Doorstart

Hoe is uw loopbaan gegaan?

Op 12-jarige leeftijd ging ik naar de ambachtsschool in Gorinchem. Na het behalen van het diploma ben ik op 15-jarige leeftijd in de bouw gaan werken. Ik begon bij een klein aannemersbedrijf in Noordeloos. Uiteraard met gereedschapskist op de fiets. Daarna volgde een wat groter aannemersbedrijf in Hoornaar. Daar heb ik als metselaar veel ervaring opgedaan. In die tijd heb ik ook het diploma aspirant-gezel behaald en militaire dienstplicht vervuld. Na opnieuw een klein aannemersbedrijf volgde een middelgroot aannemersbedrijf in Hardinxveld-Giessendam met +/- 100 werknemers. Daar bestond het werk uit woningbouw, scholen, utiliteitsbouw, bedrijfspanden en af en toe ook kerken. Opgeteld hebben wij 50 jaar mogen werken.

Hoe kijkt u terug?

Wij zijn gelukkig gezegend geweest, en nog steeds, met een goede gezondheid. De bouw is nu eenmaal een zwaar beroep. In de beginjaren was alles hand- en sjouwwerk. Later was er meer beschikking over liften, betonmolens, mobiele kranen, etc. Vanaf 2008 is mij gevraagd om ook op kantoor te werken. Dus een combi-taak van 50 procent binnen en 50 procent buiten. Veel bel-werk naar huizenkopers, maar ook planning van werkzaamheden, contact met woningstichtingen, etc. De bouw is wel een zwaar beroep, maar ook zeker een mooi beroep. Ik heb het altijd met genoegen mogen doen. Je maakt écht wel wat.

De bouwwereld staat bekend om een eigen, vaak ruwe cultuur. Je ontmoet niet zoveel medechristenen en de harde radiomuziek was voor mij ook vaak tot ergernis. Ook het ruwe taalgebruik maakte mij verdrietig. Toch heb ik hierover met anderen gesproken. De manier waarop je dat zegt, is heel belangrijk. Ik herinner mij een voorval waarin men mij verweet dat ik anderen mijn wil op wilde leggen. Toen ik het opnieuw heb geprobeerd uit te leggen en de schaftruimte verliet, kreeg ik de woorden: “Die Mij eren, zal Ik eren.” Dat geeft op zo’n moment rust.

U bent sinds 3 jaar met pensioen. Hoe heeft u dat ervaren?

De overgang van werk naar ‘rust’ is eigenlijk erg goed gegaan. Geen gat of zoiets. Je mist -zeker in het begin- de contacten. Verder verandert de thuissituatie behoorlijk: je bent immers veel meer thuis. Daarnaast zijn wij in het kerkelijke leven nog behoorlijk actief. Alles wat eerst ‘s avonds gedaan moest worden, kan nu vaak overdag. Ook hebben wij een grote groentetuin, veel meer tijd voor elkaar en stappen we graag op de fiets.

Wat zou u jonge mensen adviseren?

Voor jonge mensen is het niet altijd even gemakkelijk. In veel beroepen krijgen zij met zondagsarbeid te maken. Mijn advies: spreek vroegtijdig met een werkgever hierover. Als men ziet op onze inzet en de bereidheid verantwoordelijkheid te tonen, is dit soms wel beter te bespreken. Er zijn echter ook voorbeelden genoeg wanneer onze mening echt niet telt. Wees eerlijk over wie je bent. De wereld dient zijn koning eerlijk, laten wij het ook oprecht mogen doen. Als christen zijn wij ‘de Bijbel’ voor onze collega’s.

Waarom bent u RMU-lid?

Sinds de oprichting in 1983 zijn wij lid. Wij voelden ons toen niet bij thuis bij het CNV, mede vanwege het standpunt over staken, en wilden toch rechtsbescherming hebben. De RMU is uitgegroeid tot een organisatie die breed gedragen en ook gewaardeerd wordt. We maken ook al jaren gebruik van de belastingservice.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen