Kerstfeestviering

INGEZONDEN:

In „Ons Eiland" van 23 december 1971 wordt melding gemaakt van een gesprek met iemand, die geen' Kerstfeest viert. Het is een Jehovagetuige, die zegt dat hij de Eerste en de Tweede Kerstdag pred kend langs de deuren gaat om de mensen de waarheid bij te brengen dat Kerstfeest van nul en generlei waarde is. Voorts zou de Heere Jeius niet geboren zijn op 25 december, zodat het in 't minst geen zin heeft om op die datum de geboorte van Christus te vieren. De geboorte van Christus )s niet zo belangrijk dat je dat gedenken moet zegt Jehovagetuige, de heer Menge

Wi] daarentegen' zijn van men'ng dat het Kerstfeest tot de belangrijkste hoogtijdagen behoort in Christus Kerk. Het IS een aangrijpende gedachte dat op den 25ste december de Christelijke Kerk van de gehele aarde één is in de herdenking van wat m het begin onzer jaartelling in Bethlehem plaats greep. Het is niet bekend op welke datum Christus geboren is. De Schrift deelt ons daaromtrent niets mede. Het is ook mei met zekerheid vast te stellen waarom men de 25ste december hiervoor gekozen heeft. Heel willekeurig heeft men zeer zeker deze datum niet vastgesteld,

In Israël werd een na-excillisch feest gevierd, n.1. dat van de „vernieuwing des tempels." Oorspronkelijk symboliseerde dit feest de overwinning van het licht üp de duisternis. Later werd het door de Joden in verband gebracht met de lempelwijding door Judas den Maccebeer op 25 Kisleu (December) 164 v. Clii Judas heeft toen' de tempel gereinigd van de afgoderij van Antiochius Epilanus en een brandofferaltaar opgerclit. Sindsdien werd het algemeen gewuik onder de Joden gedurende acht dagen de huizen van buiten te verlichten en bovendien binnenshuis van een tot acht dagen feestverlichting aan te steken, welke gebruik tot op onze tijd IS gehandhaafd. En Judas en zijn broedeis besloten, dat men jaarlijks van de l'ijf en twintigste dag der maand Kisleu (December), acht dagen lang, het feest des n euwen altaars met vreugde en dankzegging zou houden (1 Mare. ' ' 59; 4 : 52, 59). In het Johannesevangphe lezen we: „En het was het feest der vernieuwing des tempels te Jeru7alem; en het was winter." (Joh. 10 : 22).

De Kerk van Christus heeft gemeend net bpsin van het nieuwe kerkelijk Bar eveneens op'25 december te handhaven Het Kerstfeest werd te Rome voor net eerst op 25 december geweid m het jaar 354, te Constan- «nopel m 379 en te Antiochië in 388. Ook beweert men dat het Kerstfeest elk jaar steeds meer van karakter veranderd Dat is echter niet zó. Wel is de atv al groot. Maar te midden! van de neeiscnappij van de tijdgeest, van de ™r^L naar al wat nieuw is, keert plechiig en heerlijk en toch altijd weer Meiend elk jaar het oude Kerstevanselie in haar volle glor'e terug, zonder ™t htt voor de kerk van Christus van KaraKter veranderd. Het is waar, alles woelt hier om verandering. Heel het «aat,vundig en maatschappelijk leven, «e minetaire situatie, wordt bij wijze •an spreken uit de voegen gelicht. Niemana weet blijkbaar de juiste oploss ng je geven op de grote wereldproblemen. maar m de geboorte van Christus en ' jj"' het heilswerk van Christus, •"wut ons een vast fundament onder - voeten geschoven, een fundament, waarop wij rustig kunneri voortbouwen en V, erken.

en V, erken. WIJ hebben er dus in het minst geen bezwaar tegen het Kerstfeest aan het eind van het jaar te vieren. Bij elk jaareinde overheerst ons een gewaarwording van het teleurstellende, van uitputfng van het wereldleven. Het is alsof de donkere dagen rondom Kerstmis nog een donkerder schaduw in ons hart slaan. En meer dan ooit tuurt het dode winterloven uit naar iets beters, iets hoger, iets dat hoop biedt en uitkomst geeft. Het kleed des doods :s om zo te zeggen rondom Kerstmis over de natuur gespreid. Geen vogel zingt zijn morgenlied, geen! bloem, die meer geurt. De donkere schaduw van de dorheid en de dood ligt eindeloos over de velden dezer wereld verspreid.

Het was donker in de velden van Efratha. Terwijl alles donker was, alles rondom de herders sliep, ontsloot de hemel zich boven hen en een engel des Heeren daalde tot hen neder als de eerste boodschapper van het Evangelie der Zal gheid. Het woord van de Kerstengel verkondigde de herders grote blijdschap die al den volke wezen zal, n.1. dat heden geboren is de Zaligmaker, welke is Christus de Heere, in de stad Davids! Dat was de Kerstprediking. De Hervormer Luther zegt dat er bij een' goede prediking ook een vrolijk gezang behoort. Bij deze hemelse prediking beluisteren wij dan ook een hemels gezang. Van stonde aan is er met de engel een menigte der hemelse heirlegers, prijzende God, en zeggende: „Ere zij God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, en in de mensen een welbehagen."

Als de hemel ons voorgaat om de geboorte van Christus te vieren, als de hemelen' In de Kerstnacht gescheurd zijn om de rustaanbrengende tijding te verkondigen dat de Verlosser is nedergedaald, zal de gemeente van Christus dan niet elk jaar van haar grote blijdschap met de menigte des hemelse heirlegers in haar loflied het „Ere zij God in de hoogste hemelen „laten doorklinken?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen