Huize Winterdijk: toen en nu

Over enkele weken is het zover: Huize Winterdijk herdenkt haar 45-jarig bestaan. Velen van u zullen dit bejaardenhuis kennen: het is een woonzorgcentrum in Gouda, dat huisvesting en zorg combineert, en uitgaat van onze gemeenten. Veel van onze oude mensen brengen de laatste periode van hun leven in Huize Winterdijk door. Er is dan ook reden genoeg om stil te staan bij het 45-jarig bestaan.

Uit de begintijd

Het is al 46 jaar geleden dat de eerste steen werd gelegd. Ik herinner mij de plechtigheid op zaterdag 8 mei 1976. Velen die deze plechtigheid meemaakten, zijn inmiddels overleden. Je komt in de verleiding om namen te noemen. Namen van de eerste bestuursleden, van wie de meesten de weg van alle vlees zijn gegaan. Namen van leidinggevenden en verzorgenden, die in de loop der jaren zoveel voor het huis hebben betekend. Namen van ambtsdragers die vele jaren lang wekelijks Winterdijk bezochten. Laten we van het noemen van namen afzien, omdat je altijd namen van sommige personen, die ook zeer veel betekend hebben, vergeet.

Ik noem toch twee namen. De eerste is die van ds. F. Mallan. Hij was de motor achter het oprichten van een eigen bejaardenhuis. Uit eigen ervaring wist hij, dat het mogelijk was dat kinderen de zorg voor hun ouders op zich namen als ze oud en gebrekkig werden. Hij wist ook, dat dit geen gemakkelijke taak was. Hij wist ook, dat er ouderen waren die níet door hun kinderen konden worden verzorgd en voor wie nergens een plek in een vertrouwde omgeving te vinden was. Voor hen wilde hij een plek creëren.

De tweede naam. Bij het leggen van de eerste steen was ouderling Daan van Mourik uit Geldermalsen, als tweede voorzitter, een van de sprekers. Hij sprak een onvergetelijk woord over drie stenen: (1) de Steen, zonder handen afgehouwen, (2) de Steen, door de bouwlieden verworpen en (3) de stenen die benoemd worden in Jesaja 54: Gij verdrukte, door onweder voortgedrevene, ongetrooste! zie, Ik zal uw stenen gans sierlijk leggen, en Ik zal u op saffieren grondvesten. Hij besloot zijn toespraak met de wens, dat ”als er nog levende stenen uit voortgebracht zouden worden en in dit huis nog een plaatsje zouden mogen krijgen en zo hun levensavond tot een goed einde brengen, de Heere als de opperste Bouwmeester er nog de eer van zou kunnen ontvangen.” Met deze woorden schetste hij de kern van de identiteit van Huize Winterdijk.

De naam Winterdijk

Ons bejaardenhuis staat aan de Winterdijk in Gouda. De aanduidingen zomerdijken en winterdijken hebben alles te maken met de kracht van het water, dat vooral in het verleden in ons land een verwoestende uitwerking kon hebben. Dijken werden aangelegd tot bescherming van het achterland. Als de gure winden in het najaar opstaken en de golven hoger en hoger stegen, lagen daar niet alleen de zomerdijken om de eerste slagen op te vangen, maar lagen daar gelukkig ook de winterdijken ter bescherming, om de bewoners rust en veiligheid te bieden. De naamgeving van ons bejaardenhuis had hier alles mee te maken. Als in de avond van het leven stormen van gebreken, ziekte en eenzaamheid het leven van de bejaarde bedreigen, is het weldadig dat er een plaats van bescherming en veiligheid is. Dat er een plaats is om te wonen, waar de sfeer bepaald wordt door de identiteit die het leven heeft bepaald. Waar verzorgers en verpleegkundigen zijn, die niet alleen de lasten van de ouder dom helpen dragen en helpen verlichten, maar die ook bijvoorbeeld weet hebben van de innerlijke nood die de ouder wordende mens kan aangrijpen.

Eenzaamheid

De nood van veel ouderen heeft niet alleen betrekking op het gééstelijk leven. Een van de noden waar veel ouderen in ons land ook onder lijden, is de eenzaamheid die als een kille deken over onze samenleving is uitgebreid. In het dagblad Trouw van 16 juni 2022 stond een beknopt ingezonden stuk over de eenzaamheid van de ouderen. Ik neem een deel van het stuk over. ”De eenzaamheid van ouderen neemt toe (zo meldde Trouw van 15 juni 2022). Dat is niet alleen te wijten aan de pandemie. De vergaande digitalisering van de maatschappij heeft er ook mee te maken. Of het nu gaat om inschrijving voor activiteiten, regelen van vervoer, hulp bij van alles en nog wat. Velen (ouderen) hebben daar moeite mee. En nog iets: als ouderen dan wél naar buiten gaan, zijn ze vaak onzichtbaar voor mede burgers die append of bellend in hun eigen bubbel geen oog hebben voor wie daar loopt. Heel eenzaam!” Tot zover het ingezonden stuk. Als vanzelf dringt de vraag zich op: ”Hebben wíj oog voor onze oudere medemens? In woord en daad?”

Vooruitblik

In de geschiedenis van Huize Winterdijk is niet alles vlekkeloos verlopen. Het past niet om in een terugblik bij een jubileum daarover te schrijven. Laten we in dit tijdsbestek liever schouder aan schouder staan, om het goede voor onze ouderen te zoeken.

Dat goede heeft onder meer te maken met de personeelsbezetting voor ons huis. De vormgeving van ons huis kan eigenlijk alleen goed gestalte krijgen, als de werkers in het huis dragers van de identiteit zijn. Laten jongeren en ouderen eens overwegen of er hier een roeping voor hen ligt. Dat geldt ook voor verpleegkundigen, verzorgenden en vrijwilligers die in het verléden hun krachten aan de organisatie gegeven hebben, maar die in de loop der jaren zijn vertrokken: ik denk dat de huidige leidinggevenden hen met vreugde zouden begroeten.

Op 17 september 2022 wordt er, in het kader van het 45-jarig jubileum, een open dag gehouden om Huize Winterdijk opnieuw onder de aandacht te brengen. Om 11 uur ’s morgens hoopt de Goudse predikant ds. J.A. Weststrate in de benedenzaal een meditatie te houden. Mogen we alle lezers oproepen die dag naar Gouda te komen? Het zou mooi zijn als de bestuurder, de leden van de Raad van Toezicht, de leden van andere raden, en ook werkers en bewoners zouden mogen opmerken, dat Huize Winterdijk nog altijd leeft in de harten van de achterban. 1

En tenslotte. God geve alle betrokkenen die werken en wonen in Huize Winterdijk alles wat nodig is. Ook in een toekomst die ongewis is voor wat betreft alle ontwikkelingen in de (ouderen)zorg. Psalm 133 zij de diepe drijfveer voor ons allen. Heel eenvoudig. Kinderlijk bijna. Door ieder mee te zingen.

Waar liefde woont, gebiedt de HEER’ den zegen:

Daar woont Hij Zelf, daar wordt Zijn heil verkregen,

En ’t leven tot in eeuwigheid.

Noot

1. Voor wie er een daagje Gouda van wil maken, doen we de volgende suggestie. In Huize Winterdijk is (ten bate van de zending) voor 6 euro een stadswandeling te koop, ontworpen door de twee plaatselijke zendingscommissies. De stad, die dit jaar 750 jaar stadsrechten heeft, is een bezoek meer dan waard.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen