Voor Sálomo

Geliefde lezer(s), de psalm waaruit onze tekst is genomen, is een gebed van David voor zijn zoon. Hij mocht door de Geest der profetie aangedaan zijn. We vinden hierin iets terug wat we ook zien bij het sterfbed van vader Jakob, die zijn zonen zegende, elk met een bijzondere zegen. In deze psalm van David voor Sálomo, kunnen we ook zien dat hij met een bijzonder oog der profetie is verlicht geworden. Hij zag veel verder dan zijn zoon Sálomo. Hij zag een andere Vorst, die dierbare Middelaar, Die zou komen in de volheid des tijds. We kunnen Christus dan ook noemen: de meerdere Sálomo. De naam Sálomo betekent: vredevorst. Sálomo’s naam kan ook vertaald worden als: rijk aan heil en rijk aan vrede. Dit gebed voor Sálomo is een gebed geweest in geloofsoefening met de dierbare Borg en Middelaar.

David moest het ook beleven wat het is om oud te worden en oud te zijn. Hij moest sterven, opdat zijn zoon Sálomo koning zou zijn over Israël. Dit alles heeft vanzelf veel te zeggen. Zijn geloofsoog mocht echter wel verlevendigd worden. In de eerste twee verzen lezen we: O God, geef den koning Uw rechten, en Uw gerechtigheid den zoon des konings. Zo zal hij Uw volk richten met gerechtigheid, en Uw ellendigen met recht. Deze Sálomo, waarop hij het oog had, zou dus een bijzondere koning zijn. Hij zou regeren met recht. Hij zou ook recht en gerechtigheid doen aan ellendigen. Als we dit overbrengen op het geestelijke, dan verdwijnt deze Sálomo in het niet, en dan komt Christus naar voren. Hij is gezalfd door de Vader met de Heilige Geest, zonder mate, tot Profeet, Priester en Koning. Hij heeft volkomen genoeg gedaan aan het Goddelijke recht. Dan zijn Davids gebeden gericht tot God de Vader, dat Hij aan Zijn Zoon de rechten zou toekennen van Zijn Koninkrijk, dat Hem toegezegd is van voor de grondlegging der wereld.

Het is een wonderlijke gedachte: een Vredevorst, Die vrede zou maken door Zijn bloed. Een Vredevorst! Davids geloofsoog ziet hier zo ver, we zouden kunnen zeggen, met de verrekijker van het geloof mag hij op de vervulling zien. In vers 17 lezen we: Zijn Naam zal zijn tot in eeuwigheid; zolang als er de zon is, zal Zijn Naam van kind tot kind voortgeplant worden; en zij zullen in Hem gezegend worden; alle heidenen zullen Hem welgelukzalig roemen. Als we kinderen en kleinkinderen mogen hebben, kunnen we over hen met zorg vervuld zijn; zeker als we denken in welke tijd we leven. Wat dat betreft beleven we bijzondere tijden, van veel verval. Tijden, waarin de aanslagen van de vorst der duisternis op de kerk met de dag toenemen. Maar wat is het dan toch een wonder, als we dan hogerop mogen zien!

Deze psalm voor Sálomo, is aan hem toegewijd. Hem wordt zegen, uitbreiding en heerlijkheid toegebeden in zijn regering.

In 2013 hebben wij een koning gekregen in ons land. Prins Willem- Alexander is toen tot koning gekroond en ingehuldigd. Als zo’n koning ingehuldigd wordt, is dit een bijzondere gebeurtenis. Bij deze ceremonie wordt uitgeroepen: De koning leve! Dit is een zeer oud gebruik, waarvan we ook lezen in de Heilige Schrift; een heilwens en bede voor de koning. David heeft zijn geloofsgebed in zo’n zin uitgesproken: Voor Sálomo. Wanneer een koning in de tijd van de Bijbel werd aangesproken, dan gebeurde dat dikwijls met de woorden: O, koning, leef in eeuwigheid.

Maar als we terugkeren naar deze psalm, dan zien we dat Davids geloofsoog zodanig is verlicht, dat hij over alles mag heen zien. Hij mag zoveel zien in die meerdere Sálomo en dan verdwijnt de aardse Sálomo en het aardse koningschap uit het gezicht. In vers 15 lezen we: En Hij zal leven; en men zal Hem geven van het goud van Scheba. Hij zal leven en Hij leeft tot in aller eeuwen eeuwig- heid. O, wat een vertroosting ligt hier dan in voor een gans ellendig volk! Zijn heerschappij is over alles en Hem is alles gegeven! God de Vader geeft aan de Zoon Zijn rechten en kent Hem toe, wat Hij op grond van Zijn borgtocht heeft verworven. Vrede dien die verre was, en vrede dien die nabij was.

Wat is het dan toch een voorrecht, als die Koning in ons hart mag leven en we in dit leven de knie des harten voor deze Koning hebben leren buigen! Als dat gebeurt in het leven van een mens, dan zullen we ook van een andere koning afgebracht moeten worden. Dat kroontje moet omgekeerd, omgekeerd, omgekeerd worden! Als dat gebeurt en we als een ellendige en nooddruftige zijn, dan kan die Vredevorst weer eens waarde krijgen. Als Hij dan weer iets doet afdalen van Zijn troon en ons Zijn scepter wil toereiken, zodat die scepter kracht doet in het hart, dan ligt alles eronder en dan kan men ook meezingen met de Kerk van de oude dag: “Zo moet de Koning eeuwig leven!” Dan geldt het in het leven van Gods Kerk: Uw ogen zullen den Koning zien in Zijn schoonheid. Dan mogen ze een ver gelegen land zien. Dan mag men toch weer zoveel in Hem zien en geeft men Hem bij vernieuwing hart en hand. Hartelijk zal ik U liefhebben, HEERE, mijn Sterkte!

Meestal wordt dit geleerd door diepe wegen heen, wanneer we met alles midden in de dood terechtgekomen zijn, opdat het leven dat uit Christus is, in onze sterfelijke lichamen geopenbaard zal mogen worden. Ik zou het u en mezelf willen toewensen, dat deze Koning gehuldigd mocht worden op een geestelijke wijze en u Hem mocht kennen als de Koning van uw hart en u onder Zijn rijksbanier mag verkeren. Dan zult u ook mogen ervaren dat Hij rechtvaardig, wijs en zacht is en dat de bergen vrede zullen dragen en de heuvels heilig recht. Dan zult u ook mogen ervaren waar David mee eindigt: Amen, ja amen. De gebeden van David, de zoon van Isaï, hebben een einde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen