Boekbespreking

Vern S. Poythress doceert al ruim dertig jaar Nieuwe Testament aan Westminster Theological Seminary. Van zijn hand verschenen meerdere boeken op het snijvlak van de uitleg van het Nieuwe Testament, hermeneutiek en filosofie. Zijn bijzondere aandacht gaat uit naar de relatie tussen de kijk op het Schriftgezag en de hermeneutiek. Dat blijkt ook in zijn jongste publicatie Reading the Word of God in the Presence of God: A Handbook for Biblical Interpretation. Wie een handboek verwacht dat een breed overzicht geeft van de geschiedenis van de Schriftuitleg in samenhang met een bespreking van de regels voor Schriftuitleg toegepast op de verschillende genres die wij in de Schrift tegenkomen, zal teleurgesteld uitkomen. Dat wil niet zeggen dat hij geen behartigenswaardig boek schreef.

De auteur wil duidelijk maken dat om tot de kern van de Schrift door te dringen wij achter de vele menselijke auteurs de ene Goddelijke Auteur moeten zien. Echte uitleg is ook meer dan het volgen van een bepaalde methode. Uitleg dient altijd in het besef van Gods aanwezigheid te geschieden. Het mag niet zo zijn dat God eigenlijk de grote Afwezige is in het proces van uitleg. Vanuit meerdere perspectieven geeft Poythress dan kaders aan waarbinnen het lezen en het uitleggen van de Schrift gestalte dient te krijgen.

De auteur wil duidelijk maken dat het lezen en onderzoeken van de Schrift geen neutrale bezigheid is. Hij roept ertoe op naar de uitgangspunten te vragen achter methodes die worden gebruikt. Hier proeven we doorwerking van het gedachtegoed van Cornelius van Til. Achter Van Til rijzen dan Abraham Kuyper en Herman Bavinck op. Concreet noemt hij als het gaat om Bijbelse geschiedenissen of men ruimte laat voor natuurwonderen of die bij voorbaat van de hand wijst.

Poythress wijst heel nadrukkelijk het methodisch naturalisme van de hand. Die houding ziet hij nog teveel bij evangelicals ook als zij op zich een hoge visie op het Schriftgezag hebben. Goede uitleg van de Schrift lijkt dan gegarandeerd te zijn als men grammaticaal/literair en historisch de tekst kan plaatsen en verklaren. Al worden dan geen vragen gesteld bij de historische betrouwbaarheid van de Schrift, God Zelf heeft in de methode van uitleg geen plaats.

Poythress onderstreept dat voor het echte verstaan van de Schrift onmisbaar is dat men zicht heeft op het heilshistorische karakter van de Schrift. Uiteindelijk staat heel de werkelijkheid in het teken dat God zijn Woord gebruikt om mensen naar zichzelf toe te trekken. Tegenover het methodisch naturalistisch lezen van de Schrift stelt Poythress dat wij heel de werkelijkheid moeten verstaan vanuit de perspectieven die God zelf ons vanuit de Schrift aanreikt. Ons bestaan staat in het teken van het Bijbelse getuigenis van schepping, zondeval, verlossing door Christus en voleinding.

Met de grondhouding van Poythress weet ik mij van harte verbonden. Mijn bezwaar is dat hij het niet neutraal lezen van de Schrift te eenzijdig uitwerkt in de richting van het heilshistorische lezen. Zijn betoog zou aan kracht hebben gewonnen als hij het belang van het zicht op de tweeslag van wet en Evangelie, zoals Luther daarover spreekt maar die met enige nuanceringen ook bij Calvijn is terug te vinden, voor het verstaan van de Schrift had verwerkt. Naast en in samenhang met het christocentrisch lezen van de Schrift is er ook het pneumatologisch lezen. Ik zeg niet dat dit element bij Poythress geheel ontbreekt, maar het blijft wel onderbelicht. Dat neemt niet weg dat de auteur genoeg stof tot overdenking biedt als het gaat om het plaatsen van de Schriftuitleg in het kader van persoonlijke omgang met God.

P. de Vries, Boven-Hardinxveld

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen