Bidden voor Israël en Gaza

Herkenbaar. Het debat over Israël en Gaza is gepolariseerd: je hoort bij het ene of bij het andere kamp. Hoe moet je dan bidden, als predikant in een openbare kerkdienst of als gelovige in je binnenkamer?

Een triviaal voorbeeld, dat wel eens gebruikt wordt om aan te tonen dat bidden geen zin heeft, omdat iedereen toch naar zichzelf toe bidt: twee voetbalteams die tegen elkaar moeten spelen, bidden om de overwinning. Wie moet God nu verhoren?

Terecht? Nee, bidden betekent niet dat wij God zeggen wat Hij moet doen. Bidden houdt ook niet in dat wij de problemen voor God oplossen. Wij geven met ons gebed geen aanwijzingen aan God; het is omgekeerd: Jezus geeft ons aanwijzingen. Onze neus moet in de goede richting staan. Daarom gaan de eerste beden van het Onze Vader over Gods naam, Gods koninkrijk en Gods wil. Dat is de richting van ons gebed. De Catechismus geeft die beden bovendien aan ons als een opdracht terug: wij hebben Gods naam hoog te houden, wij moeten ons door Woord en Geest laten regeren, wij moeten onze eigen wil verzaken en Gods wil doen. Bidden doen we namelijk nooit op een ‘veilige’ afstand. Ook bij onze voorbeden komt de vraag naar ons: hoe zit het met jou? Zo zijn we betrokken bij hen voor wie we bidden.

Maar wat doe je, als je voor iemand bidt? Trek je dan partij voor de een ten koste van de ander? Bidden laat je eigen beperktheid zien. Ook al laat je je bij het bidden leiden door wat Jezus leert, toch bid je als klein mens. Bidden doe je niet vanuit een helicopterview. Je bidt als mens, in een bepaalde situatie. Je woont ergens, je leeft in een kring van bepaalde mensen om je heen. Je hebt je eigen interesses. Je weet niet alles. Daarom bidden we ook in het meervoud, samen met anderen, samen met heel Gods kerk. Jezus leert ons bidden: onze Vader, geef ons, vergeef ons. We vullen elkaar aan in onze gebeden.

Geworteld en gegrond in de liefde zijn we alleen samen met alle heiligen in staat te bidden (Ef. 3: 17-18). En de Geest komt ons tegemoet, want wij weten eigenlijk helemaal niet wat we moeten bidden (Rom. 8: 26). Bidden is aan God vragen wat wij niet weten. Aan God, die overziet wat wij niet overzien. Filippenzen 4: 6 zegt: Laat bij alles uw wensen door gebed en smeking met dankzegging bekend worden bij God. Zeg het maar tegen God, dat je er niet uitkomt. Als je hart verscheurd wordt door wat er in Gaza gebeurt, in ons land, de kerk, je eigen leven.

Bidden is tegen God zeggen: Here, U weet het (bidstond GS).

Hebt u een pastorale vraag voor deze rubriek?

Mail naar agdobbe@dewekker.com.

U blijft anoniem.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen