Bijbelwetenschappen

Voor veel christenen lijken de wetten van het Oude Testament niet meer relevant. In dit helder geschreven boek gaat Hetty Lalleman in op de betekenis van de oudtestamentische ethiek voor christenen vandaag. Het is een update van de eerste Engelse editie uit 2004, die weer een bewerking is van de Nederlandse editie uit 1999 (Van levensbelang. De relevantie van de oudtestamentische ethiek).

Na een kort overzicht van de manier waarop theologen met de ethiek van het Oude Testament zijn omgegaan, bespreekt Lalleman een aantal belangrijke thema’s uit het Oude Testament, namelijk schepping,

Gods koningschap en het verbond. Genesis begint met het perspectief van de hele aarde.

Israël is een paradigma of model waarin Gods bedoeling met de hele schepping zichtbaar wordt. De leefregels staan altijd in het kader van de relatie tussen God en zijn volk.

Vervolgens bespreekt de auteur een aantal voorgestelde ontwerpen voor een ethiek van het Oude Testament. Ze gaat zelf met name in het spoor van Christopher J.H.

Wright met zijn bekende drieslag God-volkland. Het gevonden kader wordt vervolgens toegepast op drie concrete voorbeelden van wetten die voor christenen lastig toepasbaar lijken: de wetten over voedsel (Lev. 11), kwijtschelding van schulden (Deut. 15) en oorlog (Deut. 20). De voedselwetten blijken geen kwestie van hygiëne of iets dergelijks, maar laten zien dat Israël anders is, afgezonderd in elk aspect van het dagelijks leven.

Israël moet de heelheid en heiligheid van God weerspiegelen. Bij de bespreking van de oorlogswetten wordt apart ingegaan op de uitroeiing van de Kanaänitische volken en op de verhouding tussen de wetten en de praktijk in Israëls geschiedenis.

Het boek eindigt met een hoofdstuk over de verhouding van Oud en Nieuw Testament.

Lalleman laat mooi de blijvende betekenis van de besproken voorbeelden zien, zonder overhaaste actualisering. Ze kiest hierbij ook voor een typologische (bijvoorbeeld de lijn van geven naar vergeven) en eschatologische toepassing (de lijn naar de eschatologische strijd).

In deze nieuwe editie van het boek is recente literatuur verwerkt (bijvoorbeeld over de voedselwetten), maar niet bij alle onderdelen (bijvoorbeeld over de verhouding van individu en gemeenschap). Lalleman besteedt geen aandacht aan de wording van de teksten of aan ontwikkelingen in de ethiek binnen het Oude Testament zelf. Wat mist is een bredere hermeneutische bezinning. Nu wordt vooral de continuïteit tussen Oud en Nieuw Testament aangegeven; het onderscheid komt minder naar voren. Lalleman signaleert een overeenkomst tussen het volk van God in het Oude en Nieuwe Testament en nu: het was een minderheid in een multireligieuze samenleving – maar is de situatie daarmee gelijk? Wat is de verhouding tussen het paradigmatische en het concrete gebod?

Geldt voor christenen nu datgene wat niet is afgeschaft of datgene wat niet is herhaald? Een bespreking van deze vragen zou zinvol zijn. Dit boek is een toegankelijke inleiding in de ethiek van het Oude Testament, die laat zien dat een zorgvuldige lezing van belang én vruchtbaar is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen