Winterbloemen

Rondom Kerstmis zijn erin de bloemenwinkels heel veel bloemen te koop. Er wordt in de verwarmingskassen heel wat geteeld en zelfs worden er ook veel bloemen geïmporteerd. Met name uit Israël, Zuid Afrika, Kenia en Australië worden tal van mooie bloemen ingevoerd. Deze bloemen hebben een onberispelijke, zomers pracht die voor ons in wintertijd een beetje overdreven aandoet. Het is om zo te zeggen de natuur op zijn kop. De bloemen zijn onder optimale omstandigheden gekweekt en er mag dan ook niets aan mankeren. In de bloemenwinkels zijn het in deze tijd van het jaar vooral de Kerstster die te koop staat aangeboden. Rode en witte. De Kerstster of Poinsettia komt uit Mexico. In onze taal heten ze eigenlijk Prachtwolfsmelk. De stengels zijn houtig en rechtopstaand maar gelukkig zonder doorns, dit in tegenstelling tot de Christusdoom, een plant van hetzelfde geslacht. Naast deze planten is ook een flink

Naast deze planten is ook een flink aantal bolgewassen te koop. Zo zijn al jaren de zogenaamde Kersttulpjes in de handel. Verder zijn Amaryllissen en Hyacinthen erg gewilde bolgewassen. Het opkweken van planten en het forceren van bolgewassen kost overigens heel wat energie. In vergelijking met de natuur is het toch wel een zinnige vraag te noemen of het kunstmatig kweken van bloemen voldoet aan de stelregel „zuinig" zijn met energie! Denk eens aan de generaties die na ons komen......

Naar buiten

U zult wellicht opmerken 's winters zijn er toch geen bloemen, behalve dan misschien de ijsbloemen bij strenge vorst op de ramen. Een bloemetje in huis staat zo fleurig, ze fxinktioneren in geur en kleur toch veel beter dan bijvoorbeeld een (stoffig) droogboeket. Dat is waar. Toch zijn er 's winters in ons klimaat

bloemen te vinden. Sommige heidesoorten bloeien al heel sterk terwijl het echt nog winter is. Kijk ook maar eens naar de Kerstroos. Ze behoort tot de familie der Ranonkels, dus is eigenlijk familie van onze gewone boterbloemen.

De Kerstroos is feitelijk een bergplant maar wordt hier bij menigeen in de tuin aangetroffen. Als het niet al te hard vriest blijven

Als het niet al te hard vriest blijven de bladeren groen. De kelkbladen van de bloemen zijn wit of rozerood. Ze zijn gemakkelijk door scheuren te vermeerderen al moet gezegd worden dat de zwarte wortelstof giftig is. Dat zijn trouwens veel ranonkelachtigen.

Wilde planten

Een merkwaardig plantje uit onze streek is de Winterpostelein. Het heeft eigenlijk vierkante, maar toch zeker ruitvormige blaadjes aan de wortels en aan de stengels zitten schotelvormige blaadjes. Het laag groeiende plantje wordt hier en daar gekweekt maar in de duinen vindt men het zonder moeite, zij het dan in verwilderde toestand.

Winterpostelein is een immigrantje uit Amerika en hoewel het van de naam niet valt af te leiden, bloeit het in de zomer in kleine trosjes van witte bloempjes op het schotelblaad­ je­

Wintergroen

Het plantengeslacht Wintergroen heeft drie vertegenwoordigers namelijk het Eenbloemig Wintergroen, het Rondbladig Wintergroen en het Klein Wintergroen.

Deze planten behoren tot de waardevolle Heidekruidfamilie, maar net als de Winterpostelein bloeien ze in de zomermaanden.

Winterbloeier

Een uit China afkomstige struik is de Winterbloeier. In februari reeds openen de geelachtig, witte bloemen van deze struik vóórdat de bladknoppen ontluiken. Dat verschijnsel zien we wel vaker in de natuur, denk maar aan het Klein Hoefblad. Tezelfder tijd komen de Winteraco

Tezelfder tijd komen de Winteraconieten tot bloei. Dit zijn laag bij de grond blijvende plantjes met een knolvormige wortelstok zoals we dit eveneens kunnen zien bij de Anemonen. Overigens heb ik de aconieten meer dan eens in januari zien bloeien. Het kelkje van de bloem is wel een paar centimeter groot en de kleur is geel. Ze komen nog vóór de krokusjes die op dat tijdstip hun neusjes nog maar schuchter boven de grond steken, wachtend op een echte lentedag.

De Winterjasmijn

Het geslacht Jasmijn behoort tot de Olijffamilie. De Jasmijn moet echter niet verward worden met de zogenaamde Boerenjasmijn (bloeitijd juni).

De echte Winterjasmijn groeit met groene, kantige takken. Ze vormen gemakkelijk afleggers, doordat de toppen van de afliangende takken in de grond dringen en daar wortel schieten. Dan vormen ze op die plek weer rechtop groeiende loten. De

bloemen verschijnen vóór de blaad­ jes meestal vroeg in de winter en ze zitten, net als de blaadjes, twee aan twee tegenover elkaar.

De Winterjasmijn is een sierheester afkomstig uit het verre China doch hier groeit en bloeit ze heel goed.

Nog meer groen

Als we dan nog bedenken dat het Klimop en de Liguster bijna de hele winter groen blijven en de Coni­ feren met de Naaldbomen (behalve de Larix) het groen zelfs niet ver­ liezen, dan valt er in de natuur nog veel te zien!

En dan hebben we het meest belang­ rijke gewas uit onze polders nog niet eens genoemd namelijk de Winter­ tarwe! Hoe één zo'n plantje zich tussen de kluiten op de akker de gehele winter weet te handhaven, zonder het groene, levende hartje te verliezen is toch echt wel een wonder te noemen. Mag dat de konklusie zijn van al het groen en al de bloemen tijdens de donkere dagen.

Met dank aan de redaktie en aan de heer P. Vroegindeweij voor de prach­ tige pentekeningen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen