Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Een dominee in de gevangenis

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een dominee in de gevangenis

Twijfel en hoop

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

‘Broeders’, klinkt de stem van ds. Bentfort, ‘heden, 2 mei 1838, is Lambertus Gerardus Cornelis Ledeboer uit Rotterdam uit de drie kandidaten gekozen tot predikant van Benthuizen. Graag nu allemaal de beroepingsbrief ondertekenen.

Het is 3 mei 1838. Bezorgd loopt kandidaat Ledeboer heen en weer door z’n kamer. Hij is al vier jaar afgestudeerd, maar hij heeft nog steeds geen eigen gemeente. Soms denkt hij: Moet ik wel dominee worden? Hij is inmiddels dertig jaar, en nog steeds woont hij in Rotterdam bij zijn ouders.

De Heere heeft hem wel eens vertroost met de woorden: ‘Die geloven haasten niet.’ Ja, toen was het niet moeilijk om te volgen, maar die rust is hij weer kwijt. Eerbiedig buigt hij zijn knieën en smeekt: ‘O, Heere, mag ik mijn leven in Uw handen leggen? Wilt U mij laten weten wat de weg is. Er is zoveel twijfel in mijn hart. Ik durf haast niet meer te geloven dat ik in Uw weg ben.’ Zo stort hij zijn hart uit voor de alwetende God. En de Heere hoort zijn gebed en vertroost hem met de woorden: ‘Ik zal u onderwijzen, en u leren van de weg, die gij gaan zult; Ik zal raad geven; Mijn oog zal op u zijn.’

Tranen druppen op de gevouwen handen van Lambertus. Vol verwondering stamelt hij een dankgebed. De Heere weet ervan af. Hij mag het aan Hem overlaten!

Zodra hij van zijn knieën opstaat, loopt hij naar moeder. Hij kán het niet voor zichzelf houden. Er ging zoveel kracht uit van de woorden die de Heere in zijn hart gesproken heeft. Hij vertrouwt van harte dat de Heere zijn weg zal leiden.

Moeder Ledeboer is diep ontroerd als ze het hoort. ‘Kind’, verzucht ze, ‘Gods tijd is toch de beste tijd. Wat is de Heere goed en groot. Heb maar wat vertrouwen. Je hebt vanavond mogen ervaren dat Hij weet waar je woont!’

Samen danken ze de Heere voor deze bijzondere bemoediging.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 22 augustus 2024

De Saambinder | 20 Pagina's

Een dominee in de gevangenis

Bekijk de hele uitgave van donderdag 22 augustus 2024

De Saambinder | 20 Pagina's