Opvoeden tot burger

De Reformatorische Unie (RMU) organiseerde woensdagmiddag een debat over waarden en normen. Eén van de sprekers was minister Donner. Zijn bijdrage onderstreepte de noodzaak van een dergelijke bezinning. Diezelfde dag kwam naar buiten dat een toenemend aantal leerlingen van school verwijderd wordt of wordt geschorst. Hier is een droeve lijst oorzaken aan gekoppeld; fysiek geweld, verbaal geweld en het stelselmatig verstoren van de lessen. Verder wordt er een toename van bedreiging van medeleerlingen via elektronische boodschappen gesignaleerd en van elektronisch pesten. De inspectie wijt dat gedrag onder meer aan de toename van het aantal zorgleerlingen en leerlingen met psychosociale problemen. De leerkrachten kunnen die leerlingen nauwelijks meer bereiken met een normale benadering. En daartoe zijn ze toch opgeleid.

Op zich zijn dat verontrustende signalen. Maar er is meer. Minster Donner maakt zich ongerust over een opkomende houding dat er niet moeilijk wordt gedaan over het begaan van een vergrijp.

Een deel van de jeugd dreigt die houding aan te meten, daarbij "gevoed door aanmoedigend gedrag van rolmodellen uit de muziek­ en filmindustrie en gesteund door de media". Als die houding eenmaal vat krijgt op de jeugd zal zij zonder adequaat tegenwicht vervolgens de normen en r waarden in de samenleving gaan beïnvloeden, aldus de minister

We leven in een open samenleving. Met name door de gigantische ontwikkeling van de elektronische media krijgen onze kinderen informatie waar de oudere generatie nauwelijks weet van heeft. Vandaar dat de minister moet concluderen dat de overheid nauwelijks vat kan krijgen op de beelden, uitingen en opvattingen die ons bereiken via de moderne media.

"WIJ leven" en "onze kinderen". Natuurlijk kunnen we de informatie die hierboven tot ons komt, afdoen met grotestedenproblematiek of "dat komt bij ons niet voor". Die houding is nu net de verkeerde. Op deze manier breekt de dijk door op plaatsen waar we het niet zouden verwachten. Eén zo'n indringende maatschappelijke trend gaat niet aan 'onze' deur voorbij.

De tijd dat gedrag mede wordt ingescherpt door "omdat ik ­ de opvoeder ­ het zeg" is voorbij. Er wordt gevraagd naar motieven en onderbouwing van gedragsregels. Er wordt gekeken naar voorbeeldgedrag. Dat vraagt heel wat van de ouders. Zij kunnen weten dat datgene wat gezegd wordt, direct getoetst wordt aan wat door anderen wordt beweerd. Die 'anderen' zijn voor hen anoniem.

Een mobieltje kan de poort al zijn tot alternatieve waarden en normen.

Er wordt dus heel wat in een opvoedingssituatie gevraagd. In de eerste plaats vertrouwen en geborgenheid. Psychosociale, maar ook andere problemen komen met uit de lucht vallen. Zij zijn dikwijls uitingen van onzekerheid, van deze samenleving met aankunnen. En daar valt dan weer een relatie te leggen naar het opvoedingsklimaat, naar het gezin.

Het open gezin, de duiventil waar ieder op zijn tijd binnenvalt, eet, slaapt en wat niet al, mist de geborgenheid waarbinnen afspraken worden gemaakt voor correct gedrag. Afspraken die doorwerken in de samenleving. Het zijn afspraken die ook door dienen te werken op school. De school dient het verlengstuk van de gezinnen te zijn, en niet de reparatiewerkplaats. Momenteel is er een tendens om de school een aantal gezinsopdrachten te laten uitvoeren. De school moet bij voorbeeld voor opvang buiten schooltijd zorgen. Dat betekent alleen maar een verzwakking van wat in het gezin hoort te gebeuren. Ouders dienen hun verantwoordelijkheid te beleven.

Voor de allerergste gevallen wordt zelfs een vorm van staatsopvoeding gepropageerd. Gelukkig stelde Donner daar wat anders tegenover: "De samenleving zelf moet de weerbaarheid van onze omgeving, onze omgeving en ons land zelf ter hand nemen."

De samenleving, dat zijn wij. Gelukkig zijn er waarden en normen die waardevast zijn. De Bijbel reikt ze ons aan. Het zou een goede zaak zijn als scholen daarover in samenspraak komen met de ouders van hun pupillen. Om samen een lijn te trekken. Opvoeden tot burger vraagt om discipline. Omdat een samenleving anders ontaardt in anarchie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen