Zou ik wel uitverkoren zijn? (II)

We gaan in de komende vier weken weer naar de adventsprediking luisteren.
Die mag Jesaja ook brengen aan de ballingen in Babel. Maar dan grijpt die geweldige adventsboodschap hem zó aan, dat hij er eigenlijk geen woorden voor kan vinden. „Wat zal ik roepen?", vraagt hij. Niet, omdat hij dit nog niet weet, maar omdat hij worstelt met de vraag: hoe kan ik er ooit de goede woorden voor vinden?
Wij vinden een dominee in de regel goed, als hij niet om woorden verlegen zit. Nu, Jesaja is er één, die wel om woorden verlegen zit. Die het aanvoelt: voor die machtige boodschap die ik mag brengen schieten eigenlijk alle mensenwoorden tekort.
Daarom zou Jesaja op een heel hoge berg willen klimmen om daar z'n boodschap door middel van enorme luidsprekers uit te roepen.
En dan weet hij ook ineens de goede woorden voor z'n boodschap te vinden. Dat zijn niet veel woorden. Goed gesteld zijn 't er maar vier. Maar een korte preek is lang niet altijd een slechte preek. Ook deze preek van Jesaja niet, die bestaat uit de woorden: Zie, hier is uw God. Daarmee heeft hij zijn hele adventsboodschap uitgezegd. Want God was immers weg. Daarom waren ze immers in de ballingschap terecht gekomen, omdat God van hen geweken was.
En nu zoekt Jesaja naar een hoge berg en nu zou hij over 'n stem als een orkaan willen beschikken, om het die mensen daar in Babel toe roepen: God is er weer en God is hier. In Babel.
Dat is advent. God is hier, dat is in de diepte van verlorenheid waar ze door hun eigen zonden in terecht gekomen zijn. Dat is de God van Bethlehem, Die daar induikt en onderduikt in onze nood en dood.
HIER is God, zegt Jesaja. Dat is geweldig. Het kan een christen soms wonderlijk troosten, als hij denkt aan de alomtegenwoordigheid van God. David heeft een hele psalm gewijd aan die troost van Gods alwetendheid, psalm 139.
Maar als Jesaja het hier heeft over de hier-tegenwoordigheid van God is dat haast nog geweldiger.
Alom-tegenwoordigheid betekent „op bergen en in dalen en overal is God". Maar hier-tegenwoordigheid wil zeggen: in dood en doodse banden, dáár is God. Bij die ballingen in Babel.
En als dat nu al zo is in het oude testament geldt het nog veel meer in het nieuwe testament, want als God dan is afgedaald in de ballingschap der mensheid en Hij is van Zijn kribbe naar Zijn kruis gestrompeld, dan geldt het voor Hem niet: Zie, hier is uw God. Dan kan Hij niet zingen: in Mijn dood en doodse banden en overal is God, want dan is God er niet. Dan schreeuwt Hij het uit, dat Hij van God verlaten is. Opdat wij tot God genomen en nimmermeer van Hem verlaten worden. Dat wordt een goede adventstijd met deze God, want dan hoort u het telkens weer in deze weken in allerlei toonaarden: Zie, hier is uw God. En zo'n God. Die u kunt opzoeken in de diepten van uw ellenden hebt u toch nodig, hoop ik?

Den Helder, D. Coppoolse

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen