Onrust in Israël
Als er bijzondere gebeurtenissen in Israël plaatshebben, krijgen die in de media veel aandacht. Niet alleen als dat te maken heeft met de verhouding tussen Israël en de Palestijnen, maar ook als het gaat om de verhouding in Israël zelf tussen het seculiere en het orthodoxe deel van de Joodse staat. Vooral dat laatste staat momenteel volop in de belangstelling.
Het Israëlische parlement, de Knesset, heeft op 24 juli definitief ingestemd met het eerste deel van de omstreden juridische hervormingen. De aangenomen wet beoogt de invloed van het Hooggerechtshof terug te dringen. Dat hof is bevoegd om besluiten van de regering op grond van overwegingen van redelijkheid ongeldig te verklaren.
De wet werd aangenomen met 64 stemmen voor. Er waren geen tegenstemmen, want de gehele oppositie had voor de stemming de vergaderzaal verlaten. Premier Netanyahu probeerde nog een compromis te bereiken, maar het door de extreem nationalistische en ultraorthodoxe Joden gedomineerde kabinet en leden van de Knesset wilden daarvan niet weten.
De voorgenomen juridische hervormingen, waarvan deze wet slechts het begin is, verdelen de Israëlische samenleving tot op het bot. In verschillende plaatsen werden en worden massabetogingen gehouden uit protest tegen deze hervormingen. Betogingen die soms door de politie op gewelddadige wijze uiteen worden gedreven. Vrees voor uitholling of zelfs teloorgaan van de democratie drijft mensen de straat op. Al zijn er ook vele voorstanders.
Bijbel
Het is niet gemakkelijk om deze gebeurtenissen Bijbels te duiden. Wordt Israël door deze hervormingen meer en meer een ultraorthodoxe staat of zal het zich ook sterk roerende seculiere deel uiteindelijk de overhand behalen? En hoe zit het dan met de vervulling van de beloften van God in het Oude Testament en de vervulling van wat de apostel Paulus schrijft in met name Romeinen 9-11? De toekomst is voor ons verborgen. De Heere gaat vaak andere wegen dan wij verwachten. Zowel het orthodoxe als het seculiere deel van de Joodse natie is niet verlegen om Christus, zoals niemand van nature. De vervulling van de beloften is wel verbonden aan de erkenning van Jezus als de gekomen Messias.
Gebruiken
De herleving van de Joodse staat in 1948 na een tijdvak van bijna tweeduizend jaar mogen we wel zien als een wonderlijke gebeurtenis. Het succes van Israëls strijd voor onafhankelijkheid zal in de geschiedenisboeken niet onvermeld blijven. Ook de snelle ontwikkeling van de Joodse staat op cultureel, economisch en technisch gebied, is zonder weerga in de recente geschiedenis.
Ondanks het omvangrijke seculiere deel van de bevolking weet Israël zich op veel terreinen gehouden aan godsdienstige gebruiken. Veel aspecten van de Joodse levenswijze maken deel uit van het levenspatroon. Denk bijvoorbeeld aan de sabbat. Dan zijn alle regeringsbureaus gesloten, landen of vertrekken er geen vliegtuigen van de nationale luchtvaartmaatschappij en ligt het openbaar vervoer grotendeels stil. Het behouden daarvan is veiliger in de handen van de orthodoxen dan in die van de seculiere burgers van Israël.
Ethiek
Dat geldt ook voor ethische zaken. De voorstanders van de hervormingen wijzen erop dat het Hooggerechtshof ook besluiten van de regering die te maken hebben met de seksuele revolutie, die ook Israël niet voorbijgaat en die de rechten van lhbti’ers zou kunnen beperken, met een beroep op het redelijkheidsbeginsel zal kunnen torpederen. Zo zouden in de toekomst meerdere besluiten van de regering op ethisch gebied met een beroep op dit beginsel kunnen worden vernietigd.
Dat de regering iets wil doen aan de verhouding tussen regering en rechterlijke macht is duidelijk. De leer van de trias politica, die uitgaat van de scheiding van de wetgevende, de regerende en de rechterlijke macht, is in Israël niet in een grondwet vastgelegd. Om die scheiding mede afhankelijk te maken van een erg subjectief criterium als de redelijkheid, lijkt me voldoende reden om op dat punt op zijn minst enige duidelijkheid te scheppen.
Het is niet aan ons om te voorspellen hoe de recente ontwikkelingen passen in het plan van God met het Joodse volk. Laten we maar doen wat wijlen ds. J. Fraanje deed: ‘Toch (ik kan ’t niet zwijgen) is ’t een artikel in mijn gebed geworden, niet alleen te zuchten voor christenen en heidenen, maar in ’t bijzonder voor ’t ontzaglijk diep weggezonken jodendom’.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 augustus 2023
De Saambinder | 20 Pagina's

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 augustus 2023
De Saambinder | 20 Pagina's