Terug op school

Er was weer voor een afwisselend programma gezorgd door de docenten van de Theologische School. Een programma van luisteren, van bespreken in groepen en gezamenlijke discussie. Ook werd genoten van de broederlijke ontmoeting en de spreekwoordelijke gastvrijheid van het kostersgezin Bal.

Ds. D. de Wit opende de dag. We zongen samen met ds. G. van Manen aan het orgel: ‘Zo ik niet had geloofd dat in dit leven…’. De Schriftlezing was uit Markus 9 vers 14-29. Kernachtig werd gewezen op ‘Breng hem tot Mij’. Als wij geloven dat we niet kunnen geloven, blijft dit altijd over. Wanneer Christus in het hart en in het ambt centraal staat, dan zal Hij ook nu Zijn heerlijkheid openbaren. De eerste lezing werd door ds.

A. Schot gehouden, over ‘geloof en geloven’. Zijn uitgangspunt was de catechismusprediking in het algemeen, de aanloop naar Zondag 7, de inhoud van Zondag 7 en de inhoud van Zondag 23. We hoorden een helder pleidooi voor een zorgvuldige voorbereiding van de catechismusprediking. Daardoor komen de duidelijke, bevindelijke gangen van Sion harmonieus aan de orde in de drie stukken. Ook in de onderscheiding van de mate en de trap van het geloof. Het wezen van het geloof in Zondag 7 en de bate in Zondag 23. Er werd o.a. kennis genomen van de verklaringen van ds. G.H. Kersten en ds. J. van Sliedregt. Een zeer geanimeerde discussie volgde hierop, in een bijzonder broederlijke sfeer. Een voorrecht dat de Heere dit zo gaf!

Na de lunch was het woord aan ds. B. Labee. Hij sprak over ‘In het binnenste van hun harten indrukken’. Achtereenvolgens kwam aan de orde: de crisis van de catechese, de kritiek op de catechese en de klem van de catechese. Zonder de eigentijdse vragen te bagatelliseren, moeten we blijven bij de Bijbelse opdracht om de kernzaken over te dragen aan het volgende geslacht. Dat is in geen enkele tijd eenvoudig gebleken. ‘Laten we met ernst en regelmaat blijven spreken van: ‘Alzo zegt de Heere’. De motieven daarvoor zijn Bijbels, pedagogisch en maatschappelijk. Dus allereerst omdat de Heere dat van ons vraagt. Ook omdat op jonge leeftijd de beslissingen voor het leven vallen. En omdat onze samenleving erom vraagt. Brakel kan zich niet voorstellen dat een ambtsdrager rustig kan slapen als hij zijn werk niet maakt van catechiseren. Heel eenvoudig op tijd in het seizoen beginnen, het seizoen niet te kort maken en er werk van (laten) maken. Want er moet echt wat geléérd worden! Wanneer het ooit waar is, dan nú, onder de onmisbare zegen van de Heere. Zelfs al kunnen we helaas steeds minder terugvallen op het onderwijs en ook zelfs minder op het gezin. Maar ermee doorgaan, broeders!

Rector ds. G. Clements sloot de dag af met een kort woord over de kennis van God. Het diepe besef en doorleving van Wie Hij is; dat we Hem gaan ontmoeten; hoe de prediking der verzoening daarop voorbereidt; en op welke manier we alleen maar ’zonder verschrikken voor de rechterstoel van Christus kunnen verschijnen’. We zongen tot besluit Psalm 8:1 en 9: ‘Heer’, onze Heer’, grootmachtig Opperwezen…’.

In zijn dankwoord benadrukte ds. D. de Wit ‘kinderlijk’ verblijd te zijn over de ervaren eenheid als broeders van hetzelfde huis. ‘De open sfeer in de omgang met elkaar van de ongeveer veertig aanwezigen moge uitstralen naar het geheel van de gemeenten’.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen