�Ik houd het op mijn zoekende creatieve instelling, noem het als een moderne Columbus aan de slag gaan�

Kennismaking met het eiland

Toen Trompper dertig jaar geleden kwam solliciteren in Middelharnis ging hij meteen rondkijken in de verschillende kernen. “Je wilt toch weten waar je terechtkomt, maar we kwamen er met een dag niet door dus toen zijn we nog een dag teruggekomen om de rest te bekijken.” Hij vertelt over zijn eerste indruk van Goeree-Overflakkee: “De uitgestrektheid van het landschap viel op, en een zekere geslotenheid van de mensen. Maar de mensen waren wel beleefd: ‘Gaat u zitten mevrouw’ zeiden ze tegen mijn zwangere vrouw bij de bakker, dan maken we het praatje af.” Inburgeren op het eiland is een kwestie van doen, volgens de geboren Delftenaar: “We vestigden ons in januari in Stad aan ‘t Haringvliet en op 30 april deden we mee aan Koninginnedag met een team van onze straat. Dat betekent dat er tien extra mensen zijn die je leert kennen.”

Aan de slag

In het begin bestond Tromppers functie vooral uit het opvangen van de jeugd. Zijn eerste klus was iets opzetten voor jongeren, wat resulteerde in jongerenhuis en poppodium ‘Jailhouse’. Dat was gericht op de doelgroep die niet zoveel had met de kerk, niet actief was in de sport en toch een plekje zocht. Trompper vertelt erover: “Die jongelui maakten muziek, luide muziek, soms was het misschien wat luidruchtig, maar ze bouwden hun eigen honk.” Omdat er nieuwe mogelijkheden werden geboden voor deze jongeren en ze een eigen plekje kregen, werden ze gebonden aan de samenleving. De kern van zijn werk is met mensen praten en ervoor zorgen dat mensen met elkaar gaan praten en aan de slag gaan. “Ik vind eigenlijk niks gek, ik doe altijd een poging om het te begrijpen.”

Functies van cultuur

Leuke cultuurprojecten opzetten was nooit een opzichzelfstaand doel voor Trompper. Hij ziet cultuur als middel om de dialoog op gang te brengen. In de jaren ‘80, bij de veertigjarige herdenking van het einde van de Tweede Wereldoorlog, was er een landelijke expositie ‘Tekens aan de Wand’. In dat verband ging Trompper op het eiland op zoek naar verhalen over de oorlog. Hij liet ooggetuigen van de oorlog hun verhaal vertellen aan jongelui: “Toen ik zo oud was als jij, zag het er zo uit.” Naast de oorlog bestaan er volgens de opbouwwerker meer beladen onderwerpen op het eiland, bijvoorbeeld de watersnoodramp en de armoede in het landbouwverleden.

Cultuur heeft naast het inzichtelijk maken van de geschiedenis in de optiek van Trompper nog verschillende andere functies. Cultuur biedt een venster op de wereld. Trompper vergelijkt dit met een reiziger die verhalen meebrengt over een onbekende wereld. Dit vergroot het blikveld en voorkomt een kokervisie. De tweede functie is de kennis van de streek vergroten en door middel van theater, exposities, film of andere cultuuruitingen het verhaal van het eiland vertellen. Daarnaast bevordert cultuur begrip en respect, doordat cultuur mensen bij elkaar brengt. Ten slotte versterkt cultuur de gehechtheid aan de omgeving, met als resultaat een samenleving waarin mensen zuinig zijn op hun omgeving. Voor binding is kennis van de streek noodzakelijk en zo is de cirkel weer rond.

Binding met het eiland

“Bij mijn eigen zoons in Rotterdam zie ik dat de Flakkeënaars elkaar toch opzoeken aan de overkant. ‘Weet je nog, die en die?’” Bij de Flakkeese dagen komen mensen uit het hele land terug om te buurten op het eilandelijke popfestival, daar treffen de leeftijdsgenoten van toen elkaar. “Ik denk dat het gezond is om te weten waar je vandaan komt. Net als bij een braderie of jaarmarkt van de kerk, denk ik zomaar, dan komen mensen terug om te horen hoe het gaat met de mensen van vroeger. Dat is goed voor een samenleving. Het is belangrijk om te weten waar je vandaan komt om te weten waar je naartoe wilt.”

Kinderziekten nieuwe gemeente

De nieuwe gemeenteraad is bijna honderd dagen aan de slag. Trompper houdt de ontwikkelingen nauwlettend in de gaten: “Ik denk dat ze het heel hard proberen, ik denk dat ze het echt heel hard proberen. De gemeenteraad heeft zich volgens mij echt voorgenomen zich in het eiland te verdiepen en daar is tijd voor nodig. Dat lijkt weinig daadkrachtig, maar ik denk dat het goed is dat de tijd wordt genomen om elkaar te leren kennen. Dat er wethouders zijn die als het ware een dorpskern hebben geadopteerd. Maar het eiland als geheel moet nog wel een plekje krijgen in de gebiedsgerichte aanpak.”

Reden van vertrek

Het afscheid van Trompper als opbouwwerker voor stichting Companen valt weliswaar samen met de komst van de nieuwe gemeente, maar deze gebeurtenissen staan los van elkaar. Aan de beslissing om in overleg met zijn werkgever te stoppen met zijn functie is een periode voorafgegaan waarin Trompper verschil van inzicht kreeg met zijn werkgever. Trompper wilde zijn rol gebiedsgericht invullen en kon zich niet goed vinden in de doelen die zijn werkgever schetste voor het cultuurbeleid. Een opbouwwerker werkt samen op basis van gelijkwaardigheid en met ruimte voor creativiteit. Toch is Trompper niet negatief over zijn werkgever en praat hij vooral over zijn eigen rol: “Ik wijt het aan mijn zoekende creatieve instelling, vergelijk het met een ontdekkingsreiziger als Columbus, op zoek naar Indië Amerika ontdekken.”

Culturele toekomst

Trompper heeft niet het beeld dat er minder geld komt voor cultuur, want het nieuwe college belooft in het collegeplan: ‘We willen werken aan de versterking van cultureel bewustzijn en de gebiedsparticipatie versterken.’ “Cultuur kan worden ingezet om het eenwordingsproces van de vier gemeenten te helpen. Het is een eiland, het is één gebied. Iemand uit Ooltgensplaat moet een gevoel krijgen bij Ouddorp en andersom. Dat kan door de bewustwording van de gezamenlijke geschiedenis, het landschap en de economie. Op het moment dat we een erfgoedverhaal hebben waarin de vuurtoren van Ouddorp een rol speelt en het fort van Ooltgensplaat en alles wat daartussen ligt, dan staan we dichter bij elkaar. Nieuwsgierigheid is de sleutel naar eenwording, kijken bij de buren. Belangstelling creëert binding.”

“Ik ben hier niet zomaar weg”

Tromppers functie is gestopt op 1 april, maar toch is hij nog niet klaar: “Eind april praten we in het voormalig Raadhuis van Middelharnis met mensen die rondom de haven wonen of ondernemen. Wat kunnen we doen om de oude geschiedenis van de haven te vertellen? Ik ben nog niet klaar, ik maak nog een aantal dingen af. En omdat ik niet meer in dienst ben, ben ik een vrij man. Ik moet kijken wat er op mijn pad komt.” Maar hij gaat ook gewoon op zoek naar een nieuwe baan. Als het zo uitkomt zal hij misschien het eiland verlaten. Maar dat is niet zijn eerste keus. “Ik ben hier niet zomaar weg als burger. Ik ben hier nog niet uitgekeken.”

Gevraagd naar zijn grootste verdienste zegt Trompper dat er door cultuur mogelijk meer ruimte en begrip is ontstaan in de samenleving. Hij merkt op dat het Diekhuus eerder werd gezien als een links-liberaal project, terwijl de laatste jaren juist ook de confessionele partijen een wezenlijke rol hebben gespeeld in het behoud van het Diekhuus. Het beeld in de politiek is veranderd. De maatschappelijke functie van het bij elkaar brengen van mensen wordt breder onderkend. Trompper zou wel een boek willen schrijven over de geschiedenis van het Diekhuus. Dat verhaal gaat immers dertig jaar gelijk op met zijn eigen werk. De geschiedenis van het Diekhuus zegt iets over de ontwikkelingen in de samenleving en dat verhaal zou hij graag vertellen.

Ruimte voor dromen

Zijn droom is een aangenaam eiland. Een eiland met vitale dorpskernen, waarbij sommige heel stil zijn en andere veel drukker. Het gebied moet economisch sterker worden, hierdoor worden jongeren gebonden aan het eiland. Alles grijpt in elkaar, maar het heeft als doel dat iedereen - van toerist tot bankdirecteur en van eilander tot overkanter - het aangenaam heeft op Goeree-Overflakkee. Ook al is zijn functie als opbouwwerker gestopt, Trompper blijft zich inzetten voor het realiseren van een aangenaam eiland.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen