Zeef en zeven

De zeven kwamen ook aan de orde in een preek over Zondag 43 van de Catechismus. ‘Gij zult geen vals getuigenis spreken tegen uw naaste’ (Ex. 20:18). Het gaat over het gebruik van onze tong. In het antwoord komt naar voren: duivels misbruik is verboden en oprecht gebruik is geboden. Er worden in dit antwoord maar liefst vijf vormen van ernstige zonden tegen dit gebod genoemd. De wereld is vol van leugens. Via een tweet, een appje of een mail slingeren velen hun ‘waarheid’ de wereld in. Nepnieuws is een bekend begrip geworden.

De waarheid geweld aan doen gebeurt in de politiek, in de roddelpers, maar helaas ook in onze gezinnen en kerkelijke gemeenten. Woorden verdraaien, lasteren, lichtelijk en onverhoord oordelen, het zijn zaken die ook bij ons aan tafel plaatsvinden. Zou er een gebod zijn waar zó vaak, zó veel en zó gemakkelijk tegen gezondigd wordt? Het zijn de eigen werken van de duivel.

Laten we bedenken dat we hiermee de zware toorn van God op ons laden. Hoe snel komen in onze gesprekken afwezige mensen ter sprake. En hoe vaak leidt dit tot kwaadspreken, roddelen, feiten verdraaien, laster, halve waarheden en ongehoord oordelen? De schade van roddel en laster is in het leven van velen onherstelbaar. Geen spies maakt zulke diepe wonden als achterklap en boze monden. ‘Kwaadsprekers en lasteraars zijn gevaarlijke mensen’, zegt ds. G. van Reenen. ‘Tegen dieven en moordenaars kun je je nog beveiligen, maar tegen lasteraars zijn geen sloten en grendels uitgevonden’.

Dit gebod roept om levensvernieuwing. Dan gaan we de eer en het goed gerucht van onze naasten overal en altijd bevorderen. Wat een genade om door het geloof in Christus, Die de Waarheid is, in de vreze des Heeren te wandelen, in voorzichtigheid en oprechtheid. Doe als Augustinus, die op zijn tafel had geschreven: ‘Wie aan afwezigen de goede naam berooft, hem wordt aan deze dis gewis geen plaats beloofd!’

Over de Griekse filosoof Socrates gaat het volgende verhaal: Op een morgen, toen hij door Athene wandelde, kwam een man naar hem toe. ‘Socrates, heb je dat gehoord over je vriend Eupatas, dat hij …? Het is een schande, hij heeft ….!’

De wijsgeer onderbrak hem en vroeg: Wacht even, voordat je verder gaat. Heb je deze boodschap al gezeefd door de drie zeven? ‘Drie zeven’, vroeg de man verbaasd? Waarop Socrates zei: 'De eerste zeef is de waarheid. Weet je zeker dat het waar is wat je wilt zeggen? De tweede zeef is die van het goede. Is het iets goeds wat je over mijn vriend wilt vertellen? En de derde zeef is die van de noodzakelijkheid. Is het nodig dat je me dit vertelt?'. Dat was allemaal niet het geval. Toen zei Socrates: 'Val me er niet mee lastig. Tot ziens!'

Laten wij ook altijd de drie zeven gebruiken. Ze passen in de kleinste zak en tas.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen