Samenspraak over de brief van Paulus (14a)

HOPENDE: We zouden nog even onze aandacht willen geven aan het 17e vers, want het leven door het geloof geeft ons heel wat te overdenken. De vorige keer hebben we al mogen opmerken, dat er in Hábakuks profetie gesproken wordt over een leven door zijn geloof. Het geloof is dus een persoonlijk bezit. Met het geloof van een ander kunnen we het niet doen. Het geloof kan zwaar beproefd worden. Een ander kan wel veel geloof voor ons hebben, maar daar hebben we voor onszelf niets aan. We kunnen het daar nog benauwd onder krijgen. Maar waar het geloof gewrocht is, daar kan het niet meer weg. Daarom wordt er gezegd: ‘Want de rechtvaardigheid Gods wordt in hetzelve geopenbaard uit geloof tot geloof.’ Met het geloof van gisteren kunnen we het vandaag niet doen. Het wezen des geloofs blijft er echter, al is de oefening van het geloof niet altijd dadelijk aanwezig.

Zo wordt men echter toch altijd in hetzelfde geloof versterkt. En zo mag men leven uit geloof tot geloof. Men mag steeds weer weten dat men zich in dat ware geloof niet vergist heeft. De ware zielsontdekking doet steeds vaster wortelen in de grondslag des geloofs, namelijk de gerechtigheid van de Middelaar. Dat is die gerechtigheid Gods, die in het Evangelie geopenbaard wordt. Waar het geloof zich eenmaal op die enige grond van Christus’ gerechtigheid heeft gericht, daar kan niets het geloof daar meer van aftrekken. De vorige keer hebben we er al iets van mogen zeggen, hoe het geloof zich mag richten op Gods beloften. Hábakuks profetie laat ons zien hoe de Oudtestamentisch gelovigen ons daarin tot een voorbeeld zijn.

UITZIENDE: Ja vriend, het is goed dat u daar even op wijst. Want nu kunnen we er toch ook niet helemaal aan voorbijgaan dat Hábakuks profetie in betrekking tot de komst van de Middelaar ook nog zo zegt: Want het gezicht zal nog tot een bestemden tijd zijn, dan zal Hij het op het einde voortbrengen, en niet liegen; zo Hij vertoeft, verbeid Hem, want Hij zal gewisselijk komen, Hij zal niet achterblijven. Dit is een zeer troostvolle profetie voor degenen die door het geloof moeten leren leven. Het geloof wordt niet beschaamd, daar het een vaste en houdbare grond heeft. De gelovigen van de oude dag hebben het met niet minder kunnen doen dan de gerechtigheid van die Persoon des Middelaars, Die nog in de wereld komen moest. Zo hebben zij uit geloof tot geloof geleefd. Daarin waren zij onderscheiden van die rechtvaardige wiens hart zich verhief, zoals Hábakuk daarvan spreekt.

De ware rechtvaardigen zijn het aan de weet gekomen dat, nadat Adam en Eva uit het paradijs verdreven zijn en er een cherub aan de ingang van de hof geplaatst is met een vlammig lemmer eens zwaards, er over de ganse aarde nooit meer een rechtvaardige te vinden is geweest. Al wies de gevallen mens zich met salpeter en al nam hij veel zeep, zijn ongerechtigheid zal evenwel getekend blijven. Zijn klederen moeten van hem gruwelen.

Hoe ziet men dan toch de noodzakelijkheid ervan om in Hem gevonden te worden, Die DE HEERE ONZE GERECHTIGHEID is. Welk een bemoediging is er dan toch in Hábakuks profetie te vinden voor een ware bekommerde ziel! Het geloof van die rechtvaardige zal op Gods tijd niet alleen de toevlucht nemen tot de hoornen van het altaar, maar ook de ziel in de ware vrijheid doen delen. Dan zal men door het geloof als vrucht van een Goddelijke toerekening zich mogen toe-eigenen alles wat tot het leven en de gelukzaligheid van node is. Zo zal Hij, Die men verbeid heeft, gewisselijk komen en niet achterblijven.

Men heeft met een God te doen Die niet liegen kan. Door het geloof gerechtvaardigd zijnde, zal men vrede vinden bij God en zich in al de toekomende heilgoederen verheugen, alsof men die reeds mocht bezitten. Zo mag men in het bezit van de eerstelingen de volle oogst verwachten, namelijk de aanneming tot kinderen en de verlossing van het lichaam der zonde en des doods. En zo zal die rechtvaardige zelfs betrouwen in zijn dood, verkrijgende het einde des geloofs, namelijk de zaligheid der ziel.

HOPENDE: Er is dus over dat leven van die rechtvaardige door zijn geloof nogal wat te zeggen. We zouden nog kunnen gaan spreken over al de wederwaardigheden van het leven waaronder die rechtvaardige zijn weg moet gaan. Och, hoevele menselijke zwakheden is men hierin niet onderworpen! Maar de rechtvaardige zal hierin niet bezwijken. Het wordt hem steeds toch weer gegeven om als een schuldige tot de geopende Bloedfontein toevlucht te nemen en het dan te ervaren dat het bloed van Jezus Christus, Gods Zoon, hem reinigt van alle schulden en vlekken. Zo mag men soms wel na vele bange duisternissen en zielsbestrijdingen, zich wenden tot de genadetroon, om barmhartigheid te verkrijgen en geholpen te worden ter bekwamer tijd. Uit Christus’ volheid zal hij genade voor genade ontvangen om zo te leven uit geloof tot geloof. (wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen