De tekenen op de Pinksterdag

Het is vanmorgen wel erg druk. Allerlei talen en dialecten klinken; er zijn Joden en jodengenoten uit Kreta, Klein- Azië (Turkije), Arabië en uit de nabije omgeving. Velen zijn nu in Jeruzalem voor het Pinksterfeest. De wetgeving op de Sinaï wordt herdacht. En van de eerstelingen, de eerste tarwe- oogst, bakt men brood om de Heere te offeren.

Vanwege het morgenoffer krioelt het om negen uur al van de mensen. In een van de zalen van de voorhof herkennen we de apostel Petrus. En die man die naast hem zit …, is dat niet Johannes? En kijk eens: nog meer discipelen! Jakobus en Matthias, die in de plaats van Judas gekomen is. Daar zijn ook Andreas, Filippus en Thomas. En ja, de vrouwen zijn er ook. Even tellen… Allemaal volgelingen van de Zaligmaker,… wel honderdtwintig mensen! En: zij allen zijn ‘eendrachtelijk’ bijeen.

Wat een zegen, als Gods kinderen en knechten één van hart en één van zin zijn: ‘Zie, hoe goed en hoe lieflijk is het, dat broeders ook tezamen wonen’ (Ps. 133:1b). De duivel zit er dan niet tussen, want die komt altijd om te verdelen en te splitsen. Deze eendracht, deze geestelijke eenheid kan er alleen zijn als Gods kinderen en knechten dicht bij hun Meester leven, anders zeggen ze: ‘Wie van ons is toch de meeste?’ De ellen dige hoogmoed die soms onder een godsdienstig kleed schuilgaat, is funest voor het geestelijke leven en voor de eendracht in Gods Kerk.

Dopen met de Geest

Deze 120 volgelingen van Christus ver- wach ten allen de vervulling van een belofte. Op Hemelvaartsdag had Christus hen bevolen, ‘dat zij van Jeruzalem niet scheiden zouden, maar verwachten de belofte des Vaders (…). Want Johannes doopte wel met water, maar gij zult met den Heiligen Geest gedoopt worden, niet lang na deze dagen’ (Hand. 1:4-5).

De discipelen zullen dus ‘met den Heilige Geest gedoopt worden’. De kanttekening (10) verklaart: ‘(Grieks): in den Heilige Geest, namelijk Dien Ik op den pinksterdag als water over u zal uitstorten’. De disci- pelen zullen dus als het ware geheel door de Heilige Geest worden omgeven, in Hem ondergedompeld worden. Dit spreekt van een grote overvloed.

‘Niet lang na deze dagen’. Het is vandaag inmiddels de tiende dag sinds de hemel- vaart van Christus. Toen Hij ten hemel geva ren was, ‘aanbaden zij Hem’, en ‘keer den weder naar Jeruzalem met grote blijdschap. En zij waren allen tijd in den tempel, lovende en dankende God’ (Luk. 24:52, 53).

Waarschijnlijk hebben ze God niet alleen ‘geloofd en gedankt’. Maar vanwege het uitzien naar de vervulling van ‘de belofte des Vaders’ zal er toch ook een innig en voortdurend bidden en smeken zijn geweest.

Zo is het immers in het leven van Gods volk? Wanneer een levend gemaakte ziel in diepten van ellende verkeert en de Heere drukt een belofte in zijn ziel af, zoals: ‘Dan zal Ik rein water op u sprengen’, o, dan springt de ziel op van vreugde.

Dan is hij ‘verheugd in God, naar waarde nooit te danken’. Maar als dan de dagen voorbijgaan en de kracht er weer uitvloeit, dan is er een uitzien, een bidden en sme- ken om de vervulling van die belofte. Herkent u het in uw leven?

Een machtig geruis

Ineens verstomt het geroezemoes. Hoor eens! Er klinkt een machtig geruis. Het lijkt een geweldige, gedreven wind. Ging het plotseling waaien? Nee, het is het geluid van een krachtige wind.

In het Oude Testament is het woord voor ‘wind’ en ‘adem’ hetzelfde als voor ‘geest’, ‘ziel’ en ‘leven’. Dit teken wijst op de krachtige invloeden van de werkingen van de Heilige Geest in het hart van Gods uitverkorenen, zo krachtig als een storm- wind, die de sterkste bomen verbreekt. Zo verbreekt de Heilige Geest het hart van de grootste tegenstander.

Het teken van de wind herinnert ook aan het onderwijs van Christus aan Nicodé- mus: ‘De wind blaast waarheen hij wil’ (Joh. 3:8). De Heilige Geest is immers vrij en ongebonden in Zijn werkingen. Gods werk is soeverein. Het krachtige geluid vervult de zaal, het hele huis waar ze zitten. De een na de an der vraagt: ‘Wat betekent dit?’ Het hart van de discipelen wordt vervuld van eerbied en ontzag.

Ze zijn nu zeer opmerkzaam op het tweede teken dat volgen zal: er komen op ieders hoofd gedaanten van tongen als van vuur. Gedeelde tongen, gespleten tongen als van vuur, meerdere tongen. Dit teken wijst op de vele talen en volken die door de Heilige Geest zullen worden bewerkt. Het Evangelie zal over de hele wereld gaan, het zal niet alleen meer in Jeruzalem worden uitgedragen.

Dit teken is uitwendig zichtbaar. Het is dus niet de uitstorting van de Heilige Geest Zelf, want Hij werkt onzichtbaar en inwendig; Zijn werk voltrekt zich in de ziel. Het ‘vuur’ is slechts een uitwendig teken. Vuur wijst op licht. De Heilige Geest ver- licht ons verduisterde verstand. Vuur wijst ook op de brandende liefde die de Heilige Geest werkt in het hart van Zijn kinderen. Zij ontvangen vurige liefde tot Gods eer en een brandende ijver tot de zaligheid van zielen. De Heilige Geest doet het harde hart van Gods kinderen smelten als ‘was voor het vuur’. Het vuur van Gods Geest doorloutert het vuile hart en reinigt het van de zonde.

Dit is de Geest Die levend maakt. Hij over- tuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel (Joh. 16:8). Dit is de Geest Die van Christus getuigt’ (Joh. 15:26).

Geliefde lezer, kent u iets van de werkin- gen van de Heilige Geest in uw hart en leven?

ds. H.A. van Zetten, Nieuw-Beijerland

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen