Nel en Jaap Bevelander
Pleegzorg op Goeree-Overflakkee (slo
ACHTHUIZEN - Nel en Jaap Bevelander uit Achthuizen zijn echte 'mensen-mensen'. Sinds jaar en dag bebben de tuinder en zijn vrouw een open oog en oor voor anderen. "Het begon ermee dat we in het verleden pleegzorg verleenden op eigen initiatief. Het kwam op onze weg dat we regelmatig jongeren met problemen opvingen in ons huis".
Het ging als een lopend vuurtje rond dat je bij Nel en Jaap terecht kon als je nergens anders meer heen kon. Het gezin Bevelander, in die tijd woonden alle zeven kinderen nog thuis, zag het als hun taak er voor de ander te zijn. "We zagen het als onze opdracht om de nood van ontheemden en verslaafden te lenigen." De Bevelanders liepen er in die tijd tegenaan dat het soms lastig was dat ze bij de problematische situaties die ze tijdens de opvang tegenkwamen geen ruggenspraak konden houden met anderen. Er was geen achterban met professionals om op terug te vallen zoals ze nu ondervinden in de reguliere pleegzorg. Hoewel ze toen deze steun af en toe best misten kijken ze toch met een goed gevoel terug op deze periode. Af en toe horen Nel en Jaap nog wel eens iets van een opvangjongere van toen. "Dat waarderen we heel erg en we zijn dankbaar dat het met een aantal van hen inmiddels heel goed gaat!"
Vertrouwen winnen lange weg
Toen de oudste kinderen van het gezin Bevelander het huis uit gingen was er ruimte voor een meer structurele vorm van opvang. "Ons gezin was eerder nog niet rijp voor het geven van pleegzorg maar we hadden al jaren een informatiefolder over pleegzorg in huis." Zonder dat zij dit van ons wist opperde onze jongste dochter Renate (15) in deze periode het plan om ons als gezin voor pleegzorg aan te melden." Na een periode van overleg en bezinning meldden Nel en Jaap zich aan voor de cursus pleegzorg. "We gaven aan dat we graag kinderen wilden opvangen in de leeftijd van 4 tot 14 jaar. " Deze leeftijdscategorie is in verband met de leeftijd van Renate, zij moest in elk geval de oudste zijn van de op te vangen kinderen. Al snel werden de eerste kinderen geplaatst voor crisisopvang. Dit is een kortdurende opvang met officieel een eindtermijn van ongeveer zes weken. Sinds ruim een jaar woont Tim* (10) in het gezin Bevelander. Aanvankelijk kwam hij voor crisisopvang en de familie Bevelander was het vierde gezin waar hij terecht kwam binnen een korte tijd. "Omdat hij gewend was vanwege
"Omdat hij gewend was vanwege zijn problematische gedrag nergens lang te kunnen blijven en steeds naar ander gezin te worden overgeplaatst heeft hij ons heel erg uitgeprobeerd. Bedenk maar iets en hij heeft het gedaan. Hij probeerde op allerlei manieren uit of en wanneer wij hem de deur uit zouden zetten." Het was een lange weg om het vertrouwen te winnen van Tim. "Nu weet hij dat hij bij ons mag blijven tot hij het basisonderwijs afgerond heeft. Daarna kijken we verder wat de mogelijkheden zijn." Tim was het inmiddels zo gewend om weggestuurd te worden dat het een tijdje duurde voor hij er echt op vertrouwde dat hij voor langere tijd mocht blijven. "Hij had in zijn korte leventje geleerd dat grote mensen niet echt te vertrouwen zijn."
Zoeken naar juiste sleutel
Toen Tim bij de familie Bevelander in huis kwam was hij erg gewend aan zich te vermaken met t.v. kijken en computeren. "Nu is hij een echt buitenspeelkind" zegt Nel. "Hij is altijd buiten en vermaakt zich daar opperbest." Tim bezoekt het speciaal onderwijs. Nel ervaart de samenwerking met het onderwijzend personeel van de school van Tim als heel goed. "De lijntjes met de school zijn kort en ze doen er echt alles aan om hem te helpen en te begeleiden."
Begeleidingsgesprekken
Vanuit de stichting Horizon zijn er regelmatig begeleidingsgesprekken met Tim en zijn pleegouders. Dit ervaren Nel en Jaap als prettig. "Twee weten meer dan één en wij hebben ook niet altijd de wijsheid in pacht. Het blijven andermans kinderen en we willen geen fouten maken."
Pleegzorg is ook een zoektocht, ervaren beiden. "Je probeert het beste te zoeken voor het kind, maar omdat het niet je eigen kind is moet je soms langer zoeken naar de juiste sleutel."
Dat pleegzorg je leven verrijkt weten beiden zeker. "We leren nog elke dag en ervaren soms hele mooie momenten met onze pleegkinderen. Zoals die keer dat Tim na een driftbui op zijn boosheid terug kwam en zei; 'ik hou heel veel van u!' Ook voor Renate is het deel uitmaken van een pleegzorggezin een leerzame ervaring. "Ze ziet dat het leven niet alleen maar zonneschijn is en dat het een voorrecht is als je in een stabiel en liefdevol gezin op mag groeien. Het kan zomaar fout gaan als er drugs of alcohol in het spel komt en er verkeerde vrienden gekozen worden." Renate ontdekt ook nieuwe dingen
Renate ontdekt ook nieuwe dingen over zichzelf. "Ze geniet er van om de kleintjes verhalen te vertellen waarin de kinderen zelf een rol spelen met alles wat ze meemaken."
Contact met biologische ouders
Tim heeft regelmatig contact met zijn biologische ouders. "Wij laten ons tante Nel en ome Jaap noemen door onze pleegkinderen. We laten ons geen papa en mama noemen want we kunnen de biologische ouders van het pleegkind nooit vervangen en dat willen we ook niet. We vinden het ook erg belangrijk dat pleegkinderen zo veel als mogelijk het contact blijven onderhouden met hun ouders." De zusjes van Tim komen regelmatig
De zusjes van Tim komen regelmatig spelen en soms wordt er dan een uitstapje naar de speeltuin gemaakt. "Tijdens het spelen kunnen de kin
"Tijdens het spelen kunnen de kinderen lekker zichzelf zijn, spelen is zó helend voor kinderen", zegt Nel.
Hechtingsproblematiek
Een centraal thema bij alle drie de pleegkinderen, die het gezin inmiddels telt, is hechtingsproblematiek. Ook bij Marloes* (7) zijn er problemen van deze aard. Nadat ze binnen anderhalf jaar vijf keer in een ander pleeggezin was geplaatst vanwege gedragsproblemen werd de situatie dermate onhoudbaar dat er een opname volgde in een Medisch Kindertehuis (M.K.T). Dit is een residentiele instelling voor kinderen in de basisschooltijd met ernstige, complexe gedragsproblemen. De kinderen die in het M.K.T. verblijven worden behandeld door een team van deskundigen. Normaal gesproken verblijft een kind een periode van een halfjaar tot drie jaar in een Medisch kindertehuis. Daarna gaat het kind weer thuis wonen of als dit niet mogelijk is naar een kinderhuis, gezinshuis of pleeggezin.
Vanuit Jeugdzorg werd Marloes voor weekend- en vakantieopvang geplaatst bij Nel en Jaap. "Het is voor haar belangrijk dat ze ook het gewone leven in een gezin meemaakt, daarom komt ze elk weekend en in de vakanties bij ons." Marloes stelde de pleegouders op de proef om te weten te komen of ze mocht blijven komen. "Dat was soms erg zwaar." Door het aanbieden van vaste structuren krijgen Marloes en de andere pleegkinderen zoveel mogelijk stabiliteit aangeboden. "Ja is ja en nee is nee en om half acht naar bed is bij ons ook echt half acht. Het geeft rust als de grens vaststaat!" Nel vertelt over het belang van consequent zijn. "Dit geeft zoveel houvast aan de kinderen. De liefde die je het pleegkind geeft zit ook juist in de structuur die je aanbied." Nel haalt Marloes elke vrijdagmiddag op en brengt haar op maandagochtend terug naar het Kinderhuis waar ze doordeweeks verblijft. De ouders van Marloes bezoeken haar regelmatig bij Nel en Jaap thuis. Inmiddels komt ook Anneke* (8) vanuit het M.K.T. elk weekend en in de vakanties logeren in het gezin. Anneke maakte als baby een slechte start, zij werd verlaten door haar moeder.
Rentmeesterschap Nel en Jaap zien het geven van pleeg
Nel en Jaap zien het geven van pleegzorg als een uitdaging. De ruime woning bij het tuinbouwbedrijf biedt sinds de oudste kinderen het huis uit zijn genoeg ruimte om meerdere pleegkinderen te herbergen. Samen ervaren ze het als een stukje rentmeesterschap om hun huis te delen met pleegzorgkinderen. "Het is een opgave van God om ons leven goed te besteden", vinden beiden. Ze vinden het bijzonder dat ze op deze manier ook hun geloof mogen delen met hun pleegkinderen. Ze ondervinden veel steun vanuit hun geloof bij de soms moeilijke opgave om pleegouder te zijn. "Zonder ons geloof was dit werk niet doenlijk voor ons." Het echtpaar ervaart dat, ondanks
Het echtpaar ervaart dat, ondanks de soms moeilijke kanten, pleegzorg veel voldoening geeft. "Pleegzorg geeft voldoening, vooral als je ziet dat de kinderen na verloop van tijd opknappen!" Beiden benadrukken dat het belangrijk is om te realiseren dat pleegzorg geen 'zielige kinderen helpen is. "Dan komt het niet goed. Deze kinderen zijn juist gebaat bij een zeer duidelijke, consequente aanpak en zijn er niet mee geholpen als alles goed gevonden wordt wat ze doen omdat ze 'zielig' zouden zijn. Hier help je hen en jezelf uiteindelijk niet mee. Duidelijkheid geeft veiligheid"
Nel heeft voor elk pleegkind een toekomstdroom. "Ik kijk vooruit en wil hen weer een toekomst geven."
Het echtpaar beveelt pleegzorg aan bij degenen die het aandurven en aankunnen. "Het verrijkt je leven. We hebben nooit spijt gehad!'
Jaarlijks maken ruim 24.000 kinderen gebruik van pleegzorg. (bron: Rijksoverheid). Voor meer informatie over pleegzorg, zie onder meer www.rijksoverheid.nl, nl, www.sgj.nl.
*0m privacyredenen zijn de namen van de pleegkinderen gefingeerd.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 juli 2012
Eilanden-Nieuws | 20 Pagina's
