Investering en Kerktelefoon

Als ik zo de gemeenteraadsverslagen in de krant lees, treft het mo, dat de voorzitters maar sombere geluiden doen horen als het gaat over de uitvoering van grote gemeentelijke werken. Het ging tot heden allemaal zo soepel en vlot maar plotseling wordt er van hogerhand op de staatsrem getrapt en staat de wagen bijna stil. Men zou ook kunnen spreken van een spaak m 't v,;iel, die dan met andere woorden het investeringsbesluit genoemd kan worden. Onverwachts is het uit met het realiseien van openbare werken ,,ook al waren de voorbereidingen al in kannen en kruiken.

Het schijnt, dat de kip die gouden eieren legde plotseling ,,uit de log" gegaan is. Meermalen heeft Schram er zich over verwonderd, dat het alles zo van een leien dakje ging. Geweldige kapitalen werden geïnvesteerd in allerlei objecten en er scheen geen krimp te zijn wat de finantiën betrof. Het een na het ander kreeg zijn beslag en telkens kwamen nieuwe plannen te berde, waarover men maar weinig redekavelde

Moest een ge- meenteraad vroeger z'n toestem­ ming geven voor een uitgaaf van b.v. tienduizend gulden, dan had dat meestal heel wat voeten in de aarde, Zo'n bedrag gaf men heus niet zonder slag of stoot uit en het moest wel aan alle kanten verantwoord zijn, eer men zijn stem er aan zou wagen. In onze tijd gaan werken waarmee een uitgaaf van vele honderduizenden gemoeid is er met een hamerklap van de voorzitter door.

't Is veel geld, maar ja, alles is even duur niewaar? Nu is de room er af en wordt het uitgeven botweg verboden. Weliswaar is het beter ten halve gekeerd, dan ten volle gedwaald, maar als ik het met mijn metselaarsverstand bekijk, was wat vroeger ingrijpen misschien nog wel zo goed geweest. Dat men radicaal tewerk gaat hoorde ik vei'leden week nog vertellen en ik wil dit verhaal ook doorgeven, om te illustreren, dat het met het stopzetten van de investeringen bittere ernst is.

Zoals de meeste lezers wel bekend zal zijn beschikken al vele kerken op onze eilanden over kerktelefoon. Dan kunnen de langdurige zieken, de ouden van dagen en zij die om een of andere reden niet ter kerk kunnen gaan toch thuis de kerkdiensten horen. Deze kerktelefoon is iets heel moois, want de thuisblijvers krijgen niet het gevoel dat ze wat dat betreft overal buiten komen te staan. Ze leven door middel van de telefoon weer kerkelijk mee en staan gelijk met hen, die wel naar het bedehuis kunnen opgaan.

Het is vanzelf niet de bedoeling, dat gezonden uit gemaksoverwegingen ook maar thuis blijven om naar de preek te luisteren. Daar wordt nog wel eens do hand mee gelicht en dat is een gevaarlijk kantje van de kerktelefoon. Maar overigens is het een uitkomst voor hen, die anders de diensten niet meer kunnen bijwonen. Vanzelfsprekend is het met die telefoon een komen en gaan. Er vallen aangeslotenen af, en er komen er bij.

Nu krijgt deze laatste categorie ook al met het investeringsbesluit te maken. Want let wel, de aanvragen om nieuwe aansluitingen moeten door de P.T.T. ter zijde worden gelegd. Men mag deze dus niet meer uitvoeren. Dat is wel het toppunt. Als men nu weet, dat de aanleg en de huur van de apparatuur tot de laatste cent betaald wordt, dan staat zoiets naar mijn mening gelijk met zijn zaak te sluiten. Bovendien treft men hiermee de mensen, die niet meer in staat zijn ter kerk te gaan en ontneemt hun zonder meer de gelgenheid de diensten door middel van de kerktelefoon mee te maken.

Misschien is Schram te kortzichtig, maar ik vind dit wel een ingrijpend besluit, waartegen van alle kanten maar eens flink geappelleerd moest worden. Als nu een eindje draad en een luidsprekertje zo'n geweldige investering met zich brengen dan weet ik het niet meer. Wel weet ik, dat als het over bezuinigen loopt er nog tal van Rijkssubsidies zijn, waarin eerst diep het mes kon worden gezet, alvorens zieken, invaliden en ouden van dagen hun kerkdienst te ontnemen. Het staat er dan met de staatskas zeker wel heel slecht bij, wanneer niet eens meer geleverd kan worden, wat men toch ook weer aan de staat betaalt. Al het werkloon der P.T.T. mensen die de aansluiting maken wordt in rekening gebracht en zoals gezegd, wordt voor luidspreker enz. maandelijks huur in rekening gebracht.

Die zal ook wel zó gecalculeerd zijn, dat men er niet aan tekort komt. Nee, Schram keurt de houding van de overheid in dit opzicht sterk af. Als ik het wel heb, draagt de staat wel een behoorlijk bedrag bij aan de televisie-uitzendingen, maar wanneer er mensen zijn die aansluiting bij hun kerk verlangen, dan kan dat plotseling niet meer. Dan ia daar het investeringsbesluit dat deze dingen afremt.

't Is meer dan erg. Er ga een protest uit van alle kerken tegen deze handelwijze. Mogelijk dat men dan op zijn schreden terugkeert!

Schrammetje

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen