In de lijn van de geslachten?!

Aan de ouders
Waar het me vooral om gaat is dat we met een Jeugdzondag de zorg voor onze jeugd niet uitbesteden aan de kerk. Als deze zondag niet een basis heeft in de gezinnen dan hangt deze Jeugdzondag in de lucht. De kwaliteit van een Jeugdzondag hangt niet af van wat er op die zondag allemaal georganiseerd wordt voor de jeugd. Daar is nogal wat verschil in als ik zo hier en daar lees en hoor. Het varieert zo'n beetje van een preekbespreking met de jongeren tot een bijna compleet ingevulde dag van 's morgens tot 's avonds. Evenmin van hoeveel keer onze jongeren aan gesproken worden in de preken op die zondag. En laten 'jeugdpreken' alstublieft echt Woordverkondiging zijn en niet opgaan in het laten merken hoe goed we onze jeugd wel begrijpen....
Wat ik met deze opmerkingen bedoel? Lees maar mee in onderstaande brief:

'Geachte ouders, (...).
Naast alles wat ik nu geschreven heb, is er één ding wat ik u het meest kwalijk neem. En ik weet wel dat u zult zeggen dat ik zelf verantwoordelijk ben, maar ik denk dat mijn leven anders geweest zou zijn als ik van u ook aandacht voor mijn geestelijk welzijn gekregen zou hebben. Ik weet wel, pa, dat u op huisbezoeken er de mond vol van had dat er meer voor de jeugd georganiseerd zou moeten worden en dat de preken eens wat meer op de jongeren gericht zouden moeten zijn en dat we ook eens wat anders moesten zingen in de diensten e.d. (en ik hoor u nog zeggen: "ze zijn toch de toekomst van de kerk?"), maar waarom heb ik uit uw mond nooit eens een goed woord gehoord over wie de Heere is, wat het voor u betekende om de Heere te vrezen (of doet u dat niet?)?? Waarom liet u me vrij in de keus of ik 's zondags één of twee keer naar de kerk zou gaan? Waarom liet u me soms gewoon liggen 's zondagsmorgens? Waarom las u maar af en toe uit de Bijbel aan tafel? Pa, ik stop, maar .......
En u, moe, waarom hebt u me als kleine jongen nooit voorgelezen uit de Bijbel en samen met mij gebeden ? Ik weet wel, u kunt zeggen: 'je weet toch wel dat ik altijd de videobanden voor je klaar had liggen over Mozes en David als je 's morgens uit bed kwam of 's middags alleen thuis kwam?". Maar, moe, waarom bracht u me niet tot de Heere Jezus?(...)Nu ben ik verloren!!

Aan deze dingen moest ik denken in het licht van Spreuken 6: 20: "Mijn zoon, bewaar het gebod van uw vader, en verlaat de wet van uw moeder niet". Kunnen wij onze kinderen zo aanspreken?! Of geven wij onze jongeren geen gebod ('mitswah'), vaders? Weten de kinderen als u het zegt wat u bedoelt; 'vergeet de wet ('torah') van je moeder niet'? Of geven we onze kinderen geen richting, leiden we ze niet als een gids, moeders? En dan gaat het in dit woord van Salomo over allerlei aanwijzingen vanuit de vreze des HEEREN, die een vader en moeder mogen en moeten geven aan hun kinderen. En als ik het wat uitbreid: die een oudere generatie door dient te geven aan de jongere generatie. Dat is niet een zaak van één zondag, maar van heel ons leven.

Aan de jongeren
Ondertussen krijgt geen jongere vrijaf om eigen wegen te gaan. Salomo vervolgt met: "Bind ze steeds aan uw hart, hecht ze aan uw hals." (vs.21). Een christen-jongere is per definitie traditioneel! Nee, dat wil niet zeggen dat we maar 'alles als zoete koek' overnemen van onze ouders zónder dat het een eigen levensovertuiging is. Het gaat allereerst om het hart. "Bind ze steeds aan uw hart", betekent met liefde vasthouden en vasthechten van die dingen die je vanuit de christelijke opvoeding meegekregen hebt van vader en moeder. En dat zijn als het goed is de dingen die je vanuit Gods Woord hebt meegekregen.
Zonder dat ons hart er bij betrokken is, is onze godsdienst huichelarij, al gaan we ogenschijnlijk voort op de weg van onze ouders. Ik hoop dat er ook onder jullie zijn, die als ze dit lezen zich juist zo onbeholpen voelen: 'hoe krijg ik ze zó aan mijn hart gebonden?'. Het Evangelie, ook voor jongeren, is dat wat de HEERE eist. Hij ook gééft. "Al wat u ontbreekt..."
En als je zo de HEERE lief hebt gekregen, de dingen van God en Zijn Koninkrijk aan je hart hebt gebonden, omdat God ze op je hart bond, dan zal dat ook zichtbaar worden als een sieraad. Niet met een piercing door je neus of je wenkbrauw, maar aan de sieraden om je hals: '...hecht ze aan uw hals'.
Voordat je allerlei vragen hebt aan het adres van je kerkenraad of de leiding van het jeugdwerk in de trant van: 'waarom mag dit niet? waarom doen jullie niet rneer voor ons?' enz., vraagt het Woord van de HEERE aan jouw adres: 'Heb je dit sieraad al aan?'!

Enkele gedachten naar aanleiding van jeugdzondag 2002. Laat die dag op zich niet al te bijzonder zijn. Maar laat die dag één geheel zijn met de andere (zon)dagen. De opvoeding van onze jongeren kan niet uitbesteed worden aan de kerk. Zonder de basis van de vreze des HEEREN in de gezinnen, hangt een Jeugdzondag in de lucht. Laat de Jeugdzondag 2002 ons uitdrijven tot het gebed tot en om de Heilige Geest. Hij is de Geest voor 'oud en jong', zoals loël dat mocht profeteren. En als dat gebed praktijk is, organiseer dan gerust wat voor de jeugd.
Een fijne, gezegende Jeugdzondag 2002 toegewenst

Namens Deputaten Kerkjeugd en Onderwijs,
M.J. Kater

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen