Het gekrookte riet [29]

VIERDE PREDIKATIE

Saulus’ vonkje stond op het punt uit te gaan, hij at niet in drie dagen en nachten. ‘Ananias, ga naar die man’, zegt God, ‘en zorg voor hem. Hij kan dit niet alleen dragen’. Neem de discipelen en de vrouwen, hoe droeg de Heere hen in hun zwakheid? ‘Ik zal ze kweken’, zegt de Heere, ‘en door de adem van Mijn Geest zal Ik het zó maken dat uw genaden meer zichtbaar zullen zijn dan uw ver- dorvenheden’. Mozes breekt zonder barmhartigheid de gekrookte rietjes. Hij eist volmaaktheid in de wet. ‘Maar Ik niet’, zegt de Heere Jezus. ‘Kunt u geen volmaakt lam ten offer brengen, breng dan een paar tortelduifjes’. De farizeeën, de duivel en de wereld blussen zulke mensen uit. De onvoorzichtige en meesterachtige vromen slaan hen ook weleens voor het hoofd. Maar de Heere zegt: ‘Laat de duivel, de wereld en de onvoorzichtige vromen dat doen, Ik niet!’ U zult zeggen: ‘Mag ik het wel aannemen?’ Ja, het zijn dingen die volkomen zekerheid hebben. Welke zekerheid? Zekerheid van voorbeelden, van teksten, van redenen en ondervindingen.

We zeiden in de aanspraak: het is goed dat iemand naar de kerk gaat, zodat zijn hart tot de zaken gebracht worde, maar die mens is nog veel gelukkiger bij wie, als hij naar de kerk gaat, God de zaken tot zijn hart brengt. Daar is zekerheid van in het Woord. Al valt de rechtvaardige, hij wordt daarom niet weggeworpen (Ps. 37:24). In Ezechiël 34:31 zegt God: ‘Gij nu, o schapen, schapen Mijner weide, gij zijt mensen, maar Ik ben uw God’.

De Heere wil zeggen: ‘Gij zijt een arm, sukkelend schepseltje, maar Ik zal om uw gebreken Mijn Geest niet wegnemen, noch Mijn ver- bond verbreken’.

Er is een zekerheid van voorbeelden, zeiden we. Van oude en nieuwe voorbeelden. Ja, er is een gehele wolk van getuigen rondom ons. Zie de gekrookte rietjes en de rokende lemmetjes in het begin van de eerste wereld. Wat een smook en stank gaven Adam en Eva? Nadat ze verbrijzeld waren, ging God ze niet uitblussen, maar met de belofte verkwikken. Noach, Lot, David, Salomo, Jeremia, wat een rook gaven ze? En Jona, die korzelige profeet, die alleen maar gelijk had in eigen ogen. De Heere ging ze niet uitblussen.

Wilt u nieuwe voorbeelden, bezie dan de apostelen des Heeren en let op Petrus. Na zijn verloochening ging hij uit de zaal met ‘een krop vol tranen’. En de discipelen, hoeveel rook gaven ze niet af in de hof? ‘Kunt gij niet één uur met Mij waken’, zei de Heere (Matth. 26:40). Wat een stank. Bluste Hij ze uit?

Er kwamen een paar rokende lemmeten bij de Heere. De een zei: ‘Zo Gij wilt, Gij kunt mij helpen’. En de andere zei: ‘Zo Gij iets kunt, zo help mij’. De een twijfelde aan de wil, de ander aan de macht van Christus (Matth. 8:2; Mark. 9:22). Wat een stank. Bluste Hij ze uit?

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen