Asafs gebed om Gods wederkeer

Wij moeten vroegere tijden niet verheerlijken, alsof vroeger alles beter was. Alle mensen, in welke tijd dan ook, zijn nakomelingen van ons verbondshoofd Adam. ‘Want zij hebben allen gezondigd, en derven de heerlijkheid Gods’.

We moeten wel ziende blind zijn om niet op te merken hoe de tekenen der tijden de wederkomst van Christus prediken. ‘En gij zult horen van oorlogen en geruchten van oorlogen; ziet toe, wordt niet verschrikt; want al die dingen moeten geschieden, maar nog is het einde niet. Want het ene volk zal tegen het andere volk opstaan, en het ene koninkrijk tegen het andere koninkrijk; en er zullen zijn hongersnoden, en pestilentiën, en aardbevingen in verscheidene plaatsen’.

Asafs bede is: ‘Aanschouw uit den hemel, en zie’. Het welbehagen Gods gaat voort, maar Zijn werk en bemoeienissen, waarmee we in Nederland zo rijkelijk gezegend waren, worden spaarzamelijk gevonden. De oorzaak daarvan ligt niet in God, Die dwars door alles heen Zijn welbehagen volvoert. Laten wij daarbij maar niet in de eerste plaats wijzen naar de wereld. Nee, de oorzaak van afnemende Godsvrucht moet worden gezocht en gevonden bij onszelf. Hoe is het nu gesteld met ons?

Hij ligt verbrand en afgehouwen.

Als Gij verwoest, wie zal dan bouwen!

Uw hand zij over ‘s mensen Zoon,

Dien G’ U gesterkt hebt tot den troon.

Zo leven wij, door U bevrijd,

Altoos aan Uwen dienst gewijd.

Wat een wonder als deze nood een ellendig en arm volk door genade aan de voeten van de Heere mag brengen. Mag u daar, geliefde lezer, nu ook iets van kennen? Hebben de nood van kerk en staat een plaats in uw gebeden? Laten we toch worstelen aan de troon der genade: ‘en bezoek dezen wijnstok’. We kunnen zo vaak met weemoed terugdenken aan het verleden. Of laat u uw binnenkamer leeg?

Verkiezende liefde

De Heere heeft Zijn wijnstok geplant en bewaard tot op deze dag. Dat is geen vrucht van onze verdienste. Vele kinderen Gods hebben de goede strijd gestreden en mogen de strijd te boven zijn. De Heere heeft nog een overblijfsel naar Zijn verkiezende liefde en genade. ‘En den stam dien Uw rechterhand geplant heeft’. We mogen verblijd zijn met de velen die uitwendig wensen te wandelen in de wegen Gods. De Heere betoont dat Hij hier Zijn zegen over kan gebieden, maar laten we niet verblijd zijn met enkel uitwendige gehoorzaamheid. Immers, als de Geest van Christus wijkt, houden we niets anders over dan enkel dode vormendienst.

De psalmdichter Asaf heeft houvast in zijn leven mogen krijgen uit de Bron van alle goed, het welbehagen Gods. ‘Bezoek dezen wijnstok’. De Heere heeft hem geplant met Zijn rechterhand en zal nooit laten varen het werk Zijner handen. ‘En dat om den Zoon’. Asaf ziet door het geloof op de enige grond van verlossing. ‘En de zaligheid is in geen ander; want er is ook onder den hemel geen andere naam, die onder de mensen gegeven is, door welken wij moeten zalig worden’.

In de stilte van de nooit begonnen eeuwigheid heeft God de Vader Zijn Zoon verkoren, geroepen en gesterkt. Als de Heilige Geest gaat werken in het leven van een adamskind wordt het waar: ‘Uit u worde geen vrucht meer in der eeuwigheid’. Met het recht Gods op de ziel gebonden, wordt geleerd dat we met al onze werken voor God verdoemelijk zijn. Met alle pogingen Gode te behagen, zal een mens beschaamd uitkomen. Uit een verbroken werkverbond is er geen weg meer van de aarde naar de hemel.

Als dat beleving mag zijn, wordt er een andere Weg geopenbaard. De enige Weg. Asaf mocht het uitschreien: ‘Keer toch weder’. Door de Weg, de Waarheid en het Leven mocht Asaf terugkeren naar een verzoende betrekking tot zijn Schepper. Door ‘den Zoon Dien Gij U gesterkt hebt’. Daarom is er nog verwachting voor uw nakomelingen, spreekt de HEERE (Jer. 31:17).

We leven in bange tijden, ook voor onze jeugd. Land en volk openbaren zich als een goddeloos en modern heidendom. Hoe zal er dan verwachting zijn voor nakomelingen? Wie spreekt er ten diepste? De HEERE, de getrouwe Verbonds-God, Die werkt tot in het duizendste geslacht. Laten we dan maar bidden. Lijkt de hemel van koper? Weet u geen woord meer uit te brengen? Zwijgt u omwille van uw lauwheid? Bid dan om Jezus’ wil. Alleen daarom kan het nog, om Zijnentwil.

Vraag bovenal maar om waarheid in het binnenste. Al zou u dan maar prevelen, zuchten, piepen of kirren. Als het dan waar is, wordt het gebed gereinigd in Zijn handen. Zijn handen, eens doorboord aan het vloekhout naar de wil Zijns Vaders, zijn nu gevouwen, ontfermend en zegenend.

Behoud ons, HEER’ der legermachten, Zo zullen w’ ons voor afval wachten; Zo knielen w’ altoos voor U neer. Getrouwe Herder, breng ons weer; Verlos ons, toon ons ‘t lieflijk licht Van Uw vertroostend aangezicht.

O God der heirscharen, keer toch weder; aanschouw uit den hemel, en zie, en bezoek dezen wijnstok, en den stam dien Uw rechterhand geplant heeft, en dat om den Zoon, Dien Gij U gesterkt hebt.

Psalm 80:15-16

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen