun bezwaar maar niet de reden die zij opgeven, namelijk dat zij overmatig de aandacht laten vallen op de Schrift als bron van kennis over God. Mijns inziens is de simpele constatering dat de schriftleer thuishoort bij de leer van de Heilige Geest voldoende om aan deze parallel niet te veel betekenis toe te kennen.

Gods Geest neemt mensen op een bijzondere wijze in zijn dienst om anderen te vertellen wie de levende God is en wat Hij van de mens wil.

Castelo en Wall bewandelen een andere weg. Vanuit het gezichtspunt dat de kerk de Schrift uitlegt en toepast, bezien zij de Schrift vanuit de vier klassieke en historische kenmerken van de kerk, namelijk één, heilig, katholiek en apostolisch. De eenheid en diversiteit van de kerk is verbonden met de eenheid en diversiteit van de Schrift. Daarbij prevaleert de eenheid.

Zoals de kerk heilig is, is de Schrift heilig, omdat het doel van de Schrift is dat de mens samen met anderen God leert verheerlijken. De katholiciteit van de Schrift bepaalt ons erbij dat wij al de heiligen nodig hebben om de Schrift te verstaan. Zeker voor het Nieuwe Testament spreekt de apostoliciteit het meest voor zich. De Schrift is het apostolisch getuigenis aangaande Heere Jezus en breder de drie-enige God.

Ongetwijfeld vinden we in The Marks of Scripture mooie gedachten. De Schrift is geen doel in zich maar is ons gegeven opdat wij God leren verheerlijken en zijn kerk wordt gebouwd. Echter, ik acht de insteek die de auteurs kiezen onbevredigend. Het is een insteek die helemaal past in het postmoderne klimaat. Over de uitleg en betekenis van de Schrift kunnen we alleen in de context van de kerk spreken. Alle nadruk valt op de Schrift als het middel dat God gebruikt om zijn kerk te bouwen, terwijl andere elementen onderbelicht of onbenoemd blijven.

Ik gaf al aan dat in deze studie weinig recht wordt gedaan aan de Schrift als bron en norm van ware kennis over God. Daarmee verdwijnt feitelijk de mogelijkheid dat de Schrift een kritische instantie wordt tegenover de kerk en dat de Schrift gids is om te bepalen in hoeverre een concrete kerk gezien kan worden als een gestalte van de kerk van Christus. Deze studie geeft een benadering die inmiddels breed in het protestantisme wordt gevolgd. Zij roept wel de vraag op wat het bestaansrecht is van de Reformatie als het verstaan van de Schrift door de kerk zo’n overheersende positie krijgt. Merkwaardig is dat de auteurs dit probleem niet eens aansnijden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen