De vrucht van lijdzaamheid
In het eerste artikel hebben we gezien wat lijdzaamheid is. We staan nu stil bij wat het uitwerkt en wat de vrucht ervan is. We willen ook zien hoe Zondag 10 vertolkt wat lijdzaamheid is, en hoe het Oude Testament lijdzaamheid verwoordt.
Wat werkt lijdzaamheid uit? Lijdzaamheid is geen karaktereigenschap, het is een genadegave. Als oefening van het geloof blijft het niet zonder uitwerking. Thomas Goodwin spreekt over de ‘bevrijdende werkzaamheid van de lijdzaamheid’. Het bevrijdt van onmatig verdriet omdat de Heere in de verdrukkingen meekomt.
Lijdzaamheid bevrijdt van afgunst op anderen die zulke verdrukkingen niet meemaken. Het bevrijdt van bovenmatige angst en zorg die een mens zo in de greep kunnen hebben. Lijdzaamheid verlost van buitensporige bezorgdheid die zo in verwarring kan brengen, want daardoor mag een mens zijn vertrouwen op de Heere stellen. Jesaja roept in Jesaja 30:15 het volk dat op Egypte vertrouwde op: ‘In stilheid en in vertrouwen zou uw sterkte zijn’. Steun zoeken buiten God geeft slechts onrust.
Wat is het gelukkig om stil te zijn in vertrouwen op de Heere, wetend dat alles wat ons overkomt in Zijn hand ligt. Lijdzaamheid maakt ook een einde aan opstand tegenover de Heere, want het geeft onderwerping aan Gods wil en leiding op de levensweg.
Zo bewaart lijdzaamheid ook voor moedeloosheid. David moest vluchten voor Saul, terwijl hij gezalfd was tot koning. In grote benauwdheid roept hij uit in Psalm 56:4: ‘Ten dage als ik zal vrezen, zal ik op U vertrouwen’. Terwijl hij geen uitkomst meer wist, riep hij toch uit in vers 10: ‘Dit weet ik, dat God met mij is’. Die geloofswetenschap doet hem aan het einde van Psalm 56 de Heere loven en danken, omdat God Zijn belofte – ondanks alles wat tegenloopt – waar zal maken.
Rijke vruchten
Als lijdzaamheid door het geloof in beoefening is, werpt dat rijke vruchten af. De eerste vrucht ervan is tevredenheid, heilige tevredenheid. In Filippenzen 4: 11 en 12 schrijft de apostel Paulus: ‘Niet dat ik dit zeg vanwege gebrek; want ik heb geleerd vergenoegd te zijn in hetgeen ik ben. En ik weet vernederd te worden, ik weet ook overvloed te hebben; alleszins en in alles ben ik onderwezen, beide verzadigd te zijn en honger te lijden, beide overvloed te hebben en gebrek te lijden’.
De tweede vrucht van lijdzaamheid is vergenoegd te zijn met hetgeen we hebben. Dat zijn we van nature niet. Goodwin verwijst naar 1 Timotheüs 6 vers 6 tot 8: ‘Doch de godzaligheid is een groot gewin met vergenoeging. Want we hebben niets in de wereld gebracht; het is openbaar dat wij ook niet kunnen iets daaruit dragen. Maar als we voedsel en deksel hebben, wij zullen daarmede vergenoegd zijn’. Bijbelse tevredenheid met hetgeen we hebben is de vrucht van de vreze des Heeren. Als de Heilige Geest getuigenis geeft in de ziel van een aandeel in Christus, komt er een zich verblijden in de weg die God met ons gaat, ook al begrijpen we die niet altijd. Vergenoegd te zijn is in de grootste zorg genoeg te hebben aan God.
De derde vrucht van lijdzaamheid is blijdschap. ‘In Welken gij u verheugt, nu een weinig tijds (zo het nodig is) bedroefd zijnde door menigerlei verzoekingen’ (1 Petr. 1:6).
Grote beproeving en grote blijdschap kunnen tegelijkertijd in het hart aanwezig zijn. Paulus zegt: ‘Als droevig zijnde, doch altijd blijde’. De apostel leeft niet boven de werkelijkheid, hij staat er middenin. Vaak wordt hij overvallen met allerlei zorgen, maar als hij zegt: ‘Als droevig zijnde, doch altijd blijde’, voert de blijdschap in God de boventoon.
Zondag 10
In Zondag 10 lezen we over het nut van Gods voorzienigheid: ‘Dat wij in alle tegenspoed geduldig zijn’. En verderop: ‘… en in alles dat ons nog toekomen kan, een goed toevoorzicht hebben op onze getrouwe God en Vader’. ‘Geduldig zijn’ had vroeger een diepere betekenis dan in onze tijd. Nu heeft ‘geduldig zijn’ vooral de betekenis van gelatenheid. Toen was het, veel meer dan nu, een actieve overgave aan God, Die alles bestuurt en in Zijn hand heeft. Dat is hetzelfde als lijdzaamheid.
Een goed toevoorzicht hebben op onze getrouwe God en Vader is een geloofszaak en verlost van overmatige zorg. Het geeft een heilig, onbezorgd leven. Het is geen onverschillige zorgeloosheid en heeft ook niet de houding van een struisvogel tot gevolg. Het is de zekerheid dat de Heere, Die vandaag zorgt, het ook morgen zal doen, omdat Hij alles in Zijn hand heeft. Het is het beoefenen van wat de Heere Jezus zegt in Mattheüs 6:34: ‘Zijt dan niet bezorgd tegen den morgen; want de morgen zal voor het zijne zorgen; elke dag heeft genoeg aan zijns zelfs kwaad’.
Wachten
De Hebreeuwse taal van het Oude Testament kent niet - zoals het Grieks van het Nieuwe Testament - het woord lijdzaamheid. In de Griekse vertaling van het Oude Testament, de Septuaginta, komen we het woord ‘hupomonè wel tegen. Woorden zoals uitzien naar, (ver)wachten en vertrouwen op de Heere worden dan met lijdzaamheid vertaald. Een sprekend voorbeeld is Psalm 27:14: ’Wacht op den HEERE, zijt sterk, en Hij zal uw hart versterken; ja, wacht op den HEERE’.
Hier heeft het wachten, net als bij lijdzaamheid, zowel een passieve als actieve kant. Het onderwerpt zich en het is tegelijk sterk.
wordt vervolgd
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 januari 2024
De Saambinder | 20 Pagina's

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 januari 2024
De Saambinder | 20 Pagina's