Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

'Stank, het moet maar eens over zijn!'

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

'Stank, het moet maar eens over zijn!'

jaarvergadering Huurdersvereniging Middelharnis:

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Geur, of liever gezegd: stank, en dan in het bijzonder de stankoverlast. Dat was hét onderwerp van de avond tijdens de jaarvergadering van de Huurdersvereniging Middelharnis, afgelopen dinsdagavond, waar een ruim 100 koppen tellend ledental de vergadering in 't Prieel bezocht. Centraal deze avond stond een presentatie op het programma over het werk van het ISGO, met als 'hot item' de stank. Dat hierover de klachten niet van de lucht waren, laat zich raden.

Door het bestuur van de Huurdersvereniging was een aantal mensen uitgenodigd dat de leden van de vereniging meer zou kunnen vertellen over hoe de gemeente Middelharnis omgaat met bedrijven als Van Genügten en Fleuren Compost. Daarvoor waren als sprekers uitgenodigd de heren Bosma, leider van de milieugroep van de Huurdersvereniging, de heer Ten Brinke, gemeenteambtenaar, en namens het ISGO de heer Slijkhuis. Omdat de kwestie rondom Fleuren Compost een provinciale aangelegenheid is werd daar niet verder over uilgewijd en kon aller aandacht worden gevestigd op de varkens (met hun voer) van Van Genügten b.v.

Huurdersvereniging Daarover zette de heer Bosma in het kort de

Daarover zette de heer Bosma in het kort de ontwikkelingen uiteen sinds de vestiging te Middelharnis, zodat een duidelijk beeld verkregen tot aan de huidige (stank)situatie. "In 1993 kreeg de heer Van Genügten uit Brabant het idee om een varkenshouderij op Goeree-Overflakkee te beginnen. Dat hij daarvoor vergunning moest aanvragen was hem duidelijk en daarom ging hij naar het gemeentehuis in Middelharnis. Hij vroeg aan een ambtenaar: 'ik wil een varkenshouderij beginnen, hoeveel varkens mag ik daarin hebben?', waarop hij te horen kreeg dat dit niet uitmaakte. Dus ging Van Genügten zijn gang en plaatste een varkenshouderij met maar liefst 15.000 varkens. En aangezien de bevolking van Middelharnis en Sommelsdijk ongeveer 13.500 hoofden telt, betekent dit ongeveer één varken per inwoner", vertelde Bosma. "Toen drie jaar later, in 1996, bij de officiële opening van het bedrijf het voltalUge college van B&W aanwezig was, deelde de burgemeester mee, dat er op toegezien zou worden dat het met de stankoverlast niet te gek werd. Dat dit niet goed gelukt is mag inmiddels duidelijk zijn. Uit een onlangs gehouden gesprek met de heer Van Genügten is gebleken dat deze geen behoefte heeft aan uitbreiding van het bedrijf. Ook vindt hij de inwoners van de dorpskernen intolerant. Hij zou bereid zijn de gemeente te verlaten als daartoe een aanzet wordt gegeven", liet de heer Bosma tenslotte weten.

Gemeente

De volgende spreker, de heer Ten Brinke, zette eerst het voorval recht van Van Genügten en de ambtenaar op het gemeentehuis. Een en ander zou op een ändere wijze zijn verlopen. Ten Brinke: "stank is iets buitengewoon vervelends. Wat is daar zo vervelend aan? Je kunt het niet meten, in tegenstelling tot bijvoorbeeld geluid. Als er ergens geluidsoverlast is wordt dat gemeten en kan worden geconcludeerd of de veroorzaker van de geluidsoverlast wel of niet in overtreding is. Bij stank is dat onmogelijk. Het is niet te meten of zich in bijvoorbeeld in een m3 een bepaalde hoeveelheid stankeenheden bevindt, en op grond daarvan dan zeggen: 'de veroorzaker (Van Genügten) is in overtreding. Was dat maar zo, dan hadden we dat allang gedaan", deelde Ten Brinke zijn luisteraars mee. "Maar", zo vervolgde hij, "we hebben wél een zogenaamde 'landelijke stankrichtlijn', die op zich betrekkelijk eenvoudig werkt. Als bijvoorbeeld een varkenshouder of een rundveehouder, of wie dan ook, zich ergens wil vestigen, treedt een bepaalde richtUjn - gebaseerd op zeer eenvoudige grafieken - in werking. Stel: de varkenshouder wil zich op een afstand van 800 meter van de nabijgelegen dorpskern vestigen met bijvoorbeeld 7000 varkens, dan zou dat volgens de stankrichtUjn toegestaan kunnen worden. Maar op het moment dat uit de grafieken blijkt dat op de afstand van 800 meter niet 7000 maar 'slechts' 6500 varkens gehouden mogen worden, dan is het aantal varkens bepalend of de houder ervan in overtreding is. Burgers zouden graag zien dat, wanneer een varkenshouder met 7000 varkens op 800 meter in overtreding is, de houder met zijn 7000 varkens zich een eindje verder zou vestigen, maar zo werkt het niet. Het aantal varkens bepaalt de overtreding en niet de locatie. In geval van overtreding bUjft de varkenshouder op dezelfde plaats rustig zijn varkens houden, wél zal er dan een aantal varkens moeten verdwijnen. En dat is juist het probleem. Als een varkenshouder zich 3 kilometer verderop vestigt zijn de burgers voor een groot gedeelte van het probleem af, maar als een varkenshouder 6500 in plaats van 7000 varkens heeft, dan heeft dat echt geen positieve invloed op de stankoverlast. Dat is het vervelende van de zaak." Van Genügten voldoet volgens de landelijke stankrichtlijn wél aan de gestelde eisen. Al twee keer heeft de gemeente een rechtszaak tegen de varkenshouder aangespannen, maar in beide gevallen moest de gemeente het onderspit delven, "en de gemeente past ervoor om voor een derde keer onderuit te gaan", deelde Ten Brinke mee. "Als we een derde keer op touw zouden zetten willen we van tevoren weten een grote kans van slagen tehebben, anders gaat het feest niet door. Doet de gemeente dan helemaal niets? Dat is niet het geval. We hebben bij een van de laatste bezoeken aan de stallen geconstateerd dat er wél een zogenaamde bio-installatie aanwezig was, maar die werkte niet. Dat werkt dubbel niet." Maar de gemeente laat zich niet uit het veld slaan. Dat blijkt als de heer Ten Brinke het over de medische boeg gooit. "Nog net niet ten einde raad zijn we naar de GGD gegaan en hebben we gevraagd of de uitstoot van ammoniak - dat bij het houden van varkens kennelijk vrij komt - problemen voor de gezondheid kan opleveren. Het antwoord was kort en bondig: 'nee!' Wij als gemeente vinden het van de zotte dat 's zomers alle inwoners van de dorpskernen van Middelharnis en Sommelsdijk niet fatsoenlijk buiten kunnen zitten, omwille van één varkenshouder. Dat kan echt niet!", besloot Ten Brinke.

ISGO

Na deze uitgebreide toelichting omtrent 'de zaak' Van Genügten was het woord aan de heer Slijkhuis van het Intergemeentelijk Samenwerkingsverband Goeree-Overflakkee (ISGO). "Wij zijn van het ISGO hard na gaan denken toen we keer op keer met klachten werden geconfronteerd over stankoverlast. Wij hebben contact opgenomen met het KNMI en gevraagd of die ons kon helpen aan een overzicht van de weersomstandigheden op Goeree-Overflakkee. Toen wij dat binnen hadden werd ons een heleboel duidelijk. Het blijkt namelijk dat de richting en intensiteit van de stank nauw samenhangt met de weersomstandigheden. Allereerst natuurlijk de windrichting, dat is logisch. Maar ook de luchtturbulentie speelt een belangrijke rol. Het viel ons op dat de meeste klachten 's avonds en 's ochtends vroeg binnenkwamen. We hebben het overzicht van het KNMI ernaast gelegd en het was duidelijk: exact op die tijdstippen, of dagdelen, is er sprake van luchtturbulentie." Het afgelopen jaar zijn er 130 stankklachten bij het ISGO binnengekomen. SUjkhuis maakt duideUjk dat daarmee wel degeUjk wat gedaan wordt. Er is een nauwkeurige klachtenregistratie in werking. "Zodra de klager zijn of haar naam en gegevens vermeldt wordt de klacht nauwgezet genoteerd. Momenteel zijn we bezig om het over een andere boeg te gooien, om Van Genügten een hak te kunnen zetten, maar tot op heden hebben we alleen kunnen volstaan met een klachtenregistratie. Op dit moment kunnen we meer niet voor u doen.", liet SUjkhuis weten.

De zaal

Voordat de aanwezigen in de zaal gelegenheid kregen hun vragen af te vuren merkte de heer Bosma nog op dat 130 klachten op ongeveer 13.500 inwoners niet 'overdreven veel' is. Maar, zo bleek uit de reacties van de luisteraars: "we klagen al een aantal jaren; we bUjven niet bezig, er moet iets gebeuren!"

Onder de vragenstellers bevond zich onder andere mevrouw Van der Nieuwendij k, raadslid van de gemeente Middelharnis. Haar inbreng was een overtuigende en glasheldere mededeUng: "Het moet toch niet kunnen dat zo'n buitengewone rotfirma zó'n overlast veroorzaakt! Je kan 's zomers niet

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 februari 2001

Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's

'Stank, het moet maar eens over zijn!'

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 2 februari 2001

Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's