Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

IVF – waarom niet? (2)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

IVF – waarom niet? (2)

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Aan het eind van het vorige artikel werd de vraag opgeworpen: is het niet mogelijk IVF op een verantwoorde manier te gebruiken? Het slechte gebruik heft toch het goede gebruik niet op? Op die vraag wil ik ditmaal ingaan. Daarbij noem ik eerst enkele praktische bezwaren en vervolgens een belangrijk principieel bezwaar.

Tegen de stroom op

Je kunt respect hebben voor jonge echtparen die gebruik willen maken van IVF met inachtneming van het zesde en zevende gebod van Gods wet. Dat respect ontbreekt echter in veel ziekenhuizen. Slechts op enkele plaatsen gaat men mee met de wens van zulke echtparen. De meeste ziekenhuizen doen dat niet, en je kunt begrijpen waarom. Artsen hebben graag succes. Dus dringen ze erop aan meerdere eicellen te laten bevruchten. Ze willen ook graag een ”goed product” leveren. Vandaar de eerdergenoemde kwaliteitscontrole, selectie en invriezingsprocedures. Wie met zulke artsen te maken krijgt moet roeien tegen de stroom op. Hoe standvastig moet een echtpaar dan niet zijn, juist als toegeven de kans op een kind lijkt te verhogen!

Andere factoren

Wie IVF overweegt, zal nog een aantal andere zaken moeten bedenken. Allereerst is er de fysieke en psychische belasting voor de vrouw. Deze is bepaald niet gering. De hormonenbehandeling kan een zware tol eisen van het lichaam. Ook mentaal kan het hele proces diepe sporen trekken bij het echtpaar. In de tweede plaats kan er teveel verwacht worden van deze methode. De werkelijkheid is dat zelfs na meerdere pogingen vaak geen kind in de armen wordt gesloten. Zoiets grijpt in. Daarbij komt de vraag wat IVF doet met kinderen die langs deze weg in het aanzijn worden geroepen. Daarover is nog weinig bekend, maar sommige wetenschappelijke studies geven nu reeds aan dat zulke kinderen kwetsbaarder zijn dan anderen. Mag alles wat kan? Moeten we alles willen wat kan? Zelfs wanneer dit nadelige gevolgen kan hebben voor de kinderen waarnaar we verlangen?

Vertechnisering van het leven

Er is echter nog een ander bezwaar. Dit betreft het proces van de bevruchting als zodanig. Wanneer een echtpaar in liefde samenkomt en gemeenschap heeft, is dat een bezegeling van hun huwelijk. In die intieme eenwording wil de Heere kinderen schenken. Nee, dat is geen vanzelfsprekende zaak; kinderloze echtparen weten dat maar al te goed. Maar mag dan een alternatieve route worden bewandeld? Mogen wij het proces van de bevruchting uit handen geven aan een medisch team? Mag een kind worden verwekt buiten het moederlichaam om? De bekende ethicus prof. W.H. Velema ziet dit als onnatuurlijk. In het boek ”Reageerbuisbevruchting – Verantwoord?” waarschuwt hij ernstig tegen een toenemende ”vertechnisering” van het leven. Op een indrukwekkende wijze onderbouwt hij zijn visie. Het zou te ver voeren dit alles hier weer te geven. Graag verwijs ik naar deze uitgave. Bij IVF wordt een grens overschreden die de Schepper Zelf heeft getrokken.

In gevaar brengen

In het proces van IVF gaan vaak meerdere embryo’s (kinderen!) verloren. Zeker, dit geldt ook van embryo’s die zich langs natuurlijke weg vormen in de moederschoot. Zij sterven vaak ongemerkt af. Mensen zijn daar echter niet voor verantwoordelijk. Ze zijn dat wel als ze op een kunstmatige wijze kinderen proberen te verwekken. Is het bijbels gezien verantwoord om te kiezen voor een proces waarvan harde cijfers laten zien dat slechts één op de drie pogingen lukt en dat andere kleine mensjes sterven in het lab of ten gevolge van invriezen c.q. ontdooien? Breng je dan niet hun leven en hun ziel in gevaar?

”…of ik sterf!”

Een kinderloos echtpaar stopte eens met een reeds ingezette IVF-procedure. Ten koste van alles hadden ze een kind willen hebben. Totdat ze de geschiedenis van Rachel lazen. Als Rachel geen kind van Jakob kreeg, kon en wilde zij niet meer verder leven. Welnu, ze kreeg een kind en noemde hem Jozef (”Moge God er nog méér bijdoen”). Ook die wens werd vervuld: Benjamin werd geboren. Maar juist dát werd Rachels dood! Deze geschiedenis ging bij het echtpaar naar binnen. Steeds was het geweest: ”Geef mij kinderen, of ik sterf!” Nooit hadden ze geroepen: ”Geef mij Jezus, of ik sterf!” Dat werd schuld voor de Heere. Toen mochten zij alles in Gods handen overgeven. Het was goed wat Hij zou doen of niet zou doen. Als ze Hem maar mochten leren kennen! Hem Die gezegd heeft: ”Zoek eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid”. Hem Die al het overige schenkt (of onthoudt) in Zijn gunst. Geve God ons allereerst en allermeest om die gunst verlegen te zijn. Of we nu kinderloos zijn of niet! (slot)

(Met toestemming overgenomen uit De Saambinder, kerkelijk weekblad van de Gereformeerde Gemeenten van 15 juni 2017, nr. 37)

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.gergeminned.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 januari 2018

De Wachter Sions | 12 Pagina's

IVF – waarom niet? (2)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 januari 2018

De Wachter Sions | 12 Pagina's