Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Onverwoestbaar leven

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Onverwoestbaar leven

...want Ik leef en u zult leven. Johannes 14:19b

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wanneer de opgestane Jezus zegt: ‘Ik leef’, heeft dat een totaal andere waarde dan wanneer een van ons dat zou doen. Zijn leven is onvergankelijk, het onze is sterfelijk. Heeft Zijn onverwoestbare leven ook betekenis voor ons leven? En zo ja, welke dan?

Op de middag van de Goede Vrijdag stierf Jezus aan het kruis en ging Hij het ravijn van de dood in. Op de eerste paasdag is Hij door Zijn Vader aan de andere kant daarvan opgewekt. Hij heeft de dood letterlijk overwonnen en het onvergankelijke leven ontvangen. Toen Lazarus overleed, ging hij datzelfde ravijn in. Maar toen hij door Jezus werd opgewekt, werd hij naar déze kant van het ravijn teruggeroepen. Vandaar dat hij later nog een keer zou sterven.

Niet egoïstisch

Jezus’ opwekking betekent echter niet alleen dat Hij het onverwoestbare leven ontvangen heeft, Hij laat anderen daar ook in delen. Dat doet denken aan wat de apostel Paulus over Hem schrijft in Filippenzen 2:6 naar aanleiding van Zijn geboorte. In de kerstnacht heeft Christus Zijn hemelse heerlijkheid niet als ‘een roof’ beschouwd. Hij heeft Zijn oogverblindende hemelse glorie niet krampachtig vastgehouden, zoals een roofdier zijn prooi, maar Hij heeft die vrijwillig opgegeven. Hij is niet egoïstisch gericht op Zijn eigen belang, maar op dat van anderen.

Dat blijkt ook op het paasfeest. Hij houdt het onvergankelijke leven niet voor Zichzelf, maar deelt het met Zijn leerlingen. Hij zegt immers in één adem tegen hen: ‘Ik leef en jullie zullen leven.’ Zij zijn ‘erfgenamen van God en mede-erfgenamen van Christus’ (Rom.8:17).

Jezus’ volgelingen zijn mede-erfgenamen omdat er tussen Hem en hen een intieme geloofsrelatie bestaat. Zij zijn ‘in Christus’. Vergelijk die relatie met een navelstreng die moeder en ongeboren kind op de meest intieme wijze met elkaar verbindt. Ze zijn intens verknocht aan elkaar, vergroeid met elkaar. Zo intiem zijn we met Christus verbonden wanneer we geloven in Hem als Heiland en Hem volgen als onze Heere.

Een navelstreng fungeert ook als levensader, als transportband. Via de navelstreng worden zuurstof en voedingsstoffen naar het ongeboren kind gebracht en de afvalstoffen die het kindje produceert worden langs dezelfde weg afgevoerd. Zo ontvangen de mede-erfgenamen van Christus via de navelstreng van het geloof het nieuwe onverwoestbare leven en daarmee ook opstandingskracht.

Verbinder

‘Want Ik leef en u zult leven.’ Die woorden klinken als de Heiland met Zijn leerlingen spreekt over de Heilige Geest. Deze Geest heeft in de christelijke traditie onder andere de naam ‘bruggenbouwer’ gekregen. Hij is de Verbinder bij uitstek. Hij brengt de geloofsrelatie tot stand en stuwt het onverwoestbare leven vanuit Christus naar ons gebroken bestaan.

Het ontvangen van dit onvergankelijke leven heeft vele zegenrijke gevolgen. Zo mogen wij ons biddend openstellen voor de Geest en Zijn werk, in de stellige verwachting dat Hij ons met de levende Christus zal verbinden en het onvergankelijke leven in ons zal laten ontkiemen en doen groeien.

Op het moment dat wij sterven zijn wij volstrekt alleen, omdat alle banden dan worden verbroken. Werkelijk niemand kan je vergezellen. Dat is een existentiële eenzaamheid, die angst voor het sterven kan oproepen. Voor een christen geldt deze aangrijpende eenzaamheid echter niet. Want ook in het ravijn van de dood is Christus met je (Ps.23:4). Hij heeft immers de dood overwonnen en daarom kan de geloofsband met Hem ook dan niet verbroken worden.

Dat geloofsbesef kan onze angst doorbreken. Ons sterven zal altijd iets bitters blijven, maar toch krijgt het een andere kleur door Christus’ overwinning op de dood.

Uitzicht

Het onverwoestbare leven mag nu reeds ons bezit zijn. Niets kan ons dan scheiden van de Christus. We mogen leven met het uitzicht op de Thuiskomst bij God en op de wederopstanding op de jongste dag. Het onverwoestbare leven is onvervreemdbaar.

Wat een machtige perspectieven openen zich hier. Wat is Zijn opwekking van fundamentele betekenis voor ons. Hoe goed is het om met Hem te leven en Hem te dienen.

Ds. H.G. de Graaff uit Nieuwerbrug is emeritus predikant.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 25 april 2019

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Onverwoestbaar leven

Bekijk de hele uitgave van donderdag 25 april 2019

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's