Mevr. van Geelen nam afscheid van �Refugium" en haar bewoners

De schoonheid ervan klonk vooral aan 't „eind van 't liedje", dat door geestelijk volwaardigen nogal eens wordt gebruikt om elkaar wat ongezouten's toe te dichten, maar dat was in de geest van de Refugium bewoners zeker niet opgeklommen, integendeel:

„....we wensen u nog veel geluk en gezondheid boven al we hopen dat het voor de rest, voorspoedig lopen zal....!"

zongen ze uit volle borst en welgemeend.

De zang werd gevolgd door de aanbieding van elk een bloem aan mevr. van Geelen die ook vele persoonlijke cadeautjes en soms een hele echte pakkerd in ontvangst mocht nemen en dat deed ze van heler harte.

Stichtingsvoorzitter dhr. G. C. Joppe had de bijeenkomst geopend met het lezen van een Adventsgedeelte waaruit zo duidelijk Gods liefde voor de mens naar voren kwam. Daaruit ontsprong sprekers dankbaarheid in mevr. van Geelen een medewerkster te hebben gehad die haar leven in dienst van de naaste heeft gesteld, welke dankbaarheid dhr. Joppe ook toepaste op het feit dat ze thans, in gezondheid, een punt mocht zetten achter haar „levensloop in de verzorgende sector" doordat ze gebruik maakt van de mogelijkheid tot vervroegde uittreding.

Geboren in Den Haag, begon ze haar loopbaan in een kindertehuis, gevolgd door een funktie in een tehuis voor zwak begaafde meisjes, daarna een mannentehuis voor mannen tot 60 jaar, om in 1973 richting Flakkee te komen waar ze als hoofd fungeerde van „Salem" en „Sjaloom" om bij het gereedkomen van „Reifugium" in 1976 van dat tehuis het Hoofdschap op zich te nemen. Bijna 15 jaar is mevr. van Geelen verbonden geweest aan de Prot. Chr. Stichting voor geestelijke en sociale zorg aan hulpbehoevenden op Goeree Overflakkee en, wetend dat ze het werk met de liefde van haar hart gedaan heeft, was het de Stichtingsbestuurders een eer haar een waardig afscheid en een — naar zou blijken welgeslaagde — receptie aan te bieden. Tussen het Hoofd en de groepsleiding had het wel eens gebotst, wellicht ook tengevolge van het leeftijdsverschil, maar thans, bij het scheiden van de markt gaf dhr. Joppe mevr. van Geelen de erkenning dat ze het de meeste keren bij het rechte end had gehad, waarmee de erkentelijkheid voor haar inzet onbetwistbaar was geworden.

,,Moge God de Heere die U de kracht en liefde gaf U voor de gehandicapte mens in te zetten U op Uw verdere levensweg nabij zijn", was dan ook namens het bestuur de hartelijke wens ten afscheid van dhr. Joppe.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen