Van de Thoolsche kerkelijke erve

Tot de privilege's aan de zeesteden van Zeeland behoorde ook het verkenen v^n meer dfin één predikantsplaats aan de Gereformeerde Gemeenten ter plaatse, waarmede ook aan Tertholen (ons hedendaagsoh Tholen) een tweede predikantsplaats werd toegewezen.

Hoewel de behoefte aan een tweede predikant uit den aard der zaak niet zoo groot was, daar de jJitgestrektheid en| het zielental der gemeente weinig verschil met tegenwoordig uitmaakte en dus door een jonge kracht als herder en leeraar zonder tekortkoming aan het geestelijk belang kon bed'end worden, was het' geschonken voorrecht meer te beschouwen als­ een onderscheiding boven de dorpen dan als éen noodzakelijke voldoening aan een geestelijke behoefte.

lUJetterdaad heeft die behoefte zich nooit doen gevoelen. Er is af eni toe, naar wettelijk voorschrift, een beroep uitgebracht, maar het was meer een vo melijke dan een ernstig' bedoelde plicht. Men bepaalde immers zijne keuze steeds bij zoodanig predikant van wJe men reeds bij voorbaat zoo goed als zeker verwachtte dat het beroep niet opgevolgd zou worden. Sedert jaren her is het beroepingswerk blijven rusten, waar tegen men zich van hoogerhand blijk baar niet gekant heeft.

En nu wordt op eens de noodzakelijk, heid van een tweede pi­edikant voorgespiegeld met eem virtuositeit die zelfs door een kunstenaar niet kan worden overtroffen. Het is nooit bij eenig lid van den Kerkeraad in het brem opgekomen om een hulppredikerschap in te stellen, totdat de bandisn des bloeds dg­ar toe een bij uitstek gunstig aanknoopings punt vormden en een voortreffelijk middel waren om bovendien de materialistische zijde' van deze zaak te bevorderen

Dat dit hulppredikersschap de voorlooper zou zijn van de aan haar slaaproes ontrukte predikantsplaats, is een zoo meesterlijke zet op het geestelijk schaak bord <Jte kerkelijke gemeente geweest, dat men den vader dier gedachte den titel van genie niet kan onthouden. Maar tot welk antwoord de vraag zou leiden of ook, als de tegenwoordige predikant bmneü afzienbaren tijd van stand plaats zal verwisselen, dan weer eem hulppredikerschap zal ingesteld worden ,of een tweede predikant beroepen zal worden?

We voorzien dat men schouderophalend en ironisch er op zal wijzen, dat dan de noodzakelijkheid zich niet meer z^ doen gevoelen, omdat — en dat zal­men er maar bijdenked — dän hel gestelde doel is bereikt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen