Een lied in de herberg

‘Psalm 86… de psalm die jij die zaterdagavond hebt opgezegd…’

Toon begon te lezen:

Een gebed van David. HEERE, neig Uw oor, verhoor mij; want ik ben ellendig en nooddruftig. Bewaar mijn ziel, want ik ben Uw gunstgenoot; o Gij, mijn God, verlos Uw knecht, die op U betrouwt. Zijt mij genadig, HEERE, want ik roep tot U den gansen dag.

Verheug de ziel Uws knechts; want tot U, HEERE, verhef ik mijn ziel. Want Gij, HEERE, zijt goed en gaarne vergevende, en van grote goedertierenheid, allen die U aanroepen. HEERE, neem mijn gebed ter ore, en merk op de stem mijner smekingen…

De stem van Toon stokte even. Toen las hij de psalm uit. Ze zaten stil bij het bed. De smid en Arie. Toon pakte Hendriks hand. Die voelde koud aan. ‘Het duurt niet lang meer’, fluisterde hij tegen Arie. Opeens gingen Hendriks ogen open. ‘Zingen…’, fluisterde hij.

‘Wat moeten we zingen, Hendrik?’ vroeg Toon. ‘God zij altoos… op ’t hoogst… geprezen!

En Toon zong:

God zij altoos op ’t hoogst geprezen!

Lof zij Gods goedertierenheid,

Er rolde een traan over Toons verweerde gezicht. Arie wilde ook meezingen. Het lukte niet. Daar lag Hendrik… Hij was hem als een broeder. Toon zong alleen verder: Die nimmer mij heeft afgewezen, Noch mijn gebed gehoor ontzeid!

‘Amen’, klonk het van de stervende lippen. Toen sloot Hendrik zijn ogen. ‘Hij is gestorven!’ riep Arie.

‘Ja’, antwoordde Toon. ‘Hendrik is voorgoed Thuis’.

slot

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen