... in de eindtijd

Eindtijd
Het wordt vaak gezegd: "We leven in de eindtijd!" Een ander is iets voorzichtiger en zegt: "We konden wel eens in de eindtijd leven." Bedoeld wordt dan meestal: het kon wel eens gauw afgelopen zijn; het is bijna voorbij. We horen deze uitdrukkingen nogal eens in tijden waarin er in de wereld onrustbarende dingen gebeuren. We hoorden het bijvoorbeeld rondom 11 september jl. Mensen schrokken zich een hoedje en herinnerden zich opeens, dat in de Bijbel iets staat over de eindtijd waarin er allerlei rampen zullen gebeuren. In bepaalde geschriften werden ons de dingen klip en klaar uitgelegd. Het gebeuren in New York, zo werd ons voorgehouden, kun je letterlijk voorzegd vinden in bijvoorbeeld bepaalde hoofdstukken van het boek Openbaring.
De vraag is, of we met deze en dergelijke uitlatingen op het goede spoor zitten en geholpen worden.

Het is goed om in te zien, wat in de Bijbel met 'eindtijd' bedoeld wordt. Een Bijbelboek waarin ons dat wel duidelijk wordt gemaakt, is het boek Openbaring. Tegen Johannes wordt gezegd (1:19): "Schrijf hetgeen gij gezien hebt, en hetgeen is, en hetgeen geschieden zal na dezen." Wat Johannes waarneemt, terwijl hij schrijft, is tegelijk ook hetgeen er al was en ook hetgeen er wezen zal. Deze woorden doen mij sterk denken aan Matth. 24 waar de Heere Jezus aangeeft, dat er in alle tijden oorlogen, aardbevingen, vervolgingen etc. zullen zijn, voordat Christus terugkomt. De tijd vanaf Christus' aanwezigheid op aarde tot aan de tijd dat Hij opnieuw zal komen, zal gekenmerkt worden door hetgeen in het Bijbelboek Openbaring staat, en ook wat in bijv. Matth. 24 staat. En hoe heet die tijd? Die tijd heet eindtijd. Het is (preciezer gezegd) de tijd tussen Jezus' hemelvaart (de voltooiing van Zijn werk op aarde) en Zijn wederkomst (de definitieve afronding van Zijn werk). We leven in 'het laatste der dagen'.

Het einde is nabij
De apostel Petrus schrijft (1 Petrus 4:7): "En het einde aller dingen is nabij." Die woorden van Petrus zijn nog niet zo gemakkelijk te bevatten. Immers, het is ondertussen al heel wat jaren geleden dat Petrus deze woorden schreef. En we concluderen, dat hij niet bedoeld kan hebben dat het einde letterlijk binnen handbereik was. Hij doet deze opmerking niet op grond van eigen waarnemingen. Niet de wereld die hij ziet, leert hem, dat het einde nabij is. De vraag is, hoe hij het dan wel bedoeld heeft.
Wel, dat heeft te maken met Jezus Christus. Hij heeft Zijn werk op aarde voltooid. En nu is het zo, dat Gods kinderen nog maar één ding hebben te verwachten; nog maar naar één ding uitkijken, nl. naar Zijn wederkomst; naar het laatste heilsfeit. De tijd gaat een einde tegemoet, omdat hij in Christus al een einde gekregen heeft (M.H. Bolkestein). In principe is het einde heel dichtbij!
Wat je hierbij terdege moet bedenken, dat is dat je, als het over het daadwerkelijke einde gaat, geen enkele voorspelling kunt doen. M.i. zijn alle opmerkingen in de trant van: "Gezien het feit dat..., kon het wel eens zo zijn dat...", allemaal opmerkingen die ten onrechte gemaakt worden. Immers, zeggen Jezus en ook de apostelen niet heel duidelijk, dat je over het moment van Jezus' Wederkomst helemaal niets kunt weten en zeggen? (vgl. Markus 13: 32; 2 Petr. 3: 10 ).

Gevolgen
Deze wetenschap kan maar één uitwerking hebben bij de gelovigen: omdat ze enerzijds geloven dat Christus terugkomt, en daarmee het einde komt, en omdat ze anderzijds niet weten wanneer, zullen ze er vanuit gaan dat Hij ieder moment kan komen. Die ene uitwerking noemt de Bijbel: waken. De Heere Jezus zegt (Markus 13:37): "Hetgeen Ik u zeg, dat zeg ik allen: Waakt." Prof. dr. J. de Vuijst schrijft kernachtig: "De nabijheidswoorden signaleren, dat de grote toekomst waarvan de dag niet berekend kan worden, een reeds acttuele zaak is waarmee dagelijks gerekend moet worden."
Boven dit stukje staat 'gevolgen'. Dat ene 'waken', kan gesplitst worden in vele geloofsactiviteiten. Ik noem er enkele. Als Paulus het over het nabije einde heeft (Rom. 13:12) dan zegt hij: "Laat ons afleggen de werken der duisternis, en aandoen de wapenen des lichts. Laat ons, als in den dag, eerlijk wandelen; niet in brasserijen en dronkenschappen, niet in slaapkameren en ontuchtigheden, niet in twist en nijdigheid; maar doet aan de Heere Jezus Christus, en verzorgt het vlees niet tot begeerlijkheden." En als hij in de Filippensenbrief (4:5) over het nabije einde spreekt, dan verbindt hij daaraan: Blijdschap (te allen tijde), bescheidenheid en in geen ding bezorgd. En als Petrus in de reeds genoemde tekst (1 Petr. 4 : 7) over het einde dat nabij is spreekt, dan vermaant hij: "Zijt dan nuchter en waakt in de gebeden." In dit verband kun je ook het op meer dan één plaats voorkomende woord "Wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden" noemen.. Kortom, die wetenschap dat het einde nabij is, heeft gevolgen voor heel het leven.

Gelovig leven
Gelovig leven in de eindtijd, dat bestaat uit een wakende houding. Het is een houding die misschien nog het beste vergeleken kan worden met die moeder, die elke dag uitkeek naar de komst van haar zeevarende zoon. Elke dag stofte en luchtte ze zijn kamer, want ze wist: het kan vandaag reeds zijn dat hij komt. Alles overziende, zegt deze of gene misschien: "Zo heel veel nieuws is mij niet verteld.
Alles wat geschreven is, is me wel eens eerder ter ore gekomen." Als dat waar is - en ik neem het aan, want ik heb niet de pretentie om echt iets nieuws te schrijven - dan is het des te erger, dat ons leven er vaak niet naar is.

H.K. Sok

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen